Als ik me klote voel denk ik gewoon even aan een fietskoerier met lollig bedoelde boodschappen

Telkens wanneer ik mij klote voel, probeer ik dingen te bedenken die mij vrolijker stemmen. Natuurlijk is dit zonde van de energie, je kunt beter het gevoel accepteren en je brein ondertussen gebruiken voor praktische zaken zoals de btw-aangifte. Maar ik doe het nu eenmaal, en de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik er steeds beter in word mijzelf met geestelijke acrobatiek weer in een zonniger toestand te brengen.

Voorlopig hoogtepunt in de mentale gereedschapskist is dat ik mij bij psychisch onweer voorstel hoe het is om een Coolblue-fietskoerier te zijn. ‘Alles voor een glimlach’, is de slogan van deze elektronicaketen, die in zijn huisstijl geen mogelijkheid onbenut laat iets geestigs te communiceren, meestal tegen het schijtlollige aan. Een wasmachine-abonnement werkt volgens de Coolblue-website bijvoorbeeld ‘trommels goed’.

Laatst werd ik bijna omvergereden door een rossige jongeman op een Coolblue-bakfiets. Het was mijn schuld, want ik stond een Whatsapp-bericht te versturen midden op het fietspad. Zonder oogcontact te maken fietste de jongen door, waarna ik fantaseerde hoe hij me inwendig verrot schold op zijn blauwe bakfiets, waarop aan de zijkant in grote witte letters de tekst ‘FIETS fieuw’ naast het Coolblue-logo prijkte.

Hels moet het zijn om door weer en wind usb-sticks en andere kleine elektronica bij veeleisende tweeverdieners te bezorgen. In plaats van dat je zulke lui mag aansporen volgende keer met hun kantoor-reet van de bank te komen om die koptelefoon bij de dichtstbijzijnde Mediamarkt te scoren, ben je verplicht een woordgrap te maken. “Hoi, ik ben Coen van Coolblue en ik dacht: ik kop ‘m even in”.

Dit laatste is een verzinsel, ik weet niet of de juristen van Coolblue humor hebben.

Door aan zo’n fietskoerier te denken, voel ik mij dus lichter op sombere momenten. Alles voor een glimlach, misschien bestel ik er binnenkort mijn nieuwe wasmachine.