Bescherming van de werknemer in het arbeidsrecht is doorgeslagen en funest

Als het gaat om arbeidsrecht, is de Nederlandse wetgeving behoorlijk krom. Er is geen land in Europa waar de werknemer zo wordt beschermd, vaak ten koste van de werkgever, als in Nederland. Er zijn verscheidene ridicule regeltjes, die werknemers in een bepaalde machtspositie plaatst, waar heel makkelijk misbruik van gemaakt kan worden. Binnen deze regelgeving wordt er alles aan gedaan om de werknemer te beschermen tegen de zogenaamde BV-entiteit.

Er wordt geen rekening gehouden met het feit dat er een wezenlijk verschil is tussen grote multinationals en kleine mkb’ers met een man of 2-20 personeel. Vaak worden deze kleinere bedrijven geleid door ondernemers die hun zaak eigenhandig met veel bezieling en passie hebben opgebouwd. Je kunt deze ondernemingen vaak niet eens aanmerken als entiteit. Als ondernemer bèn je je bedrijf, jouw ziel is de ziel van jouw bedrijf. De BV kan in dit geval in wezen ook aangemerkt worden als mens. Een mens met een gezin en een hypotheek die betaald moet worden. Een mens die zich een slag in de rondte werkt en ook slapeloze nachten kan hebben van arbeidsconflicten.

We kunnen het toch niet laten gebeuren dat hardwerkende mkb-ondernemers, die met zijn allen enorm bijdragen aan de werkgelegenheid in Nederland, volledig kapot kunnen gaan aan werknemers die zich (onterecht) ziek melden na een arbeidsconflict? Mijn inziens zou er daarom in het arbeidsrecht onderscheid gemaakt moeten worden tussen grote multinationals met hun machtige hr-apparaten en kleine mkb’ers.

Neem nu als voorbeeld; een werknemer functioneert niet en heeft daarom meerdere waarschuwingen ontvangen. Op een gegeven moment is de maat vol en laat de werkgever de werknemer weten dat het vertrouwen verloren is en  het beter is om uit elkaar te gaan met een vaststellingsovereenkomst. De werknemer ruikt daarop geld en meldt zich ziek. Het gevolg is maandenlang getouwtrek, met arbo-arts, advocaten, heel veel kosten en stress. Een kleine mkb’er kan hierdoor volledig omver getrokken worden. Financieel dan wel emotioneel.

Hoe is het mogelijk dat een werknemer gerechtigd is zich ziek te melden als de werkgever aangeeft het contract te willen beëindigen? De werknemer heeft hiermee een onterechte machtspositie, een troef in handen die hij of zij te allen tijde kan spelen als het hem of haar te heet onder de voeten wordt.

Het lot van de werkgever ligt dan volledig in de handen van het oordeel van de arbo-arts, dat negen van de tien keer in het voordeel van de werknemer uitvalt. Het is immers niet moeilijk, om een niet-tastbare ziekte als een burn-out te faken. De werknemer hoeft in dit soort kwesties alleen maar goed op de hoogte te zijn van wat hij of zij tegen de bedrijfsarts moet zeggen om als “ziek” aangemerkt te worden. Een goed staaltje toneelspel is niet eens een vereiste, aangezien de consulten tegenwoordig vanwege corona per telefoon plaatsvinden. Zelfs de kuldiagnose “een energetisch probleem” is al voldoende om het label “niet in staat te werken” te krijgen. Klinkt als een absurd verhaal, maar echt, het is mij overkomen.

Daarnaast is het onjuist en discriminatoir dat de werknemer wel een beroepsrecht heeft bij het oordeel van een arbo-arts maar de werkgever niet. Dat is doorgeslagen protectie van de werknemer, die fnuikend is voor veel mkb’ers als het gaat om bedrijfseconomisch te overleven in deze corona-tijden.

De wet om de werknemer te beschermen en hiermee werkgelegenheid te behouden, streeft zijn doel voorbij en heeft daarmee juist een averechts effect: minder werkgelegenheid. Ik ken talloze voorbeelden van ondernemers die juist stoppen met personeel aannemen vanwege de stress die werknemers veroorzaken omdat je extreem lastig van iemand afkomt die niet functioneert. Daar komt bij dat een verbetertraject, waar je als ondernemer aan moet voldoen om iemand überhaupt te kunnen ontslaan, voor een kleine mkb’er verre van haalbaar is. Een verbetertraject kost zo 1,5 jaar en dan heeft een niet functionerende werknemer al extreem veel financiële en emotionele schade aangericht.

Één slecht functionerende werknemer kan ten grondslag liggen aan het disfunctioneren van een compleet bedrijf. Twee werknemers die zich (onterecht) ziek melden kunnen een bedrijf ten gronde richten. Het gevolg? Kleinere mkb’ers willen alleen nog maar met freelancers werken, en laat dat nu net de groep zijn die momenteel afhankelijk is van overheidssteun. Dit beleid kost de overheid dus alleen maar meer geld dan dat het wat opbrengt.

Ik wil daarom pleiten voor: – Een onderscheid in de ontslagwetgeving tussen grote multinationals en kleinere mkb’ers met minder dan 15-20 werknemers. – Het is niet toegestaan voor een werknemer zich ziek te melden als werkgever voorstelt uit elkaar te gaan met een vaststellingsovereenkomst. Oftewel ziek melden na een arbeidsconflict is niet toegestaan. – Ontslag wegens bedrijfseconomische redenen is wèl toegestaan in het geval van een situatief arbeidsongeschikte (ziek na arbeidsconflict) werknemer.