Amerikanen ontdekken uitwaaien als het nieuwe hygge maar intussen is er al krijsen aan zee

The Washington Post is lyrisch over uitwaaien. Een woord dat op de gemiddelde Amerikaan overkomt als een oud-Keltische toverspreuk. Je spreekt het uit als OUT-vwy-ehn verduidelijkt de gezaghebbende Amerikaanse krant en legt uit dat uitwaaien letterlijk vertaald “out blowing” betekent, zonder daarbij te vermelden dat die vertaling in Nederland juist weer iets heel anders aanduidt.

Uitwaaien, dat betekent buitenshuis iets ondernemen terwijl de wind hard waait. De lokale volkswijsheid leert dat wind je verfrist en herijkt. Al klinkt dat laatste beter met de Engelse term recalibrate. De krant volgt de Amsterdamse social influencer Tess Posthumus die met haar surfboard naar het strand gaat om zich in de ijskoude zee te storten. Ze is ook horecaondernemer en het ritueel verlost haar van de stress die de lockdown met zich meebrengt. “De frisse, zoute lucht helpt je hoofd leegmaken.”

Ook Arie Boomsma komt aan het woord die net een uitwaaien-minded boek heeft gepubliceerd over wandelen in de open lucht. Dat laatste is voor veel sportschoolbezoekers geen vanzelfsprekende optie. Hij stelt dat uitwaaien aan urgentie heeft gewonnen vanwege de lockdown waardoor het aantal mogelijke vrijetijdsbestedingen drastisch is afgenomen.

“Als er een land dat een claim kan leggen op het concept dat wind je gezonder maakt dan is het wel Nederland,” schrijft de krant die uitlegt dat de natuurkracht hier vrij spel heeft omdat het land “ongelofelijk plat” is. Dat laatste wordt louter letterlijk bedoeld. Beste bewijs voor hoe goed Nederlanders omgaan met wind zijn wel de windmolens die het landschap al eeuwen verfraaien. In Rotterdam staat de krachtigste windmolen ter wereld die bijna net zo hoog is als de Eiffeltoren. Wel neergezet door een Amerikaans bedrijf.

Het concept van uitwaaien is aan een opmars bezig in de Verenigde Staten nadat de Amerikanen eerder al het Noorse friluftsliv ontdekten waarbij mensen zoveel mogelijk tijd in de buitenlucht dan wel natuur doorbrengen, ongeacht de weersomstandigheden. Voordat de pandemie uitbrak was een ander Scandinavisch concept populair, ‘hygge’, de Deense methode om de noordse versie van gezelligheid te scheppen. Het werd in 2016 door de Oxford Dictionary opgenomen in de shortlist voor woord van het jaar. Heel veel hoger kun je als woord niet klimmen.

Ondertussen leert de ecopsychologie de Amerikanen dat vertoeven in de open lucht echt gezond is en niet louter een new age trend. In Japan hebben wetenschappers de heilzame werking van shinrin-yoku, het je onderdompelen in het bos, vastgesteld. Wie veel tijd in bosrijke omgevingen doorbrengt heeft een lagere bloeddruk, polsslag en concentratie van het stresshormoon cortisol dan stadsmensen.

Technieken als uitwaaien zorgen als het ware voor een grote reset van de geest. De wind langs je huid voelen ontspant omdat het wel je aandacht trekt maar die niet volledig opeist, legt aandachtsdeskundige David Strayer uit. “Het is een effect dat je niet krijgt door naar een statische foto te kijken.”

Trouw doet ondertussen verslag van een geheel nieuwe trend die oprukt aan de Nederlandse kust: krijsen aan zee, bedacht door zangeres Julie Scott:

Ze heeft de inspiratie voor het concept gehaald uit een documentaire over de Chinese praktijk om in het park even lekker te schreeuwen voordat je aan het werk gaat. Nu gaat ze regelmatig met een groep naar het strand om daar gezamenlijk te schreeuwen. Met z’n twintigen aan zee krijsen ze, na een moment van bezinning, allemaal tegelijk de longen uit het lijf. Als het hard waait hoort niemand het. Ook dat is een rustgevende gedachte.

En wie er nog niet genoeg aan heeft kan zo de zee ingaan om de rest van de stress, weltschmerz en andere psychische ongemakken van zich af te spoelen in het frisse water dat in een mum iedere andere gedachte doet vergeten.

Geen video? Klik hier.

cc-foto: Johan Wieland