Ik ben mijn baan als beveiliger definitief kwijt

Ik ben mijn baan als beveiliger definitief kwijt!

Zoals velen weten, werd in 2015 mijn beveiligingspas ingetrokken , waardoor ik mijn baan als beveiliger niet meer kan uitoefenen. Aanleiding hiervoor was dat ik tijdens de nationale intocht in Gouda in 2014 aandacht wilde vragen voor alle kinderen voor wie de sinterklaasviering geen feest is, zolang het land de aanwezigheid van zwarte piet, een racistische karikatuur uit de 19e eeuw, gedoogt.

Mijn aanhouding – op de beelden ervan is duidelijk te zien hoe ik werd mishandeld door de politie met o.a. een nekklem – werd nationaal en internationaal veroordeeld. Maar dat weerhield de politie er niet van om mij aan te klagen en mijn baan van me af te pakken.

Ik heb sindsdien alles uit de kast gehaald om deze onrechtvaardigheid aan te vechten, samen met mijn advocaten en veel steun uit mijn omgeving. Na verschillende zittingen, pleidooien, een rechtszaak en veel verontwaardiging heeft de rechtbank nu de knoop doorgehakt.

De rechtbank vindt dat de politie, gelet op regelgeving en beleid, in hun recht stond bij hun beslissing om mijn beveiligingspas in te trekken. Dit betekent dat ik niet meer aan het werk kan in de beveiligingsbranche. In principe kan ik een nieuwe pas aanvragen en de rechtbank spreekt in haar uitspraak de verwachting uit dat de politie de gebeurtenissen in Gouda niet te lang meer tegen mij zal gebruiken. Echter, in 2016 heeft de politie hetzelfde geflikt in Rotterdam, toen wij onderweg waren naar Maassluis om daar te protesteren tegen zwarte piet. Ik was niet van plan om in Rotterdam te demonstreren, noch heb ik geprotesteerd toen onze bussen in Rotterdam werden tegengehouden door de politie. De politie arresteerde mij toen ik op een afstandje op mijn advocaat stond te wachten, naar hun zeggen omdat ik ‘de woordvoerder’ bent. Dit kunnen ze, als ik een nieuw verzoek indien nog altijd tegen me gebruiken, o.a. omdat de zaak nog loopt. Zo houdt men mij bezig!

Alle blabla hierboven laat zien dat de politie niet van plan is om mij toestemming te geven in de beveiligingsbranche. Tijdens de laatste rechtszaak deden de rechters verwoede pogingen om de politie en mij te bewegen om buiten een rechterlijke uitspraak om tot een oplossing te komen. Zo stelden ze de inzet van een mediator voor. Maar alle initiatieven werden verworpen door de politie. Ze moesten een voorbeeld stellen en dat werd ook tijdens de rechtszaak uitgesproken. Wat mij het meeste bij is gebleven, is de terugkerende vraag van de politie of ik ooit nog tijdens een intocht zou protesteren als ze mijn pas terug zouden geven.

Dit komt voor mij neer op chantage. Het idee dat ik mijn rechten moet opgeven om mijn baan te behouden zegt veel over deze zaak. Ik ben geen slaaf! Ik zal nooit mijn mensenrechten opgeven voor welke baan dan ook. Ik zal dan zeggen: houd die baan maar, ik houd mijn vrijheid!

Aan allen die opkomen voor een racismevrij Nederland, laat dit je niet weerhouden om je uit te spreken of om te protesteren. Als wij samen opstaan, gaan ze ons niet kunnen breken. De afgelopen jaren waren niet makkelijk voor mij en mijn gezin, maar geloof me: het mooiste moet nog komen. We got this!

Strijdbare groet, Jerry Afriyie