Iedere burger heeft er recht op dat politici stoppen om hun kiezers zand in de ogen te strooien.
In de komende verkiezingsdebatten promoten alle politieke partijen hun standpunten wat er in Nederland beter kan en anders moet. Vergezichten waar een gemiddelde kiezer graag van wil weten hoe realistisch en haalbaar die plannen zijn. Alle partijprogramma’s worden doorgerekend of ze financieel consistent en uitvoerbaar zijn. Dat geeft iets meer inzicht in de financiële gevolgen van de voorstellen.
Voor veel kiezers is belangrijk om te weten wat de toekomst hen brengt ten aanzien van hun portemonnee. Gaat de koopkracht erop vooruit? Of moet er rekening worden gehouden met een mogelijke daling ervan. Ook koopkrachtplaatjes zeggen nog niet zoveel als die door een strak beleid van bezuinigingen en belastingverhogingen later weer tenietgedaan worden.
Het vertrouwen in politici en de politiek is bij veel kiezers al tot een bedenkelijk laag niveau gedaald. Verkiezingsretoriek zonder een deugdelijke financiële grondslag versterkt dat nog eens. Evenals het elkaar vliegen afvangen. Zonder tijd te besteden om elkaars politieke raakvlakken te verkennen. Omdat geen partij groot genoeg is om in haar eentje een regering te vormen.
Met alle huidige en toekomstige grootschalige en complexe problemen zoals de woningnood, het klimaat en de energietransitie staat in Nederland één ding glashelder vast. Dat kost klauwen met geld! Geld dat linksom of rechtsom opgehoest moet worden. Door de huidige en toekomstige belastingbetalers.
Iedere burger heeft er recht op dat politici stoppen om hun kiezers zand in de ogen te strooien. Door de schijn te wekken dat aan welke bezuinigingen dan ook serieus te ontkomen valt. Mits de economie weer snel sterk zal gaan groeien. Ook al zou dat gaan gebeuren dan nog zijn er teveel onzekere economisch indicatoren om de kiezers blij te maken. Met een economisch uiterst ongeloofwaardige en kortzichtige boodschap. We gaan niet (direct) bezuinigen!
De komende verkiezingsdebatten worden een stuk boeiender als alle partijen debatteren vanuit een eerlijk onontkoombaar bezuinigingsstandpunt. De mate waarin en welke groepen daaronder het meest te lijden zullen hebben, zullen de kiezer een realistischer beeld geven van waarin partijen van elkaar wezenlijk verschillen. Dat zal meer duidelijkheid aan kiezers geven dan het blijven verhullen van een voor alle kiezers uitermate belangrijke stemindicator. Hoe ziet mijn portemonnee er straks uit? En welke ideologische partijprogramma punten van partijen worden daaraan ondergeschikt gemaakt?