Belangen van miljoenen pensioendeelnemers voor een habbekrats verkwanseld
Omtzigt verkocht zijn ziel aan pensioenfondsen vanwege financiële paragraaf hoofdlijnenakkoord
Pieter Omtzigt was het boegbeeld van verzet tegen de invoering van de Wet toekomst pensioen (Wtp). Op zijn site verwoordde hij de bezwaren in mei 2023 glashelder. Kort voor de totstandkoming van het hoofdlijnenakkoord heeft hij zijn verzet laten varen. Voor een kleine som geld: naar schatting 25-30 miljard, uitgesmeerd over meerdere jaren die de pensioenfondsen aan de informateurs Van Zwol en Dijkgraaf hadden aangeboden om rust in de pensioensector te kunnen borgen in de transitiefase naar het nieuwe pensioenstelsel.
Uit het eindverslag van de informateurs Van Zwol en Dijkgraaf aan de Tweede Kamer van 16 mei 2024 blijkt dat de pensioenfederatie (de branchevereniging van alle pensioenfondsen) en de bestuursvoorzitter van het ABP bij de informateurs langs zijn geweest. Met een slim en geslepen voorstel om rust in de sector te kunnen verkrijgen na alle gegronde ophef van PVV, BBB en vooral van NSC-leider Omtzigt over de talrijke tekortkomingen en risico’s van deze wet voor alle pensioendeelnemers in Nederland.
In de eindfase van de onderhandelingen over het hoofdlijnenakkoord bleek de financiële paragraaf het grootste struikelblok te worden voor met name de VVD. Een helpende hand van de pensioenfondsen om te investeren in maatschappelijk belangrijke sectoren zou weleens een win-win voor de politiek en de fondsbestuurders kunnen zijn. Dat zou kunnen helpen om alsnog de financiële paragraaf van het hoofdlijnenakkoord rond te krijgen.
PVV en BBB waren te veel uit op macht en kunnen regeren. Zij hebben naar verluidt snel hun verzet tegen de Wtp voor voornoemde habbekrats van 25-30 miljard euro (gerelateerd aan een collectief vermogen ruim 1500 miljard euro) ingeleverd. Omtzigt was het moeilijkst over te halen en is ook niet over één nacht ijs gegaan. Maar zoals wel vaker gebeurt, wordt de macht en invloed van geld nogal eens onderschat. Uiteindelijk is ook hij (en NSC) gezwicht voor het aangeboden geld van de pensioenfondsen om de financiering van het hoofdlijnenakkoord rond te krijgen. Een meesterzet van de VVD over de financiële paragraaf in de onderhandelingen om drie mede coalitiepartijen over de streep te trekken.
De VVD en de besturen van de pensioenfondsen van werkgevers en werknemers hebben immers pal gestaan vóór het hals over de kop aannemen van de Wtp door het parlement, in de wetenschap dat er tal van ernstige tekortkomingen en risico’s in de uitvoering van deze wet schuilen.
Feit is derhalve dat de felle kritiek op de Wtp door PVV, BBB en NSC al vóór het aantreden van het kabinet Schoof tegen een habbekrats is opgegeven. Om louter machtspolitieke overwegingen waarin de belangen van miljoenen pensioendeelnemers verkwanseld zijn. Alle risico’s en doemscenario’s, zoals ze verwoord zijn vóór het van kracht worden van de Wtp, zijn nog steeds onverkort van kracht.
De maidenspeech met felle kritiek over de Wtp van Agnes Joseph als NSC-woordvoerder pensioenen komt hierdoor in een bedenkelijk daglicht te staan. Achteraf blijkt dat alleen voor de bühne te zijn geweest. Het verzet was immers toen al door de VVD in de kiem gesmoord.
Saillant detail in dit verband is de politieke achtergrond van de bestuurder van de Pensioenfederatie. U raadt het al, een VVD-lid.
De Raad voor de Rechtspraak heeft vóór de behandeling in het parlement al gewaarschuwd dat bij de mogelijkheid van bezwaar en/of inspraak in de wet de gehele rechtspraak qua capaciteit van alle soorten geschillen weleens geheel uit de rails kan gaan lopen. Begrijpelijk dat deze zaken dan ook in de wet nog niet geregeld zijn en het invaren nu zonder inhoudelijk verzet verder ongehinderd en ongestoord kan voortgaan. Met alleen nog een formele laatste toetsing van de toezichthouder de Nederlandse Bank, voordat het sein op groen gaat voor het daadwerkelijke invaren van ieder pensioenfonds.
Tegen voornoemde achtergrond moet dat miljoenen pensioendeelnemers veel vertrouwen geven dat het allemaal wel goed zal komen met de transitie naar het nieuwe pensioenstelsel. Klagen heeft immers geen zin meer zolang de stekker niet uit het kabinet Schoof is getrokken.