Aan het mishandelde kind in Amstelveen

Lieve Frédérique,

Hoe is het met jou? Hopelijk gaat het goed met je. Nee, ik ken je niet of beter gezegd ik kende jou niet tot gisteren. Sinds gisteren kennen een hoop mensen je en vinden het verschrikkelijk, onacceptabel, walgelijk en misselijkmakend wat jou is overkomen. Volgens de berichten in de media liep je gisteren gewoon op straat in Amstelveen toen een jongen van een jaar of 14 jou lastigviel. ‘Ben je een jongen of een meisje?’ vroeg hij. Toen je niet wilde antwoorden, sloeg hij je compleet in elkaar.

Je had mijn dochter kunnen zijn want mijn Havin is ook 14 jaar. Je had een dochter, zusje, nichtje, buurmeisje van mij, van Kees, Ahmed, Aboutaleb, Jasser, Lodewijk, Rob, Geert, Farid kunnen zijn. Vandaag is Frédérique en morgen is Kees, Fatima, Ali et cetera en dat moeten we niet willen hebben in dit land. Kinderen die op een zo jonge leeftijd al zo gewelddadig kunnen zijn, hoe gaan die reageren wanneer ze straks volwassen zijn?

Ik begrijp uit de media dat het gaat om jouw leeftijdgenoten, dus ook kinderen. Niemand wordt als een gewelddadig kind geboren. Niemand wordt met homofobie geboren. Kinderen worden tot daders gemaakt door hun ouders en omgeving. Een opvoeding die gebaseerd is op angst, haat en geweld is nooit gezond.

Geef je kind de ruimte om een kind te mogen zijn. Laat je kind leren en durven denken, vragen stellen aan zijn omgeving en zichzelf. Leer je kind met woorden praten, in plaats van te slaan. Leer je kind respect hebben voor mensen die anders zijn en anders denken dan van hij of zij.

Lieve Frédérique, van harte beterschap!