Anti-wokiste Dilan Yesilgöz-Zegerius is hypocriet

VvMU is voor de wokisten om de regering te bekritiseren, niet voor de regering om naar beneden te schoppen.

In de HJ Schoo-lezing riep Dilan Yesilgöz-Zegerius (Minister van Justitie) dat wokisten de rechtsstaat bedreigen.

Zij heeft het in haar lezing veertien keer over ‘vrijheid van meningsuiting.’ Zoals: 

“Wokisten willen bepalen wie recht van spreken heeft. Ons vermogen om te groeien, om te leren, om te ontwikkelen, wordt gevoed door wederzijdse kritiek en open discussies. Wie dat wil beperken door safe spaces te eisen op universiteiten, door elke vorm van zogenaamd confronterende kennis uit te sluiten; door de vrijheid van meningsuiting ondergeschikt te maken aan subjectieve emoties of door te bepalen welke woorden de vrije media wel of niet mogen gebruiken, die beperkt ware vooruitgang. Door een zelf geclaimd recht om niet gekwetst te worden. Dit legt een enorme druk op de vrijheid van meningsuiting, vrijheid van pers en academische vrijheid. Onze vrije samenleving heeft open debat nodig, dat is onze zuurstof. Open debat waarin je woorden met woorden bestrijdt. Open debat, waarbij argumenten bepalen of je gelijk krijgt, en niet de lengte van je tenen.

Man of vrouw: vind een paar ballen en wees weerbaar, zou ik zeggen. In een open samenleving moet je een schild ontwikkelen. Er zijn nu eenmaal meningen of feiten, die jij liever niet ziet of hoort. Het is een gevaarlijk misverstand dat er zoiets zou bestaan als het recht om niet gekwetst te worden. Het is gevaarlijk, omdat mensen dan de neiging hebben om zich ernaar te gaan gedragen. Dat leidt tot zelfcensuur. Om gedoe te voorkomen. Om geen vuur te trekken. Om je baan te houden. Om niet gecanceld te worden.”

Taal schept machtsstructuren

Ik mailde tevergeefs naar de VVD en vroeg naar voorbeelden van wokisten die zulke dingen doen. Immers de term woke behoort tot de Amerikaanse burgerrechtenbeweging en zij strijden voor gelijke rechten. Zij reageren niet op racistische taal omdat ze gekwetst zijn, maar omdat de taal machtsstructuren in de wereld verandert. 

Neem bijvoorbeeld het woord ‘jodenstreek’. Dit woord manipuleert kinderen om antisemieten te worden. Zij associëren een bepaalde valsheid (sluwheid, slinksheid) automatisch met Joden. Als gevolg daarvan zullen zij later Joden discrimineren, niet in dienst nemen, geen zaken met hen doen en niet op ze stemmen. 

Dus de racistische taal herverdeelt de politieke goederen (zoals geld, macht, rechten, vrijheid) onrechtvaardig. Mensen die racistische taal gebruiken, zijn zoals magiërs die met toverspreuken het geld en de macht bemachtigen; en anderen rechten en vrijheid ontnemen. Daarom hebben slachtoffers het recht om zich te verdedigen. Daarom reageren wokisten op uitspraken, zoals van Raisa Blommestijn op TV: “Blanken worden door negers in elkaar geslagen. Op grote schaal.” (min 10:36)

CIDI’s lange tenen

Een goed voorbeeld van lange tenen is CIDI’s rechtszaak tegen Baudet. Baudet vergeleek de behandeling van de ongevaccineerden met de Jodenvervolging en CIDI maakte hem monddood bij de rechter, met de smoes dat hij kwetsend zou zijn.

Let op. Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) vindt dat antisemitisme en holocaustontkenning niet beschermd zijn door vrijheid van meningsuiting (VvMU). Ik ben hier 100% mee eens. Maar de vergelijkingen van Baudet waren niet antisemitisch (en de rechter erkende dit), noch ontkende hij de Holocaust. Baudet maakte een deductieve analogie. Deductieve analogieën vergelijken geval A met geval B en beweren dat als in geval B een principe werkt, dit principe ook op geval A toegepast moet worden. Wie deductieve analogieën maakt, zegt niet dat de gevallen identiek zijn, maar dat er hetzelfde principe aan het werk is. In dit geval waren de principes: vervolging, onderdrukking, vrijheid en onaantastbaarheid van het lichaam. (let op ik ben het niet met de drogredenen van Baudet eens, maar drogredenen zijn niet strafbaar).

De rechter trapte in de drogreden van CIDI dat Baudet de Holocaust zou bagatelliseren en onnodig grievend zou zijn. Dit beschadigt de rechtsstaat omdat de rechter iemands fundamentele mensenrechten schendt op basis van drogredenen. Dus dit is een rechtelijke dwaling. 

Sterker nog, volgens het EHRM is vrijheid van meningsuiting vooral bedoeld om de regering te bekritiseren, precies wat Baudet deed. De rechter maakte Baudet monddood zoals Russische rechters de kritiek op Poetin bestraffen. Dus deze rechtszaak is schadelijker voor de rechtsstaat dan wokisten. Toch kwam Yesilgöz-Zegerius niet op het idee om dit als voorbeeld te gebruiken. 

Waarom niet? Zij citeerde immers het Europees Hof voor de Rechten van de Mens: 

“De vrijheid van meningsuiting vormt één van de wezenlijke grondslagen van een democratische samenleving, één van de basisvoorwaarden voor haar vooruitgang en voor de ontwikkeling van ieder mens. Zij is niet alleen van toepassing op “informatie” of “ideeën” die gunstig worden ontvangen of als niet aanstootgevend worden beschouwd, dan wel met onverschilligheid worden bezien, maar ook op uitingen die de staat of enig deel van de bevolking beledigen, choqueren of verontrusten. Dat zijn de eisen van pluralisme, tolerantie en ruimheid van geest zonder welke er geen democratische samenleving kan bestaan.”

De uitspraken van Baudet voldoen hier precies aan. Ook als ze aanstootgevend zijn, als ze beledigen, choqueren of verontrusten, ze vallen onder VvMU.

Vrijheid van meningsuiting is bedoeld om macht te nivelleren

Met het EHRM-citaat slaat de minister de plank twee keer mis. Ten eerste, in de uitspraken van het EHRM staat een verborgen logica: het hof nivelleert de macht. Je moet eerst vragen: wie heeft meer macht, de spreker of zijn ‘slachtoffer’? Hoe meer macht de spreker heeft, hoe minder vrijheid van meningsuiting om anderen zwart te maken. Hoe machtiger zijn ‘slachtoffer’, hoe meer vrijheid voor de spreker. Bijvoorbeeld politici die de regering bekritiseren hebben meer vrijheid van meningsuiting dan normale burgers, vooral omdat zij voor een groep mensen spreken; wie de politici monddood maakt, maakt hun stemmers monddood. Daarentegen als de politicus haat jegens een minderheid zaait, heeft hij juist minder vrijheid, omdat de minderheid minder macht heeft dan de politicus.

Zo heeft Baudet minder vrijheid om haat jegens moslims of Joden te zaaien, maar meer vrijheid om de regering te bekritiseren. En ook de wokisten zijn een minderheid met minder macht, terwijl de minister macht heeft. Dit betekent dat de aanval van Yesilgöz op de wokisten tegen de logica van het EHRM is. VvMU is voor de wokisten om de regering te bekritiseren, niet voor de regering om naar beneden te schoppen.

Ten tweede zegt ze dat de politie cartoonist Nekschot arresteerde “omdat hij de islam zou hebben beledigd.” Dit klopt niet. Volgens het NRC arresteerde men Nekschot niet voor belediging van de islam, maar op verdenking van belediging dan wel aanzetten tot haat wegens ras: 

“De acht spotprenten die justitie strafbaar vindt, gaan over Turken, Marokkanen en mensen met een donkere huidskleur. De boodschap die uit de serie spreekt: ze slaan hun vrouw, zijn lui, ondankbaar, gewelddadig, profiteren en neuken met geiten. En de oorspronkelijke Nederlanders dragen daarvan de last…Terwijl de Deen Westergaard de draak steekt met het geloof (Mohammed) richt Nekschot zich vooral op het beledigen van bevolkingsgroepen…Het gaat justitie niet alleen om de gewraakte tekeningen, maar ook om de discriminerende teksten die Nekschot anoniem via zijn website verspreidt.” 

Zelfs na zijn vrijlating, vond het OM Nekschot nog steeds strafbaar, maar besloot alsnog niet te vervolgen. Dit weerlegt de uitspraak van de minister: “Zo lang je binnen de grenzen van de wet blijft, mág je in een democratie alle ideeën aanhangen en propageren.” Zij kwam voor Nekschot op terwijl hij buiten de grenzen van de wet handelde. 

Daarnaast, de minister zegt in de lezing: “Wokisme bevordert onverdraagzaamheid terwijl verdraagzaamheid nu juist de kern van de democratische rechtsstaat is.” Hoe verdraagzaam is Nekschot? Niet. Nekschot is het perfecte voorbeeld waarvan het EHRM zegt dat niet binnen de VvMU valt: 

“[T]olerance and respect for the equal dignity of all human beings constitute the foundations of a democratic, pluralistic society. That being so, as a matter of principle it may be considered necessary in certain democratic societies to sanction or even prevent all forms of expression which spread, incite, promote or justify hatred based on intolerance.”

Anti-wokisten hebben dubbele standaarden

Tijdens de Nekschot-affaire verschenen ook de cartoons van Kurt Westergaard. De Arabisch-Europese Liga (AEL) plaatste op haar site antisemitische cartoons om te bewijzen dat het westen hypocriet is: antisemitisme wordt wel bestraft, maar bij islamhaat roept iedereen ‘vrijheid van meningsuiting’. En de AEL kreeg gelijk, want CIDI stapte naar de rechter en AEL kreeg een boete.

Ook Delano Felter werd veroordeeld voor anti-homouitspraken (terecht). De roepers van ‘woke’ en ‘cancel culture’ sprongen niet op de barricades voor Felter, noch AEL, noch Baudet, maar wel voor Nekschot, Wilders en Westergaard. Dus anti-wokisten hebben dubbele standaarden: als men negatieve dingen zegt over zwarten en allochtonen, dan heeft de vrijheid van meningsuiting voorrang; daarentegen, als men autochtonen kwetst (zoals Baudet, Felter en AEL), dan moet men monddood. Bij deze groep hoort ook Yesilgöz-Zegerius. Vooral omdat zij de omstreden IHRA-definitie van antisemitisme in de wetgeving wil vastleggen, wat de VvMU en de rechtsstaat verder zou aantasten.