Als de landelijke overheid zou bestaan uit practici in plaats van theoretici

Politiek is een theoretisch spel waarmee de praktijk van de maatschappij niet kan worden geregeld. De landelijke overheid in Den Haag is een vrijwel volledig theoretisch academische aangelegenheid. Ook de Tweede Kamer bestaat uit haast enkel theoretisch opgeleide academici. Theoretici zijn echter niet praktisch en kunnen daarom de praktijk niet regelen. Gekker nog. De praktijk heeft er alleen maar last van.

Het meest bekende gevolg van praktische hulpeloosheid van theoretische politici is de val van Srebrenica. Daar hebben onze theoretische politici letterlijk 8.000 mensen doodvergaderd.

Kijk ook hier eens naar: als in België de theoretisch academische politici twee jaar doen om een overheid te vormen, dan merken ze daar in België niets van. Met andere woorden: academische theoretici zetten zich twee jaar buiten spel en de maatschappij draait gewoon door. Hoe lang duurt het voordat een samenleving helemaal in elkaar stort als we vrachtwagenchauffeurs, die levensmiddelen naar supermarkten vervoeren, buiten spel zouden zetten? Een week? Twee weken?

Wat theoretische politici wel kunnen, is de politiek als eigen comfortzone gebruiken. Als eigen speeltuintje. De maatschappij moet dan maar even wachten totdat men is uitgespeeld en tijd heeft om af en toe ook nog een beetje de maatschappij te regelen. Ook kunnen ze niet anders dan de praktijk vertheoretiseren. Dat fenomeen kennen we onder de noemer bureaucratie.

Maar laten we het eens omdraaien. We maken het huidige theoretische onderwijs praktisch zodat practici goede punten behalen en theoretici achterblijven. Dan zetten we alleen practici op de kieslijsten van de Tweede Kamer en worden andere belangrijke posten door practici bezet: De minister president, minister, staatssecretaris, rechter, officier van justitie, burgemeester etc. Dan hebben practici alle macht.

Deze practici redeneren als volgt: ‘Alleen praktische arbeid is arbeid. Al het theoretische wordt niet als arbeid gezien.’ Als gevolg van die redenering worden mensen die niet praktisch zijn arbeidsongeschikt verklaard. Daarmee worden theoretici arbeidsongeschikt verklaard. Als gevolg daarvan belanden die in de Wajong.

In dat scenario zitten de hbo en academisch geschoolde theoretici, die nu belangrijke posten bekleden, allemaal in de wajong: de huidige minister president, alle andere huidige ministers en staatssecretarissen, huidige Tweede Kamerleden, hoge ambtenaren, officieren van justitie, rechters, burgemeesters enz.