‘Bij de PvdA dacht ik: ze zijn met macht bezig’

Volt doet in tien steden mee aan de gemeenteraadsverkiezingen. Tijd voor een kennismaking: wat gaat Volt in deze gemeenten veranderen? In Amsterdam loop ik met de nummer twee – Itay Garmy (28) – door de Rivierenbuurt. Dit is de buurt van zijn grootouders. Itay ging naar twee Joodse scholen, kreeg de Joodse tradities mee en leerde Hebreeuws, maar werd seculier opgevoed. Om zijn school binnen te komen moest Itay langs een hoog hek en een haag aan beveiliging. In de Joodse gemeenschap is er altijd ‘een soort waakzaamheid’, zegt Itay. ‘Het kan altijd misgaan. Je moest hoge cijfers halen want je moest een modelburger zijn.’

De Joodse omgeving voelde als een bubbel, vertelt Itay: ‘Je zit op de middelbare school met de mensen waarmee je zindelijk bent geworden in groep 1. Het onderwijsniveau is wel heel hoog omdat je bijna privéles krijgt in groepen van drie of vier mensen. Ik voelde me er opgesloten.’ Later ging hij naar een gewone middelbare school. Itay genoot van de anonimiteit en zijn diverse vriendengroep: ‘Eindelijk kon ik uit die Joodse bubbel stappen’. Itay ging naar Israël met een groep Joodse jongeren om het land te leren kennen. Even dacht hij er altijd te blijven, maar na anderhalf jaar was hij terug.

Itay werd lid van de PvdA, maar een genoegen was dat nooit. ‘Je kwam er bij de PvdA niet tussen. De mensen willen pas naar je luisteren als je een netwerk hebt.’ Itay zag veel mensen die een baantje wilden hebben. De PvdA kon die verdelen want de partij was oppermachtig. Nu is dat niet meer zo, ziet Itay, maar toch is de PvdA zijn partij niet. ‘Het gebrek aan visie stoort me. We zien problemen en dan gaan we vergaderen. Maar waar willen we zijn over tien of twintig jaar?’

‘Ik hoorde via-via over Volt. De duidelijke visie trok me aan, jongeren een podium geven, creatieve ideeën voor hoe we de uitdagingen van vandaag kunnen oplossen. Er bleek een functie beschikbaar van thema-coördinator overheid en democratie: iemand die het beleid over democratische vernieuwing zou schrijven voor de Tweede Kamerverkiezingen. Dat vond ik tof om over mee te denken. Het was heel interessant om me in dat onderwerp te verdiepen. Het is interessant dat je als nieuwe partij nieuw beleid kunt bouwen. Ik vond het ook leuk dat ik zoveel vertrouwen kreeg. Later kwam de vraag wat ik nog meer kon doen voor Volt. Toen werd ik campagneleider bij de Kamerverkiezingen.’

‘Ik denk dat Volt nuance kan brengen in de politiek, waar het nu vaak aan ontbreekt. Bij de PvdA dacht ik: ze zijn bezig met macht, bij andere partijen met politieke spelletjes en bij Volt met beide niet. Wij komen met een genuanceerd geluid. Dat betekent bij je eigen verhaal blijven, een visie presenteren hoe dingen beter moeten en niet vastzitten in dogma’s als links of rechts. Andere partijen zijn bijvoorbeeld bezig met een tweestrijd tussen D66 en GroenLinks. Andere partijen zeggen: “Wie is het meest woke?” “Wie is links genoeg?” “Jij bent niet rechts genoeg.” Daar doen wij niet aan.’

‘Pas was er een eerste lijsttrekkersdebat in Pakhuis De Zwijger. Dan reageert een journalist met: “hopelijk zien we de komende keren meer debat, want het leek net alsof ze het allemaal met elkaar eens waren”. Ze zaten te kibbelen met elkaar. Een van de gasten die was aangeschoven zei: “het zou zo fijn zijn als jullie het debat zouden gebruiken om samen tot nieuwe inzichten te komen en samen te werken.” Ik was het daar helemaal mee eens. Volt wil de overeenkomsten aankaarten.’

‘Je wilt toch mensen in de gemeenteraad die met elkaar samen kunnen werken en tot nieuwe inzichten komen? Er was onlangs een motie van wantrouwen tegen GroenLinks-wethouder Rutger Groot Wassink. Hij zou homohaat onder allochtonen hebben verzwegen. Dan zeggen partijen al voor het debat dat ze die motie gaan steunen. Waar heb je dat debat dan voor? Je moet een wethouder de kans geven het uit te leggen. Als je na het debat concludeert dat het ruk is, is het je goed recht die motie te steunen, maar het is een politiek spelletje om dat vooraf al te doen. Dat gaat nergens over.’

‘Die proberen wij te veranderen. Ik wil met elkaar de nuance opzoeken.’

‘De gemeente moet ervoor zorgen dat er betaalbare huisvesting blijft zodat ook kwetsbare groepen in de stad kunnen blijven wonen. Het eerlijke verhaal is dat niet iedereen in Amsterdam kan wonen, want er is geen plek. Je kunt nog wat bouwen bij Sloterdijk en kijken naar hoogbouw. Je moet kijken naar de randgemeenten en dan moet er goede infrastructuur zijn, zoals mooie OV-verbindingen. In mijn visie krijgt Amsterdam een grotere rol in de regio.’

‘Wat ik tof vind aan gemeentepolitiek is dat je juist met mensen in gesprek kunt gaan. Waar ik naartoe wil, is dat het heel tof zou zijn met de gemeenteraad in de stadsdelen te vergaderen. Of dat je meer werkbezoeken doet, zodat je meer mensen kunt betrekken. Volt geeft alle belangen een stem. De PVV geeft alleen maar links en moslims de schuld. Dat is poep. Dat is geen constructieve politiek. Het klopt niet en het leidt ook niet tot een oplossing. Verbinding ligt altijd in het gesprek. Ik pleit voor burgerberaden omdat ik een gesprek wil tussen mensen die PVV kiezen en mensen die GroenLinks kiezen.’

‘Een burgerberaad gaat over mensen informeren. Je gaat met experts in gesprek en dan leer je de problematiek te begrijpen. We laten burgers een keuze maken voor een oplossing. Zo’n burgerberaad is een manier om mensen mee te nemen in jouw visie en die kun je dan aanscherpen.’