Asielkinderen raken in Nederland ondervoed door uitblijven fatsoenlijke zorg overheid

Terwijl de PVV-minister voor Vluchtelingenhaat Marjolein Faber droomt van pesterige waarschuwingsborden waarmee ze asielzoekers wil wegjagen, is de zorg voor vluchtelingen inmiddels tot onder de beschavingsgrens gezakt. Dat blijkt uit een brandbrief die een GGD-arts heeft gestuurd aan aan het managementteam van de Expo Hal in Assen, een tijdelijke eerste opvangplaats voor asielzoekers. Mensen verblijven daar in afwachting tot er plek is in het officiële aanmeldcentrum in Ter Apel.

De arts smeekt het managementteam geen asielgezinnen met kinderen meer onder te brengen in de geïmproviseerde opvangplek omdat de omstandigheden er ver onder de maat zijn. RTV Drenthe heeft de brief, die al in juli werd verstuurd, in handen gekregen:

In de brandbrief wordt een onthutsend beeld geschetst van de omstandigheden waarin de kinderen verblijven. Zo zouden meerdere jonge kinderen zijn afgevallen tot ondergewicht. Ze worden 's nachts vaak wakker door lawaai in de hal en het gehuil van de kinderen houdt anderen weer wakker. Daarnaast zou het sanitair zo vies zijn dat kinderen liever hun behoefte doen op een emmer in hun kamer. Ook maakt de GGD-arts zich ernstige zorgen over de psychische gezondheid van de kinderen. "Ze voelen zich niet veilig, gaan niet naar school en kunnen niet sporten. School en sport is belangrijk om trauma's te kunnen verwerken."

Naar de arts werd niet geluisterd. Enkele dagen na het versturen van de besloten het COA en de gemeente Assen brief de noodopvang te verlengen tot eind 2025. Nog steeds worden er kinderen ondergebracht in de ongeschikte omgeving. "Op dit moment zitten er 109 kinderen in de leeftijd van 0 tot 17 jaar. Ook zitten er nog twee bama's", zegt Laura Bossink van het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA), tegen RTV Drenthe. Bama's zijn minderjarige asielzoekers die door iemand anders worden begeleid dan hun ouders. De GGD bevestigt de signalen van de arts: "De leefomstandigheden van opvanglocaties kunnen schrijnend zijn."

In de hal staan stapelbedden voor 4 tot 6 personen gegroepeerd. Ze worden gescheiden door slechts kamerschermen. Van enige privacy of rust is geen sprake. De asielzoekers verblijven er soms maanden achtereen omdat de overheid de opvang niet goed heeft geregeld en er van doorstroom geen sprake is.