De voorman van boerenrockband Normaal noemt de plezierjacht op dieren ´een onuitputtelijke bron van inspiratie´
Jagen is wreed, onnodig en uit de tijd, zo lijken de meeste Nederlanders te denken. De plezierjacht wordt door 0,2% van de Nederlanders beoefend en door 97% veroordeeld. Streekzanger Bennie Jolink wil daarom met zijn nieuwe cd Hubertus en Diana het ‘taboe rond de jacht doorbreken’. Hij wordt hierin bijgestaan door jachtmaatje Jan Tolkamp en door Sabine Uitslag, een trouw jachtkeffertje van het CDA. De titelverwijzing naar de jachtheilige St. Hubertus is typerend voor de schijnheiligheid waarmee de moderne jager zich tracht te profileren in een land waar het maatschappelijk draagvlak onder de jachtlaarzen wegbrokkelt.
Zo verschuilt ook Jolink zich graag achter het eufemisme ‘faunabeheer’. “De jacht is niet alleen nuttig maar zelfs noodzakelijk” stelt hij. “Jagers helpen de natuur een handje bij het natuurbeheer.” Jagers zijn weldoeners! Puur uit liefdadigheid zijn jagers zelfs bereid duizenden euro’s per jaar te besteden aan hun ‘vrijwilligerswerk’. Graag betaalt een rijke Westerling meer dan 20.000 euro om in Afrika de olifant te mogen ‘helpen’. Dat veel jagers door het illegaal bijvoeren en uitzetten van dieren de te bestrijden populatie weer doen groeien, zal ook wel goed bedoeld zijn.
Maar Jolink gaat nog verder: jagers doen het niet eens voor hun plezier! “Iemand die voor zijn plezier een dier doodschiet, moet onmiddellijk naar de psychiater” verklaart hij. Vandaar ook dat nog altijd wordt gesproken van ‘plezierjacht’, of zelfs in de wet van ‘het genot van de jacht’. Vandaar dat jagers in de rij staan om hun deel te krijgen als er weer een afschotquotum is bepaald – op basis van tellingen uitgevoerd door de jagers zelf. Vandaar dat selectief op mannetjes wordt geschoten, opdat de populatie niet te veel afneemt. Vandaar dat in sommige jachtbladen te lezen is over de oerendharde erecties die het jachtspektakel bij de heren teweeg kan brengen.
Bennie noemt de jacht “een onuitputtelijke bron van inspiratie.” Treurig dat hij zich niet, zoals de meeste natuurliefhebbers, kan laten inspireren door de levende natuur en foto’s schiet in plaats van kogels. Ook St. Hubertus beterde zijn leven en hing zijn wapens aan de wilgen. Het zou de jachtdiscussie goed doen als de jagers uit hun hutten kropen en open zouden zijn over hun motieven. De mythe van het ‘faunabeheer’ kan dan de wereld uit.
Bennie, doe normaal en ga gewoon weer hoortoestellen promoten.