Blij voor de beveiligers op Schiphol, maar wie bekommert zich om ons?

Deze maand kregen beveiligers op Schiphol goed nieuws. Zij krijgen meer loon, betere roosters en de rustruimtes worden opgeknapt. Wij zijn hartstikke blij dat onze collega’s van beveiliging een forse loonsverhoging krijgen om lange rijen te voorkomen. Maar wij worden vergeten. 

Wij zijn hun collega’s van de bagage- en passagiersafhandeling. 

Zonder ons vertrekt geen vliegtuig en gaat geen passagier of koffer mee. De Schiphol Groep geeft een deel van de medewerkers een arbeidsmarkttoeslag van €1,40 per uur. Alleen, wij krijgen die niet. Schiphol en onze werkgevers maken ruzie over de rekening. Ondertussen komen wij financieel klem te zitten. 

De collega’s op het platform en in de kelder tillen vaak meer dan 20.000 kilo aan koffers per dag. En dat voor €11,50 per uur. Onze collega’s bij passage en rolstoelassistentie hebben personeelstekorten en onzekere roosters. Door de drukte hebben we te maken met agressieve passagiers. Soms worden collega’s zelfs in hun gezicht gespuugd. 

Uitgeteld
Wij komen uitgeteld thuis, hebben geen puf meer om met onze kinderen te spelen. Wij leven om te werken, terwijl wij, net als iedereen, willen werken om te leven. 

Wij zijn vakmensen, maar door de doorgeslagen concurrentie is ons vak uitgekleed. Dat geldt niet alleen voor onze arbeidsvoorwaarden, maar ook voor onze arbeidsomstandigheden. Zelfs de bedrijfskleding en het materiaal waarmee wij moeten werken, is verouderd. Wij kunnen passagiers op deze manier niet de service en veiligheid bieden die we willen. Onze gezondheid en de kwaliteit van ons werk staan onder druk en daarmee ook de vliegveiligheid. 

Bekommeren
Wij bekommeren ons iedere dag om de passagiers en hun bagage. Maar wij vragen ons af wanneer iemand zich om ons bekommert. Er zijn collega’s die meer dan twintig jaar ervaring hebben op de luchthaven en er in al die jaren in totaal twee euro per uur op vooruit zijn gegaan. Wij schamen ons voor onze arbeidsomstandigheden, om onze bedrijfskleding en materiaal. Wij willen op verjaardagen weer met trots kunnen vertellen dat we op de luchthaven werken.

De Nederlandse staat is eigenaar van de luchthavens in Nederland. Wij spreken minister Van Gennip van Sociale Zaken en minister Harbers van Infrastructuur dan ook rechtstreeks aan. Ministers, zorg ervoor dat de concurrentie stopt. Zorg er voor dat kwaliteit, veiligheid en gezondheid op één komt te staan. 

De rode loper is uitgerold voor low-budget airlines als Ryanair en staatgesponsorde airlines uit de Golf regio, zoals Qatar Airways. Deze bedrijven trekken de sector mee in een race naar beneden die niet gewonnen kan worden door bedrijven die zich aan de spelregels houden en ook nog een goede werkgever willen zijn.   

Nu
Wij willen minimaal veertien euro per uurom nieuwe collega’s aan te trekken. Wij willen weer collega’s met een vast contract en voldoende uren. Wij hebben gezonde en voorspelbare roosters nodig, zodat ons werk vol te houden is. Niet over drie jaar, maar nu. Dan kunnen wij weer ons vak uitoefenen en gezond met pensioen. 

Beste ministers, wij willen weer met plezier en vaktrots op de Nederlandse luchthavens werken. Kom in actie, voordat wij in actie moeten komen.

Teken hier de petitie.

Zoubida Boulhjaf, Check-in Agent Swissport
Tony Roomeijer, Platformmedewerker Schiphol
Joris Sevat, Bagagecoördinator Eindhoven Airport
Carin Wessels-Nilsson, Passagiers-assistent, Axxicom
Walter van der Vlies, Platform- en bagagemedewerker, KLM