Een stemadvies voor de komende verkiezingen

De manier waarop wij long covid patiënten behandelen, laat goed zien welke kant de samenleving op gaat. De karavaan trekt vastbesloten verder. Achterblijvers laten wij langs de weg liggen.

De twee centra waar lijders aan deze ziekte terecht kunnen, hebben geen geld meer om nieuwe gevallen toe te laten. Wie long covid in de zorg opliep, wordt na twee jaar ziektewet gewoon ontslagen en door het UWV voor 100% afgekeurd. De vakbonden moeten de rechter erbij halen om een diepe inkomensval voor deze zorghelden te voorkomen. Was je werkzaam in een andere sector, dan valt er tegen deze ontwikkeling niets te doen. Het gaat wel langzaam want inmiddels kent het UWV een wachtrij van 17.000 long covid patiënten. Hen wacht een zware inkomensval en een leven van aan de kant blijven staan wegens een chronisch gebrek aan energie.

Men gaat aan dit alles tamelijk schouderophalend voorbij. We hebben de pandemie immers overwonnen. Wie de dans ontsprong, leidt weer het leven van vroeger. Alles vergeten, niets geleerd. De gelukkigen proberen zoveel mogelijk de draad van 2019 weer op te pakken. En we sluiten onze ogen voor verrassingen.

De producers van musicals hebben dat goed doorzien. Ze brengen het liefst oude successen van vroeger op de planken, niet eens in een nieuw jasje. Het publiek is huiverig voor het onbekende. Het sluit de ogen voor het enge. Alles wat het gebruikelijke bedreigt, wil het uit de buurt houden. Vandaar dat zoveel gemeentes proberen asielzoekers buiten de deur te houden, hierbij enthousiast gesteund door een fors deel van het electoraat. In deze angst wortelt ook het ongeloof bij zo velen in het bestaan van een stikstof-, een klimaat- en een energiecrisis. Wat ongewoon is, mag niet bestaan. We sluiten er onze ogen voor.

Dit zelfbedrog brengt de stabiliteit van de samenleving in gevaar. Het is het kenmerk van een land in verval.

In een kwade nacht had koning Nebukadnezar II (605-562 v. Chr.) van Babylon een droom, zo eng en overweldigend, dat hij hem niet aan zijn magiërs wilde vertellen. Hij eiste van hen wel een afdoende uitleg. Toen ze zeiden dat ze dit zonder informatie niet konden, beval hij alle magiërs in zijn rijk kort en goed te executeren. Dat doen we tegenwoordig niet meer. We beperken ons tot cancellen.

Een van die magiërs was de joodse profeet Daniël. Via een tussenpersoon vroeg hij Nebukadnezar letterlijk om uitstel van executie zodat hij Jahweh om hulp kon vragen. Uiteraard onthulde de almachtige meteen de droom van de koning. Daarop vroeg Daniël audiëntie aan. Hij beschreef wat de koning 's nachts het angstzweet op het lichaam had gebracht.

"U zag een groot beeld. Het beeld had een prachtige glans. Het stond voor U en de aanblik ervan was afschrikwekkend. Het hoofd van het beeld was van zuiver goud, zijn borst en armen waren van zilver, zijn buik en lendenen van brons, zijn benen van ijzer, zijn voeten deels van ijzer deels van leem. U zag hoe een steen losraakte zonder dat er een mensenhand aan te pas kwam hoe de steen de ijzeren en lemen voeten van het beeld sloeg en ze verbrijzelde. Op hetzelfde ogenblik verpulverden het ijzer, leem , brons, zilver en goud. Het werd als kaf op een dorsvloer in de zomer, de wind voerde het mee totdat er geen spoor meer van te vinden was. Maar de steen die tegen het beeld geslagen was, werd een berg die de hele aarde bedekte."

Daniël zelf legde uit dat Nebukadnezar zelf het hoofd van goud was en de voeten van klei en leem duidden op verdeeldheid in de toekomst, voorbode van de ondergang. De koning was dankbaar voor dit advies en benoemde Daniël in een topfunctie. De bijbel zegt niets over een beleidsomslag of een nieuwe bestuurscultuur. De magiërs hield hij bij nader inzien aan en hij bleef kennelijk hun adviezen serieus nemen.

De ondergang was dan ook onvermijdelijk.

Beschouw dit als een stemadvies.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.

Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: de Eerste Kamer.