Bestuursverkiezing FNV gaat over ‘één FNV’ of ‘eigen sector eerst’

Op 11 mei bepaalt het Ledenparlement van de FNV de koers voor de komende vier jaar en kiest een nieuw bestuur. Anders dan bij de voorzittersverkiezing valt er dit keer echt wat te kiezen. Als kandidaten zijn we verheugd met de aandacht van Joop en ook het Financieel Dagblad voor de bestuursverkiezing van de FNV. Met meer dan één miljoen leden is de FNV dan ook een belangrijke speler in Nederland. Over hoe we die vakbondskracht het meest effectief kunnen inzetten verschillen de meningen. Dit is onze visie.

De afgelopen jaren stonden in het teken van de fusie en onze strijd voor meer zekerheid. De FNV staat weer op de kaart maar we zijn er nog lang niet. De moordende en oneerlijke concurrentie op arbeidskosten zet inkomens en collectieve rechten enorm onder druk. Onzeker werk en ongelijkheid nemen toe. Collega’s en generaties worden als concurrenten tegen elkaar uitgespeeld. Om echte banen en een fatsoenlijk inkomen te realiseren, moeten we deze race naar beneden keren. Daarover zijn we het binnen de FNV eens.

Over hoe dit te bereiken hebben verschillende bestuurskandidaten verschillende ideeën. Sommige kandidaten zetten zich af tegen de polder en het huidige FNV-bestuur. Terwijl we sinds de fusie, en het aantreden van het huidig bestuur, geen centraal akkoord hebben afgesloten. Dit bestuur komt wel afspraken uit het akkoord van 2013 na, en heeft op dit moment een fors conflict met de centrale werkgevers die de afspraken over reparatie van de WW niet nakomen. Arbeidsverhoudingen staan onder druk en daarom hanteren we de lijn: geen akkoorden ‘om erger te voorkomen’. Dat geldt centraal en op bedrijfsniveau. We sluiten alleen akkoorden die tastbare verbeteringen voor onze leden opleveren. In diverse bedrijfstakken zijn conflicten over de cao. Er gaat dit jaar bijna dagelijks een ultimatum uit richting de een of andere werkgever.

Om de race naar beneden te stoppen, kunnen we het ons niet permitteren om, zoals sommige collega’s binnen de FNV bepleiten, de strijd te voeren per sector. Meer macht voor sectoren (sectoralisering) klinkt sympathiek maar leidt, zoals we de afgelopen jaren hebben gezien, juist niet tot een adequaat antwoord op de race naar beneden. De aanval op werknemersrechten is te groot. Schijnconstructies en de liberale arbeidswetgeving waar we tegen vechten, is immers ook niet tot een enkele sector beperkt. Willen we de trend keren waarbij werknemers steeds meer verliezen en aandeelhouders een steeds groter deel van de opbrengst krijgen, dan moeten we een gezamenlijke koers varen en een gezamenlijke solidaire vuist maken. Want de race naar beneden leidt in alle sector tot meer flexibilisering, het holt de cao uit en inmiddels staan zelfs in de traditioneel sterke sectoren de arbeidsvoorwaarden onder druk.

De FNV is gefuseerd, niet om ons vervolgens terug te trekken in sectoren maar juist om gezamenlijk meer invloed te krijgen. Meer invloed om de race naar beneden te stoppen en echte banen en een fatsoenlijk inkomen voor iedereen te realiseren. Wij denken dat de FNV daarvoor keuzes moet durven maken. De keuze om te focussen en via gerichte campagnes macht op te bouwen op strategische plekken in sectoren en in regio’s. Daarbij moeten we breder denken. De prijs van arbeid wordt immers sterk beïnvloed door de keten. Als we willen dat pakketbezorgers beter betaald krijgen, moeten we niet alleen invloed uitoefenen op de directe werkgever. Dan is het noodzakelijk dat de FNV ook macht opbouwt bij de webwinkels en daar duidelijk maakt dat ‘gratis bezorgen’ niet bestaat.

FNV zal haar invloed ook in Den Haag moeten laten gelden. Er zijn immers regels nodig om de onderliggende, structurele oorzaken van de race naar beneden te bestrijden. De moordende en oneerlijke concurrentie op arbeidskosten is geen natuurverschijnsel. Flex – in alle vormen – is nu goedkoper, dankzij het beleid van onze overheid. Waarom heeft bijna 40% van de werkenden een onzeker contract? Omdat de risico’s van de werkgevers bij de flexwerkers komen te liggen. En omdat zij tot wel 60% goedkoper kunnen zijn. Waarom is een zzp-er in de bouw 40% goedkoper dan een werknemer ? Waarom is een Poolse arbeidskracht goedkoper dan een Nederlandse ? Juist om deze redenen is meer regulering, en meer toezicht op de arbeidsmarkt nodig. Daarvoor moeten we in Den Haag en Brussel zijn, sterker dan ooit. Door flex duurder te maken, wordt vast weer de norm. Schijnconstructies moeten echt met wortel en tak worden uitgeroeid. Anders blijven collega’s als concurrenten tegen elkaar uitgespeeld worden en verzwakken we uiteindelijk in alle sectoren.

Wat ons betreft is de keuze: terugtrekken in sectoren of de potentie van één FNV echt gaan benutten met een eensgezind, FNV-breed offensief tegen de neoliberale race naar beneden en voor echte banen en een fatsoenlijk inkomen voor iedereen. Wij kiezen voor dat FNV-breed offensief.