Bescherm de kust

Vlak voor Kerst op 18 december jl., nam de ministerraad een besluit dat gemeenten en provincies alle ruimte geeft voor bebouwing op het strand en in de kuststrook. Het besluit heeft al de nodige media-aandacht gekregen, en al heel veel kritische reacties opgeleverd. Op Twitter startte ik een poll met de vraag of u wil struinen in de duinen, of wil lopen in een tot bebouwd gebied verklaarde kust. De uitkomst zal u niet verrassen: 97 procent is liefhebber van een ongerepte kust.

Als onze nu nog voor een groot deel ongerepte kust vrij gegeven wordt voor permanente bebouwing, dan slaat de schrik mij om het hart. Als ik aan de kust ben wil ik genieten van duin, strand en zee. Ik wil wind, wuivend duinriet, schelpen rapen met mijn vrouw en kinderen en het liefst, een momentje, een plekje voor ons alleen.

Het is onze kust, immers wie komt er niet meerdere keren per jaar? De Nederlandse kust is, meer nog dan welk ander natuurgebied dan ook, van ons allemaal. Het Rijk moet daarin erkennen dat het niet de provincies en gemeenten mogen zijn die onze kust bewaken. De overheid moet daarin de regie nemen.

Nog niet zo lang geleden was ik aan de Belgische kust. Niet zo lang overigens. Een smalle strook zand met aan de ene zijde de zee en aan de ander zijde allemaal gebouwtjes groot en klein. Ik voelde mij volledig afgesloten van het duin. Mijn ergernis groeide met de minuut toen aan de lange rij bebouwing geen einde leek te komen.

Nergens kon ik het duin in en ontsnappen aan de bebouwing. Vroeger maakte ik mijn hoofd leeg aan de kust, toen liep ik enkel nog te piekeren en verkeerde bijkans in ademnood. Het is geen wonder dat 350.000 Belgen ieder jaar onze stranden bezoeken. Mensen stuurden mij via Twitter volgebouwde kustplaatjes, na het lezen van mijn zorgen. Ze waren boos, raakten gefrustreerd en voelden zich door dit besluit op een kerstnamiddag in Den Haag volledig verrast. Een aantal groene organisaties startten een campagne op www.beschermdekust.nl met de oproep aan de verantwoordelijk minister Schultz het besluit in te trekken.

Sta eens even stil. Als je de keuze mocht maken om de toekomst te bepalen van onze Nederlandse kust, dan zijn er twee smaken: ongerepte stranden met vergezichten over duin en zee. Kortom, publieke stranden voor ons allemaal of stranden met een lintbebouwing, privaat hoog- en laagbouw aan de horizon, duinen aan het zicht onttrokken. Welke keuze zou u dan maken?