Het aanbod van de pensioenfondsen aan de coalitieonderhandelingen is “an offer you can’t refuse”.
In de media zijn berichten te lezen over gelekt nieuws uit de onderhandelingen over een door de PVV, BBB en de VVD geaccepteerd voorstel van de pensioenfondsen. Die gaan over het in alle rust (bedoeld wordt natuurlijk: zonder enige kritiek, bezwaar of weerstand) kunnen verdelen van een pensioenvermogen van 1500 miljard euro in miljoenen individuele pensioenpotjes van burgers.
Toen ik het artikel van Han van der Horst hierover las was mijn conclusie dat het afkopen van elke vorm van verzet of kritiek tegen de invoering van het nieuwe pensioenstelsel, wel héél goedkoop en doortrapt was.
Immers met door alle werkende burgers gespaard pensioengeld, ten bedrage van 25 miljard euro aan investeringen in Nederland, wordt alle verzet en weerstand van de ook door deskundigen nog immer zéér omstreden wet voor letterlijk een habbekrats afgekocht. Dit als het bedrag wordt afgezet tegen het totale pensioenvermogen van 1500 miljard euro gespaard vermogen. Een beetje ervaren zakelijk onderhandelaar had het inleveren van zo’n belangrijk partijprogrammapunt voor PVV en BBB toch zeker voorzien van een veel hogere vraagprijs dan de aangeboden 25 miljard euro. Evenals in de film The Godfather hebben de pensioenfondsen handig gebruikt gemaakt van de zwakte van hun onderhandelingspartners. Voor geld is zakelijk alles te koop, blijkt ook nu maar weer eens.
Dit uitgelekte voorlopige onderhandelingsresultaat ligt in het verlengde van hetgeen demissionair minister Schouten meldde in de Tweede Kamer na het aannemen van de nieuwe pensioenwet tijdens een debat over de invoering. Daarin gaf zij aan dat verzet tegen invoering feitelijk geen zin meer had vanwege het niet meer bestaan van de oude pensioenwet.
Om die regeling weer te doen herleven moet de normale procedure van een nieuw wetsvoorstel worden gevolgd. Dat kost jaren! Daarmee toonde zij aan dat een terugkeer naar de oude pensioenwet feitelijk onmogelijk is. Dus moet de nieuwe wet ten koste van alles en alle daarbij behorende risico’s gewoon worden uitgevoerd. Een nationale ramp van onverwachte omvang kan Nederland dus nog steeds te wachten staan. Zeker als het nu omstreden begrip “casinopensioen” ooit ook daadwerkelijk bewaarheid gaat worden voor veel (oudere) pensioendeelnemers.
De incompetentie van veel ambtenaren, Tweede Kamerleden en ook bewindspersonen op het gebied van pensioenen kunnen nog steeds zorgen voor het manifest worden van grote latente risico’s. Met onomkeerbare financiële gevolgen. Omtzigt en zijn Tweede Kamer-woordvoerder op het gebied van pensioenen zijn daar altijd glashelder over geweest.
Als de uitgelekte berichten over de pensioendeal met de pensioenfondsen juist zijn dan kan NSC om haar eigen geloofwaardigheid ten opzichte van haar kiezers nog te kunnen behouden maar beter definitief uit het onderhandelingsproces stappen.
Een partij waar competentie op vele terreinen, waaronder pensioenen, is geborgd doet zichzelf te kort als zij voor geld haar fel verzet tegen blind invoeren van het nieuwe pensioenstelsel, zoals de pensioenfondsen hebben voorgesteld, zonder slag of stoot zou intrekken.