Asscher: praat niet over 'gematigde' moslims

Natuurlijk begrijp ik dat de PvdA met een joekel van een probleem zit. Met de hete adem van de PVV in de nek besloot de partij vorig jaar een meer ‘islamkritische’ koers te gaan varen. “De islam is tegenwoordig een van de grote godsdiensten in ons land en moslims komen dezelfde rechten en vrijheden toe als elk ander – inclusief de bouw van een moskee met minaret”, was lange tijd op de website van de partij te lezen. Ja, óók islam hoorde bij Nederland. Alleen kwam dat standpunt electoraal niet zo lekker uit. Met de verkiezingen in aantocht werd deze tekst snel vervangen door een andere tekst. De focus van het verdedigen van het recht om een moskee te bouwen, verschoof naar kritiek op gezichtsbedekkende kleding. PvdA-Tweede Kamerlid Ahmed Marcouch benadrukt dag na dag wat in zijn ogen de negatieve kanten aan islam en moslims zijn (als hij tenminste even niet aan het dansen is op een gaypride).

De verkiezingen pakten niet verkeerd uit, maar in de peilingen is de PVV sindsdien enorm en de PvdA minimaal. In drie grote steden komen er nu partijen die een door islam geïnspireerd alternatief bieden. Tijd om toch maar weer eens wat bij die moslims te slijmen. In die context lees ik vandaag de uitspraken van PvdA-minister Lodewijk Asscher van Sociale Zaken. Naar aanleiding van de bedreigingen door pro-Syriëgangers aan het adres van jongerenimam elForkani en CDA’er Wijbenga, voelt hij de noodzaak zich uit te spreken. “De gematigde islam verdient onze steun”, slingert hij als stelling de media in. Deze uitspraak is naar mijn mening om minstens twee redenen verwerpelijk.

Wat nou ‘gematigde’ moslims!? Überhaupt de duiding van ‘gematigde islam’, of in andere context, ‘gematigde moslims’. Wat zegt iemand eigenlijk door een dergelijk bijvoeglijk naamwoord vóór de termen moslim of islam te plaatsen? Hiermee geef je aan dat je het hebt over een uitzondering op ‘de norm’. Een gematigde moslim is blijkbaar iets anders dan een moslim, de gematigde islam is blijkbaar een variant op islam.

De gewone of normatieve islam is blijkbaar niet gematigd genoeg voor Asscher, een doorsneemoslim ook niet. Nee, Asscher ziet liever een variatie op het thema. Hij voegt eraan toe: “We moeten partij kiezen voor mensen die geweld verafschuwen.” Blijkbaar zijn dat volgens hem dus niet de doorsneemoslims. Nee, het zijn de ‘gematigde’ moslims, die verafschuwen geweld. En dat moet ik als moslim serieus nemen?

Wat nou ‘steun’!? Het tweede bezwaarlijke punt is de uitspraak dat Asscher deze voorgestelde specifieke groep binnen de Islamitische gemeenschap ‘steun’ wil toezeggen. Een absurd plan om vanuit de overheid invloed uit te oefenen op de religieuze beleving van moslims in Nederland. Ik denk aan de woorden van el-Hajj Malik al-Shabazz (Malcolm X): “I am for justice, no matter who it is for or against.”

De overheid dient op te treden tegen alle mensen in Nederland die gewelddadig zijn of anderen bedreigen, ongeacht welk geloof ze al dan niet belijden of op welke manier ze dat doen. Voor de rest moet Asscher zich niet bemoeien met de geloofsbeleving van moslims in Nederland. Geen subsidie voor bepaalde sprekers of ideeën, geen subsidie voor theologisch-inhoudelijke projecten.

De lijn die nu wordt ingezet, in de hoop wat good will te creëren en daarmee wat stemmen te verzamelen, zal alleen zorgen voor meer verdeeldheid binnen de moslimgemeenschap. Verdeel en heers? Beter houden we de PvdA en minister Asscher ver buiten de moskee.