Werkgevers en de overheid kunnen en moeten meer doen om de participatie van doven aan de samenleving te bevorderen
112 is al maanden niet bereikbaar voor doven. Zij moeten in een noodsituatie zoveel mogelijk vrienden en kennissen sms-en in de hoop dat één van hen die sms ziet en 112 belt. Het tekent het gebrek aan belangstelling voor de (weinige) wensen van doven. Naast bereikbare noodvoorzieningen willen ze zinnig werk, betaalbare hulpmiddelen en meer begrip voor hun taal en cultuur. Kortom, iets meer oog voor doven.
Onbereikbaar Sinds 1 mei is teksttelefoonaanbieder Annie S door financiële problemen uit de lucht. Bij teksttelefonie zie je de tekst die degene aan de andere kant van de lijn typt letter voor letter verschijnen. Een goed systeem voor het bellen naar 112, omdat dan zo snel mogelijk gereageerd kan worden en ook berichten die niet af zijn gemaakt aankomen. Nu is 112 al maanden niet bereikbaar. Sms-en naar 112 kan niet. De regering beloofde per 1 juli het probleem op te lossen, maar dat is niet gelukt. In juni ontstond, terecht, grote ophef toen 112 voor mobiele bellers een nacht minder goed bereikbaar was door een storing. De 45.000 doven en slechthorenden die 112 al maanden niet kunnen bereiken, krijgen niet dezelfde aandacht.
Geen werk Veel doven hebben moeite met het vinden van een goede opleiding en werk. Overal zijn aanpassingen nodig. Vooral mensen passen zich moeilijk aan aan een dove medestudent of collega. Hierdoor zitten veel doven onnodig met een uitkering thuis of werken zij, soms ver onder hun niveau, bij een sociale werkvoorziening. Alleen al in Zoetermeer werken er meer dan 50 doven in de sociale werkvoorziening. Hun banen staan onder druk. Door de aangekondigde bezuinigingen is er straks veel minder plek in sociale werkvoorzieningen en voor re-integratie geen geld meer. Werkgevers die privé doven kennen, nemen vaak wel doven aan. Het is dan ook vooral koudwatervrees die werkgevers ervan weerhoudt om doven een baan aan te bieden. Hier moet echt meer in geïnvesteerd worden en niet veel minder.
Eigen bijdrage Voor hoortoestellen geldt, dankzij VVD, CDA, D66, GroenLinks en ChristenUnie, vanaf volgend jaar een eigen bijdrage van 25% (ze waren eerst van plan het apparaat helemaal uit het pakket te halen). Zeker voor mensen die (bijna) doof geboren zijn is dat een nare eigen bijdrage.
Eén oor Dankzij een cochleair implantaat (CI) kunnen dove kinderen en volwassenen slechthorend worden in plaats van doof. Ook bij kinderen wordt echter maar één CI vergoed. Hierdoor krijgen zij niet het gehoor wat ze zouden kunnen hebben.
Geaccepteerd Veel doven beschouwen doofheid niet als een handicap of zwakte, maar als een kracht. Zij kunnen gemakkelijker internationaal communiceren dan veel horenden en kunnen met iedereen in een groep praten, ook al zit die persoon niet in de buurt. Doven willen graag dat horenden wat meer begrip tonen en dat de gebarentaal breder geaccepteerd en geleerd wordt. Ook dat zijn redelijke verzoeken voor een zo grote minderheid in Nederland.
Oog Het leven is voor veel doven al een oerwoud aan drempels die zij moeten overwinnen. De laatste jaren wordt het leven voor hen niet makkelijker. Werkgevers en de overheid kunnen en moeten meer doen om de participatie van doven aan de samenleving te bevorderen. We moeten allemaal iets meer oog hebben voor doven.