Ouders moeten beseffen dat kinderen niet hun eigendom zijn. Ze zijn geen speelgoed.
Als jeugd- en gezinscoach en als mediator krijg ik vaak te maken met vechtscheidingen. Ouders beseffen niet welke schade ze aanrichten bij hun kinderen. Vanuit die ervaring pleit ik ervoor dat rechters bij een scheiding monitoren verplicht stellen en wel voor minimaal de duur van een jaar. Dat toezicht kan veel ellende voorkomen.
Een echtscheiding is een diepe ingreep in het leven van ouders en kinderen. Vooral in de eerste jaren lopen de emoties vaak hoog op. Sommige mensen hebben kort na de scheiding al een nieuwe partner en dat kan leiden tot jaloezie en strijd. Soms is ingrijpen echt noodzakelijk en goede monitoring maakt dat mogelijk.
De afgelopen jaren is er veel aandacht besteed aan de nadelige effecten van vechtscheidingen op het welzijn van de kinderen. Het kabinet wil harder optreden tegen ouders die na een scheiding de afspraken met hun ex over de omgang met kinderen niet nakomen. Demissionair minister Dekker schreef op 5 februari 2021 aan de Tweede Kamer dat hij dwang zoveel wil vermijden, maar dat er in bepaalde situaties niet aan valt te ontkomen.
Beter laat dan nooit. Liever gisteren dan vandaag. Ik ben oprecht blij met het initiatief van Dekker. Bij een vechtscheiding zijn de echte slachtoffers de kinderen. Zij kunnen zichzelf niet verdedigen. Ze zijn loyaal aan de ouder bij wie ze wonen. Dat kan zover gaan dat ze bereid zijn te liegen en de andere ouder vals te beschuldigen, puur uit loyaliteit aan de ouder bij wie ze wonen. Ze zitten klem in de agressieve, gewelddadige strijd van hun vader en moeder.
Dat is zo ontzettend pijnlijk. Ouders moeten beseffen dat kinderen niet hun eigendom zijn. Ze zijn geen speelgoed. Kinderen hebben recht op een gezonde relatie met beide ouders. Dwing hen niet tot een keuze. Soms zijn ouders daders en slachtoffers tegelijk: slachtoffers van hun eigen verleden, opvoeding en trauma’s. Ik vraag wel eens aan ouders: ‘Beseffen jullie wel wat jullie strijd met jullie kinderen doet? Hebben jullie niet door dat jullie ze geestelijk ziek maken? Hoe willen jullie dat jullie kinderen je later herinneren?
Mediators, behandelaars, rechters, en medewerkers van Jeugdzorg moeten zeer duidelijk en consequent zijn tegen de ouders. Je moet ze bewust maken van hun agressieve gedrag. Soms hoor ik hulpverleners zeggen: ‘Ik blijf onpartijdig’. Fout! Je bent niet onpartijdig, je bent er voor de kinderen. Jij bent hun beschermer. Ouders hebben een duidelijke structuur nodig om niet te belanden in een uit de hand gelopen strijd. Goed monitoren kan henzelf en hun kinderen daarvoor behoeden.