Amsterdam geen oase voor de rijken

Lieve Parool,

Ik heb u leren kennen als een echte Amsterdamse krant. Door Amsterdammers voor Amsterdammers. Ik lees u graag en tevens maak ik me zorgen of u wel dezelfde krant blijft. Want wie gaat uw stukken straks tikken? Journalisten die gedwongen buiten Amsterdam wonen?

Uw beginnende journalist met een bruto inkomen van €2.144,51 per maand is afhankelijk van een sociale huurwoning, maar die komen nauwelijks vrij. En dit is niet alleen het lot van uw journalist, het is ook het lot van, “r uwweg, taxichauffeurs, zorgpersoneel, docenten, agenten, accountants en schoonmakers… ”. Of uw zzp-er die de vormgeving doet en al die anderen voor – en door wie u bestaat en die minder dan €38.035 per jaar bruto verdienen. “Veel Amsterdammers kunnen niet meedoen aan het leven in de stad, die uitgroeit tot een enclave van welgestelden. Dat is niet alleen onrechtvaardig, maar ook slecht voor Amsterdam”, lees ik op Joop.nl en in uw krant op 1 oktober 2020. De aanleiding was het rapport van de Raad voor de leefomgeving en infrastructuur (Rli). “De groepen die tussen wal en schip vallen, nemen toe,” aldus professor Niels Koeman van de Rli.

Niks nieuws, toch? Dat wisten wij allemaal. Het nare is dat wij het zo ver hebben laten komen, terwijl we het hadden kunnen voorkomen. Aan krokodillentranen geen gebrek bij zulke rapporten. Niemand houdt het droog. Terwijl de uitkomsten te voorspellen waren en het gevolg zijn van politieke keuzes, doen we steeds alsof we stom verrast zijn. Wat mij nog meer dwars zit is de onduidelijkheid over wie hier verantwoordelijk voor is. Niemand die naar voren stapt en roept: Ik! Alsof wij telkens met zijn allen zeggen: ah, boeien!

Even terug naar die broodnodige sociale huurwoningen. In Amsterdam staan er vandaag 134 van zulke te koop. U zou denken niet veel, maar…

In 2007 was er van de totale woningvoorraad in Amsterdam 68 procent “sociale huur”. Daarvan was het aandeel van de corporaties 50 procent en van de particuliere verhuurders 18 procent. Het werd minder, steeds minder. Die daling was wel een (herhaaldelijke) keus. Het ging niet vanzelf. Het was geen natuurramp die ons overdonderde. Met de krokodillen tranen van nu zien we dat het aandeel van die broodnodige “sociale huurwoningen” in 2019 slechts 51 procent bedraagt van het totaal, waarvan de coöperaties maar 38 procent in beheer hebben.

Het pijnlijke punt, naast het feit dat we in Nederland 315.000 woningen te weinig hebben, is dat de totale woningvoorraad bij de corporaties (sociale huur en vrije sector) alleen maar verder terugloopt (In Amsterdam van 49 procent in 2011 naar 40 procent in 2019). Sociale huurwoningen in de particuliere sector is ook zo’n apart geval. Zodra ze vrij komen, komen ze nooit meer in de sociale huursector. Natuurlijk gaat de huisbaas duizend euro per maand meer aan de huur incasseren. Als dat kan. (In 2019 is 29 procent van de totale voorraad aan huurwoningen in Nederland privé bezit)

“Op basis van ramingen van zowel de gemeente als de Amsterdamse Federatie van Woningcorporaties verwachten we dat het aantal sociale huurwoningen van particuliere verhuurders zal dalen…”

Ja, daag! Sinds jaren weet men dat, wie onderneemt wat om dat te voorkomen?

Ondertussen worden wij overladen met allerlei fraaie rapporten en beloftes, van Den Haag tot aan de Stopera.

“ Groei, groei, en alleen maar groei! ”, is de indruk die ik steeds kreeg. Wanneer de Belofte het Bedrog begint te heten, is het meestal al te laat.

De verkoop van sociale huurwoningen ziet er namelijk ook zo schappelijk uit: “Voorrang voor huurders” Hoewel in 2017 slechts 9 procent van de woningen aan zittende huurders is verkocht! En in 2019, (houd je adem vast), 3 procent. Drie procent, of te wel 27 woningen van een totaal van 997 die door corporaties zijn verkocht.

Voorrang voor huurders is wel een nobel streven van hen, maar als u een hypotheekcheck doet met uw (let op, vaste) inkomsten van de sociale huurnorm, kunt u rekenen op een hypotheek van maximaal €175.000. Gemiddelde verkoopprijs van een (sociale) huurwoning in bijvoorbeeld Amsterdam West was in 2019 €362.888 (In Amsterdam breed €340.335)

Uw beginnende journalist, uw doktersassistent of uw zzp-er mag het vergeten dus. Zij zijn dubbel kansloos: vanwege inkomsten zijn ze aangewezen op de schamele sociale huurwoningen die onbelemmerd te koop staan voor een prijs die zij niet kunnen betalen. En waar wonen de schrijvers straks van uw artikelen voor Amsterdammers door Amsterdammers? Waar woont de meester van uw kind straks? Waar de doktersassistent? Ah, het prachtige Beerta in Groningen ligt om de hoek. En Amsterdam, en onze andere steden laten we aan de rijkste, toch? Het wordt best gezellig en druk in Beerta.

Wij armen, wij komen der aan, lieve, liefste Noorden!