De Black Panther-hype is terecht; het is absoluut een must-see film

De laatste keer dat ik voor een gehypete film ben gevallen was in 2009, voor Avatar. Die film was zonder meer geweldig, maar Black Panther is beter! Waar Avatar een volledige fantasiewereld schetst, schetst Black Panther een levensecht verhaal dat het dagelijks leven afwisselt met een futuristische utopie. Het verhaal is goed, maar wat de film tot een absolute uitschieter maakt, is de manier waarop het verleden is verwerkt in de toekomst en de verschillende lagen die de beelden feilloos met zich meedragen.

Van geavanceerde technologie, die wordt ontwikkeld en beschermd door eeuwenoude tradities, tot en met de Afrikaanse Djembe-ritmes aangevuld met de nieuwste beats van Kendrick Lamar. Van de traditionele rituelen die een hedendaagse koning bekronen tot en met speren die zijn gevoerd met vibranium , een uniek onverwoestbaar element dat de tradities, het land en zijn mensen beschermt.

Wakanda, nu al een thuisland voor velen die de film hebben gezien, is zonder meer prachtig bedacht. Een perceptie van wat een Afrikaans land had kunnen zijn, als het continent tot bloei had kunnen komen en niet beroofd was van haar meest waardevolle edelstenen en zo’n 12,5 miljoen mensen van haar bevolking niet tot slaaf waren gemaakt.

‘De mooiste plek ter wereld’, zoals tegenspeler Killmonger (meesterlijk neergezet door Michael B. Jordan) het noemt, is niet een en al hemel op aarde. Zoals elke natie heeft het haar eigen uitdagingen. Fundamentele vragen, van de veiligheid van burgers tot en met wat de verantwoordelijkheden zijn ten opzichte van de rest van de wereld, zijn slechts enkele uitdagingen waar de nieuwe koning T’Challa (gespeeld door Chadwick Boseman) mee te maken krijgt.

Hoewel Killmonger met een lichaam vol met tekens voor elke moord die hij heeft gepleegd, een angstaanjagende figuur is, zijn zijn beweegredenen helemaal niet zo slecht. Het idee om zwarte mensen over de hele wereld te bewapenen tegen alle vormen van onrecht, is nobel. Echter, de poging tot overname middels niets ontziend moorden, gebruikmakend van onverwoestbare wapens gemaakt van vibranium, is op z’n zachts gezegd onverstandig.

Koning T’Challa maakt zijn verantwoordelijkheden duidelijk: hij is de koning van Wakanda, niet van de wereld. Het is zijn taak om de mensen van zijn natie veilig te houden en hun krijgers gebruiken alleen geweld indien het absoluut noodzakelijk is.

De Malcolm X vs. Martin Luther King argumenten die aan bod komen in Wakanda, zijn wereldse vragen, geen zwart/wit issues met eenduidige antwoorden. Zoals de Amerikaanse schrijver Brooke Obie het zegt: “Zelfbehoud ten koste van al het andere, legt de valkuil voor zelfvernietiging.”

De diversiteit van vrouwen in verschillende hoofdrollen is niet alleen sterk en heerlijk verfrissend, het is fantastisch! Van chief warrior Okoye (briljant gespeeld door Danai Gurira) tot en met de CTO (Chief Technology Officer) en super grappige zus van de koning, Shuri (gespeeld door Letitia Wright), zijn vrouwen gelijken. Er is geen strijd tussen de sexen – er zijn conversaties.

Op het moment dat W’kabi (gespeeld door Daniel Kaluuya van Get Out ) op zijn knieën gaat voor zijn grote liefde, Okoye, is het nadat hij rondkijkt en waarneemt wat er op het spel staat. Een iconisch moment waarop beiden kiezen voor Wakanda. Wakanda foreva !

De onverwachte, diepgaande, rake humor refererend aan cultureel historische gebeurtenissen, verheft de film Black Pather tot een klasse apart. Sommige scenes zullen absoluut een laag te diep zijn voor het grote publiek. Een daarvan is het nieuwe iconische moment dat doet denken aan Pam Grier die in de beginjaren-70 onverwachts een pistool uit haar magisch fantastische afro tevoorschijn haalde in de Blaxploitation series.

De hele opbouw van scene waarin Okoye met een “belachelijke pruik” zoals zij het noemt, een casino/bar inloopt is grappig. Maar op het moment dat ze het van haar hoofd rukt, te midden van een spannende vechtpartij met kletterende speren van vibranium en de pruik als wapen gebruikt door het in het gezicht van de vijand te smijten, is ronduit hilarisch.

Hoewel het publiek schaterde van het lachen, gaat de symboliek van dit nieuwe iconische moment, aan menigeen voorbij. Het feit dat de hele cast kroeshaar kapsels draagt waarbij er noch een krultang noch ontkroezers aan te pas zijn gekomen, is niet alleen uniek, het spreekt boekdelen. Van de kort geschoren kapsels van de vrouwelijke strijders tot en met de Bantu knots van Nakia (Lupita N’Yongo) rekenen af met achterhaalde beauty-standaarden en de stereotypische ideeën over kroeshaar.

Black Panther is niet gewoon een film; net als Avatar is het een belevenis. De kostuums zijn prachtig kleurrijk, het landschap overweldigend mooi en de cast buitengewoon goed. De beelden nemen je mee naar een prachtige, zelfs magische, technisch geavanceerde futuristische stad, verborgen in de bergen van Afrika, terwijl levensechte wereldkwesties worden voorgeschoteld met een verhelderend gevoel voor onverwachte humor. Het is een belevenis waar je geen spijt van zal hebben.