Als de politie zich al niet aan de regels houdt kunnen we het wel schudden met z'n allen

Geen woorden, maar daden.

In mijn buurt is een populaire shoarmazaak: proper, altijd vers, lekker en betaalbaar. Ook de onderbetaalde politie (brandweer, HTM, GGD, Boa’s, handhaving, toezicht en andere gezagdragers) komen er graag afhalen.

In mijn buurt is er een groot parkeerprobleem. Er wordt in de winkelstraat dus vaak dubbel geparkeerd. Ook bij de shoarmazaak. Ook door politie (handhaving, toezicht, enzovoorts). Het wemelt er dan ook van de scanauto’s van dienst Parkeren. Een goudmijn: elke dubbelparkeerder krijgt zijn prent. Behalve… inderdaad: de dubbel parkerende politie en… en… en… Dat is niet fair. Dat steekt. Het maakt burgers soms heel boos, dat Het Gezag denkt dat ze “more equal than others” zijn.  

Gisteren was het weer zover. Twee stoere mannen van de politie parkeerden hun gigantische takelwagen op de hoek van de winkelstraat. Precies daar waar de stoep is verlaagd voor rollator- en rolstoelrijders. Precies zo dat zij het zicht op het verkeer uit de zijstraat volledig belemmerden. 

Ik heb de heren erop aangesproken. In de shoarmazaak, met zachte stem en heel beleefd. Dat ze om allerlei redenen fout geparkeerd stonden. Dat ze dit niet konden maken. Dat zij dan wel geen boete kregen, maar alle andere mensen wel. Dat zij als het gezag het goede voorbeeld moeten geven. Dat dit echt niet zo kan. 

Een beetje zwanger bestaat niet. Een beetje integer evenmin. 

Groot gesputter was mijn deel. Strakke bekken, strakke teksten – echte wouten. Praten kunnen ze bij de politie heel erg goed. Geen speld tussen te krijgen. En hun takelwagen bleef uiteraard gewoon staan waar-ie stond. Pontificaal op de hoek. Here comes the law. 

Maar van het belangrijkste punt, daar hadden zij niet van terug. 

Als vertegenwoordigers van het gezag zich niet aan de regels houden – ja, de regels publiekelijk, voor het front der troepen, met opgestoken middelvinger aan hun politielaars lappen – dan kunnen we het verder wel kunnen schudden met z’n allen. Dan wordt het een janboel. Wat het helaas bedroevend vaak al is. 

En dat brengt me op een ander punt. En dat is dit. 

Na de onthutsende documentaire ‘De Blauwe Familie’ en alle ronkende Pavlov-beloften in de gezamenlijke verklaring tegen racisme en discriminatie had de korpsleiding het ontslag van klokkenluider Fatima Aboulouafa allang en uit eigen beweging kunnen (en moeten) herroepen, nog vóór de uitspraak van de rechtbank Den Haag die omstreeks 28 juni wordt verwacht. Dat was nog eens een signaal geweest dat het roer bij de politie om gaat. Jammer. Gemiste kans. 

Smakelijk eten, heren. En bedankt.