President Knot van De Nederlandsche Bank(DNB) heeft minister Kaag van Financiën op 9 september 2022 een brief gezonden waarin hij de uiterst zwakke kapitaalpositie van onze centrale bank glashelder uiteenzet. Een brief met een inhoud waarvan verwacht had mogen worden dat deze informatie al besproken zou zijn met de Tweede Kamer. Zeker nadat ook Pieter Omtzigt en andere Kamerleden hun bedenkingen hadden geuit over het niet gedekt zijn van de posten op de begroting, zoals die na Prinsjesdag in de Tweede Kamer is behandeld. Vooral het financiële open eind van de kosten van het energieplafond worden als onaanvaardbaar beschouwd.
Tel daarbij op dat de Nederlandse Bank in haar brief aan Kaag het navolgende aankondigt. “De verwachte verliezen doen zich over een periode van enkele jaren voor Volgens de raming vinden de grootste verliezen plaats in de jaren 2023 en 2024, waarna enkele kleinere jaarverliezen volgen”. Knot sluit een negatief vermogen op de balans van DNB niet uit en bereidt de enige aandeelhouder, de Staat, al voor om straks onze centrale bank wellicht met een flinke kapitaalinjectie overeind te moeten houden. Geld dat alsdan niet aan andere broodnodige zaken uitgegeven kan worden.
Financieel-economisch gezien is dit naast andere indicatoren, zoals een inmiddels torenhoge inflatie van meer dan 17%, een vermoedelijke recessie en onzekere energieprijzen, uiterst alarmerend te achten. Zeker tegen de achtergrond dat gerichte financiële hulp bieden aan burgers die echt in de financiële problemen zitten niet mogelijk is. Slechts alleen algemene maatregelen die voor een ieder gelden, en derhalve onnodig veel geld kosten, zijn door de slechte infrastructuur van uitvoeringsinstanties van de overheid, zoals de belastingdienst, mogelijk.
Steeds vaker geven deskundigen aan dat aan een oorlogseconomie niet langer valt te ontkomen. Waarbij ook al door militaire experts gesproken wordt om productiecapaciteit voor civiele doelen te gebruiken voor militaire productie ten behoeve van defensie.
Onze samenleving is van een verzorgingsstaat in rap tempo verandert in een participatiesamenleving. Een verandering waar veel burgers nog lang niet aan gewend zijn. Onzeker is wat een oorlogseconomie voor uitwerking heeft op onze samenleving waarin de sociale cohesie toch al ernstig onder druk staat.
Nederland heeft dringend behoefte aan ervaren leiders die het te verwachten extreem zware weer het hoofd kunnen bieden.