Biden’s Texaanse campagne: bluf?

Bij elk presidentieel verkiezingsjaar wordt er weer druk gespeculeerd of Texas nu eindelijk weer naar de Democraten terug zal keren. Tot 1976 was het een Democratisch bolwerk maar Jimmy Carter was de laatste Democraat die de staat voor zich won. Het Texaanse electoraat is echter aan het veranderen. Ten eerste stijgt het aantal inwoners en dat komt voornamelijk door immigratie, uit Mexico en andere staten. De Texaanse economie creëert bovendien meer hi-brow banen dan voorheen en dat trekt een ander, intelligenter soort werknemers naar Texas. Het gevolg: de traditionele pitch van de Republikeinse partij slaat relatief minder aan dan vroeger.

Tussen 1994 en 2018 waren de Democraten nauwelijks vertegenwoordigd in de staat. Maar in 2018 verloor Beto O’Rourke met, naar Texaanse maatstaven, miniem verschil de Senaatsverkiezingen van Ted Cruz en wonnen in zijn kielzog talloze Democratische kandidaten allerlei races voor lagere ambten. In 2020 zouden de Democraten de verkiezing voor het Texaanse parlement kunnen winnen als er een zogeheten ‘blue wave’ komt, een Democratische tsunami, en dat zou ze weer invloed geven op de indeling van de districten in de staat die dankzij gerrymandering op het moment zeer ongunstig is voor met name minderheden. Texaanse Democraten dringen er ook daarom bij Biden op aan om een serieuze poging te doen om Texas te veroveren.

De afgelopen vier verkiezingen hebben we de Democratische achterstand op de Republikeinse kandidaat steeds ietsje kleiner zien worden. En 2020, met een ongekend impopulaire Republikein in het Witte Huis, zou weleens het doorbraakjaar kunnen worden. Biden zelf was tot dusver echter steeds terughoudend. ‘Laat eerst maar eens wat gunstige peilingen zien’, zou hij gezegd hebben. Inmiddels wijst peiling na peiling uit dat hij gelijk staat met Trump of zelfs op winst en in zekere zin kan Biden er nu niet meer omheen. Daarom verscheen woensdag in Texas het eerste spotje van Biden.

Zijn terughoudendheid was niet heel vreemd: Texas is een peperdure televisiemarkt, alleen al door de omvang; de staat is ongeveer zo groot als Frankrijk. Van dat geld kun je misschien beter zendtijd kopen in Wisconsin, één van de staten die Hillary Clinton in 2016 in de pocket dacht te hebben, waarna ze haar aandacht overmoedig naar Arizona en Georgia verlegde en struikelde.

Biden wil uiteraard niet dezelfde fout maken. Maar hij wil wél dat Trump zich genoodzaakt voelt om geld en tijd te steken in staten die hij normaal op z’n sokken zou moeten kunnen winnen. Vergelijk het met de schijnbewegingen van de geallieerden in WOII, die de nazi’s moesten doen geloven dat D-day niet in Normandië zou plaatsvinden, zodat ze hun troepen ergens anders naartoe zouden sturen.

Het psychologisch effect van deze zet is groot: allereerst paniek in het Trump-kamp, want vrees voor een epische afgang en enorme buzz bij de Democraten, die dromen van een historisch grote overwinning.

Het is ook voor de lange termijn strategisch slim: de Biden-medewerkers van 2020 gaan de komende vier jaar het grondwerk doen voor de wederopbouw van de Democratische partij in Texas in 2022 en 2024. En zoals Beto O’Rourkes campagne in 2018 zorgde voor de verkiezing van allerlei lokale, ‘down ticket’ Democratische kandidaten, zo zou Bidens campagne in 2020 een vergelijkbaar effect kunnen hebben. Dat is psychologisch weer nuttig: vriend en vijand begrijpt dat het Trumpisme en dus ook een al dan niet veroordeelde of gevluchte oud-president Trump een machtsfactor zal blijven als het niet vernietigend wordt verslagen in november. Net zoals de totale destructie van nazi-Duitsland nodig was om de Duitsers en hun bondgenoten van hun dwaling te genezen, moet iets dergelijks gebeuren in Amerika.

Als in tal van Republikeinse bastions een Democraat wint en als Biden met eclatante cijfers Trump verslaat is dat natuurlijk heel anders dan als het een fotofinish wordt of als Biden alleen in traditionele Democratische staten en wat swing states wint.

Biden wordt er tevens een veel effectievere president van als ‘zijn’ Congresleden en senatoren ook daadwerkelijk van hem zijn, omdat hij ze heeft geholpen en hun kiezers vooral Biden-kiezers waren die en passant ook nog even een lager geplaatste Democraat aanvinkten. Dan kan hij van ze eisen dat ze voor zijn plannen stemmen.

Kortom: een filmpje maken voor de Texaanse markt is een dure maar zinvolle investering voor Biden, of hij nou serieus is of bluft. Dat hij niet geheel bluft lijkt te worden bevestigd door het Trump-kamp: daar is net de campagneleider Brad Parscale ontslagen. Dat is een duidelijke indicatie dat ook Trump’s inner circle in de gaten heeft dat ze momenteel niet bepaald aan het winnen zijn.

Geen video? Klik hier.