Als zelfs het CNV tot staking oproept, moeten de werkgevers in het streekvervoer wel héél erg zijn

Vanaf 5 februari gaat het streekvervoer opnieuw plat, nu vijf dagen achtereen. Het CNV deed de aankondiging. Dat is heel bijzonder want er moet heel wat gebeuren voor de christelijke vakcentrale naar dit uiterste wapen grijpt. Ze is traditioneel van het harmoniemodel en vroeger, toen je in de Zaan en Amsterdam nog een hoop communisten onder de arbeiders had, wezen ze collega’s die georganiseerd waren via het CNV met de vinger na. “Klasseverraaiers!”

Dat deze zo gematigde vakbond nu ook op de barricaden klimt wijst erop dat er met de werkgevers werkelijk niet te praten viel. Niet de chauffeurs maar de streekvervoerders zijn verantwoordelijk voor de hinder die honderdduizenden komende week ondervinden. Het blijkt dat zij van de vorige acties niets hebben geleerd.

Het openbaar vervoer wordt net als zoveel sectoren in het bedrijfsleven geteisterd door gebrek aan personeel. De instroom aan jonge chauffeurs is gering, getuige het feit dat de gemiddelde leeftijd in die beroepsgroep nu vijftig jaar is. De staking van volgende week zal jonge mensen niet direct inspireren plaats te nemen achter het stuur van een streekbus. Waar de verhoudingen tussen werkgevers en werknemers zo slecht zijn dat zelfs het CNV tot staken oproept, kun je weinig werkplezier verwachten.

Zo schieten de werkgevers zich dubbel in de eigen voet. Ze hopen blijkbaar dat de publieke opinie zich tegen de stakers zal keren en niet tegen hen.

Die kans is gering. De afgelopen jaren hebben zij de lijnennetten alleen maar uitgedund. In steeds meer dorpen komt zelfs helemaal geen bus meer.

Toch zal druk vanuit de klanten onvoldoende zijn om de directies tot meegaandheid te bewegen. Het wordt tijd dat de concessieverleners zich  laten gelden: dat zijn de provinciale overheden en sommige vervoersregio’s. Van behoorlijke bestuurders mag je verwachten dat ze zichtbaar hun best doen bonden en werkgevers opnieuw om de tafel te krijgen in plaats van dat zij lijdzaam toezien hoe de verhoudingen in het streekvervoer door de werkgevers verder worden verziekt.

Dit kan er alleen maar toe leiden dat nog meer klanten het streekvervoer uit worden gejaagd. In een tijd van toenemende energieschaarste kan ons land dat niet hebben.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.

Beluister het Geheugenpaleis, de podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: is de vrijheid van meningsuiting en demonstratie in gevaar?