Bidden voor Poetin, onze strohalm

De kans dat er na de huidige Russische president een echte gek aan de macht komt, is levensgroot.

Al vaker zwoer ik op deze plek mijn ironische, levensmoede toon af, maar na vorig weekend is het menens. De vier relatief luchtige columns die nog op mijn harde schijf staan, publiceer ik gedurende de zomervakantie, vandaag nemen we echter een voorschot op de harde lijn die ik vanaf september noodgedwongen inzet.

Ik ben namelijk geschrokken van het aantal mensen dat tijdens de Wagner-opstand op Poetins val hoopte. Dan weet je niet wat je zegt. Giftig nationalisme borrelt sinds de vroege jaren negentig in Rusland, inmiddels is het mainstream, de kans dat er na de huidige Russische president een echte gek aan de macht komt, is levensgroot.

Het zou zelfs kunnen dat Poetin, ondanks de talloze oorlogsmisdaden die hij pleegt, het deksel is dat de redeloze haat jegens het Westen nog enigszins in de pan houdt. Voormalig president Medvedev, die werd beschouwd als modern en liberaal, bedreigde vorige maand Den Haag met een aanval met een hypersonische raket.

Laten we bidden dat Vladimir Poetin nog minstens een decennium op zijn post blijft. Dit geeft ons tijd onszelf tot de tanden te bewapenen tegen zijn waarschijnlijk ultranationalistische opvolger. Voer de dienstplicht in, leg fortificaties aan, optimaliseer het luchtafweergeschut rond de grootste steden van het land.

Bovenstaande gespierde taal is niet vrijblijvend. Hoewel ik zo langzamerhand te oud ben om onder de wapenen te worden geroepen, verzoek ik de minister van Defensie mij en mijn opkomstplicht-loze generatie alsnog een militaire basistraining aan te bieden. Dit zijn grote woorden, waar ik op een later moment misschien spijt van krijg.

U mag van mijn nog even vakantie vieren en geloven dat het Westen automatisch overwint omdat het moreel superieur is. Vanaf september is het afgelopen met uw decadente, zelfingenomen gedrag. Zeg maar dag tegen bio-voedsel, warmtepomp en genderneutrale wc, de loopgraaf in met u.