Jaren geleden stond ik bavianen in een Europese dierentuin te observeren, waarbij tot mijn grote verwondering een niet dominant mannetje achter een rotspartij seks had met een volwassen vrouwtjes baviaan.
Tijdens deze escapade werden een aantal geluiden geproduceerd die de alfaman alarmeerde. Druk inspecteerde hij zijn groep, de vrouwen vlogen naar hem toe om hem te vlooien zodat hij zou kalmeren en een woede uitbarsting voorkomen zou worden. De grote zondebok het jonge mannetje dat het slippertje had gemaakt zat met een klein probleem in zijn maag: een erectie, die hij verborgen hield achter zijn handen. Langzaam schuifelde hij richting de andere mannen, met zijn lid zorgvuldig verborgen achter zijn handen en regelmatig controlerend hoe het ervoor stond.
Het valt mij altijd weer op hoeveel mensen met de handen voor hun kruis door de maatschappij schuifelen: signalen voor de buiten wereld verscholen houdend die wel eens zouden kunnen leiden tot een forse aframmeling. Een burgemeester die de forse kostenoverschrijding bij de bouw van een theater achter zijn handen probeert te verbergen lijkt in dat opzicht evolutionair niet ver verwijderd van de baviaan. Wat Vreeman echter vergat is dat een erectie verdwijnt, maar kostenoverschrijding en leugens je blijven achtervolgen. En dan wacht je de aframmeling door het alfamannetje: een gemeenteraad die haar rol als leider opeist en niet met zich laat sollen. Ik zou in populaire Engelse straattaal zeggen: “don’t fuck ” de democratie.