'Ben je al dood?'

‘Het hoort bij mijn werk’, hoor ik mijzelf vaak zeggen als men zich verbaast over de grove wijze waarop sommige mensen mij allerlei ziektes en andere ellende toewensen. Vragen als Ben je al dood? zijn soms dagelijkse kost op de sociale media. Maar ook via mail en privéberichten ontvang ik regelmatig allerhande absurde verwensingen. En terwijl ik voor de zoveelste keer hetzelfde antwoord geef op de geschokte reacties uit mijn omgeving, bedenk ik: ‘dit slaat helemaal nergens op!’

Onbeschaafd Tegen een ieder die dit soort berichten binnen krijgt zeg ik meteen dat dergelijk absurd en agressief gedrag ontoelaatbaar is, ook al zijn het ‘maar’ woorden. Zo ga je niet met elkaar om, hoezeer je het ook oneens bent! Maar als het om mij zelf gaat, niet om het goed te praten, ben ik het inmiddels gewend. De verwensingen en doodsbedreigingen raken hun doel niet, maar ik wil het toch een keer benoemen.

Stem voor dieren Met House of Animals doen we onderzoek en delen we kennis. Met Animals Today , het mediaplatform, hebben we inmiddels meer dan 10.000 artikelen gepubliceerd, maken we reportages en documentaires, delen we undercoverbeelden en foto’s, allemaal om dieren en hun welzijn onder de aandacht te brengen. Wij komen op voor dieren en vinden steun van mensen die ook opstaan tegen dierenleed en voor hun welzijn.

Om dat kracht bij te zetten laat ik, onder andere via Twitter en op persoonlijke titel, zien waar het misgaat voor dieren. Bijvoorbeeld de fabrieksmatige manier waarop dieren in de vee-industrie worden gehouden en die ronduit dieronterend is. Of als het weer ontzettend warm is en er wel een hitteprotocol voor mensen van kracht is, maar voor niet voor dieren.

Gevolg? Een concours voor paarden dat gewoon doorgaat met 35 graden, weer een verstikking van 200 varkens omdat de ventilatie is uitgevallen, weer duizenden kippen dood omdat ze de hitte in de stal niet aankunnen, weer een hond in de auto aangetroffen…

Ben je al dood? Ik geef dus ook mijn mening over een attractie met muizen op de kermis in Tilburg, die toch gewoon open gaat terwijl het 34 graden is in de tent waar dieren moeten vertoeven. En omdat ik mij uitspreek, richten mensen hun woede en ongenoegen dus ook tegen mij.

Ik denk altijd, mensen worden onredelijk wanneer het ze aan argumenten ontbreekt om een redelijk debat te voeren. Kortom, hun woede sterkt mij in de gedachte dat ik op de goede weg ben naar een verandering, of een nieuw maatschappelijk inzicht hoe met onze medebewoners op deze planeet om te gaan.

Springlevend, ik wel… Om één keer te laten zien hoe mensen hun ongenoegen uiten heb ik een selectie gemaakt uit mijn ‘fan mail’. Ik heb me beperkt tot de reacties die ik via privéberichten opgestuurd kreeg over 1 Twitterbericht, namelijk de muizenstad in Tilburg.

Ben je al dood? Spijtig genoeg hoort het blijkbaar dus toch bij m’n werk als dierenbeschermer om zo aangesproken te worden. Ze proberen mij met grove taal monddood te maken. En dat gaat ze nooit lukken!