Uit de hallen van de macht klinkt allerlei soorten gejammer over hoe vreselijk de val van het kabinet is want we verkeren immers in oorlog, we hebben te maken met grote maatschappelijke problemen. We verkeren in een noodsituatie. En nu staat alles op tilt. Verkiezingen, zo laat de Kiesraad weten, kunnen pas op zijn vroegst in november worden gehouden.
Vanwege de vakantie.
Vanwege de vakantie? In een noodsituatie laat je om te beginnen je kabinet niet vallen over de ruggen van kinderen in oorlogssituaties. En als je cynisch of gemeen genoeg bent dat toch te doen, dan is het daarna alle hens aan dek. Dan worden alle verloven ingetrokken. Dan gaat de vakantie niet door. Dan blijven de grote Nederlanders die aan de knoppen van het vaderland zitten, op hun post. Vrouw en kinderen missen vader of moeder, maar dat hebben zij over voor de goede zaak. Ze zijn niet alleen verdrietig maar ook trots dat zij dit offer mogen brengen.
Een hoge post brengt ook vervelende verantwoordelijkheden met zich mee. Als de problemen zo urgent zijn, moeten de verkiezingen in ieder geval zo vroeg mogelijk worden gehouden. Als de vakanties van de politiek en de topambtenaren worden geschrapt, kunnen ze veel vroeger plaats vinden waarna onmiddellijk de kabinetsformatie begint.
Toch?
En dan beseffen de politieke leiders de urgentie van de problematiek van dit land terdege. Dan beseffen zij dat maanden schaken en stratego spelen het landsbelang schaadt. Dan zorgen zij ervoor dat er binnen een paar weken een kabinet is. Politieke krentenwegerij stellen we dan uit voor later als alles weer normaal is.
Maar nee, men gaat met gerust hart in de blote hol op Kreta liggen of zo. Dan zal het met die urgentie wel meevallen.
Of we hebben te maken met een frivool stelletje va banque spelers. Dat kan ook natuurlijk.
Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.
Beluister het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van John Knieriem en Han van der Horst over politiek en geschiedenis. Nu: waarom in het Engels college geven?