Wat bedreigers gemeen hebben is dat het radicale, intolerante idioten
zijn die niet kunnen omgaan met het gegeven dat niet iedereen dezelfde
mening heeft als zij
Bedreigingen komen van alle kanten. Wat de bedreigers gemeen hebben is dat het radicale, intolerante idioten zijn die niet kunnen omgaan met het gegeven dat niet iedereen dezelfde mening heeft als zij. Het zijn mensen die bang zijn voor verschillen.
een D66-raadslid dat iets zei over Marokkaanse jongens werd bedreigd ,
Aboutaleb werd laatst ook weer bedreigd en overigens wordt 80% van de burgemeesters bedreigd.
Zelf sta ik op een lijst van (potentiële) landverraders en ik heb ook wel eens te horen gekregen dat ik dood zou moeten, zoals hier , maar bedreigd voel ik me gelukkig niet. Veel anderen, met gegronde redenen, wel.
De ene bedreiging is de andere niet. Sommige bedreigingen halen amper het nieuws, terwijl andere bedreigingen alle aandacht krijgen, zoals deze week gebeurde met de bedreigingen aan Elou Ekhiat (lees bijvoorbeeld dit of dit of de fraaie brief van Ahmed Aboutaleb ). We maken ons over het algemeen drukker wanneer de bedreigingen iemand treffen waarvoor we sympathie hebben of met wie we het van harte eens zijn.
Over welke bedreigingen politici en media zich druk maken, zegt vaak veel over het punt dat deze media en politici willen maken.
Bedreigingen treffen niet een enkele specifieke groep, bedreigingen komen van alle kanten.
Wat de bedreigers gemeen hebben is dat het radicale, intolerante idioten zijn die niet kunnen omgaan met het gegeven dat niet iedereen dezelfde mening heeft als zij. Het zijn mensen die bang zijn voor verschillen. Mensen die het niet kunnen uitstaan dat anderen een andere etnische achtergrond of seksuele voorkeur hebben, dat anderen niet dezelfde mening, religie, of favoriete voetbalclub hebben. Het zijn mensen die de vrijheid die ze voor zichzelf vanzelfsprekend vinden, niet aan anderen gunnen. Mensen die bij gebrek aan argumenten, met geweld dreigen.