De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen
Oproep Floris (15): wij willen ons geen zorgen hoeven maken over arme ouders
•
171 keer bekeken
• 
© Cc-foto: Andrew Khoroshavin
Voor veel alleenstaande ouders is het niet eenvoudig om het hoofd boven water te houden. Er zijn allerhande potjes om bijvoorbeeld verjaardagsfeestjes te bekostigen , maar er is onvoldoende sprake van structurele hulp.
De moeders en kinderen van Single SuperMoms gingen daarom donderdagmiddag naar Den Haag om daar, voorafgaande aan het algemeen overleg armoede- en schuldenbeleid, een petitie te overhandigen aan de Tweede Kamerleden.
Bij die gelegenheid legde de 15-jarige Floris uit hoe het is om op te groeien in een arm huishouden.
"Geachte leden van de commissie, geachte mevrouw staatssecretaris (excellentie),
Mijn naam is Floris. Ik ben vijftien jaar.
Het gaat vandaag over ons, kinderen van ouders in armoede. Als zoon van een alleenstaande moeder weet ik heel goed hoe het is op te groeien in een omgeving waar dingen niet altijd vanzelfsprekend zijn.
Jullie helpen ons met cadeautjes. Natuurlijk is het belangrijk dat wij mee kunnen doen met andere kinderen. Dat we kunnen sporten en een fiets hebben. Maar nog veel belangrijker is dat het thuis beter wordt. Dat we ons geen zorgen hoeven maken omdat we niet zeker weten of we morgen nog stroom hebben voor de laptop die we van jullie hebben gekregen. Dat wíj ons geen zorgen hoeven maken over onze ouders. Dat onze ouders voor óns kunnen zorgen.
Want u begrijpt vast wel dat wij het merken als onze ouders problemen hebben. Dat ze zich zorgen maken omdat we niet dezelfde kansen hebben als andere kinderen, ook al hebben we een fiets om op naar school te gaan. De zorgen die wij hebben, maken dat armoede slecht is voor de concentratie en onze prestaties op school. Ik denk dat u dat best kunt begrijpen.
Wij zijn de nieuwe generatie. Wij hopen dat jullie er vandaag voor kiezen om naast cadeaus te investeren in onze toekomst! Wij willen een toekomst waarin wij kinderen kunnen terugkijken op een gelukkige jeugd. Want wij willen ons niet afvragen of onze ouders het wel redden en of er morgen, overmorgen, en de dag erna, nog een dak boven het hoofd is.
Mijn moeder en ik wonen nog in een gewoon huis, maar ik weet dat er in Amsterdam 730 kinderen in de opvang zitten omdat ze samen met hun ouders dakloos zijn geworden. En dat veel kinderen opgroeien met ouders die niet weten hoe ze de armoede alleen kunnen ontstijgen. Omdat het ze niet lukt om uit de uitkering te komen of te weinig geld verdienen.
Voor die realiteit vroeg ik 5 maart aandacht, samen met meer dan 100 moeders en kinderen. Vandaag doe ik dat weer. Ik wil u vertellen wat wij echt willen. Wij willen een normaal bestaan. Een huis en voldoende eten en drinken.
Wij willen ons niet continu zorgen hoeven te maken over nieuwe rampen, dag na dag. Voor een op de vijf ouders is dat nu niet vanzelfsprekend en dus ook niet voor ons!
Dit is dus, waarom ik hier ben vandaag.
Wij willen een ouder die economisch zelfstandig is. Want laten we niet vergeten dat het de ouder is die het kind in bed legt, geruststelt en cadeautjes geeft, niet de overheid!
Dus, geachte iedereen, denk alsjeblieft verder dan cadeaus. Investeer óók in het duurzaam tegengaan van armoede onder kinderen. Besteed geld aan ouders die het moeilijk hebben. Dát is pas een cadeau: geen liefdadigheid, maar een goed beleid.
Wij willen kansen!"
Mijn naam is Floris. Ik ben vijftien jaar.
Het gaat vandaag over ons, kinderen van ouders in armoede. Als zoon van een alleenstaande moeder weet ik heel goed hoe het is op te groeien in een omgeving waar dingen niet altijd vanzelfsprekend zijn.
Jullie helpen ons met cadeautjes. Natuurlijk is het belangrijk dat wij mee kunnen doen met andere kinderen. Dat we kunnen sporten en een fiets hebben. Maar nog veel belangrijker is dat het thuis beter wordt. Dat we ons geen zorgen hoeven maken omdat we niet zeker weten of we morgen nog stroom hebben voor de laptop die we van jullie hebben gekregen. Dat wíj ons geen zorgen hoeven maken over onze ouders. Dat onze ouders voor óns kunnen zorgen.
Want u begrijpt vast wel dat wij het merken als onze ouders problemen hebben. Dat ze zich zorgen maken omdat we niet dezelfde kansen hebben als andere kinderen, ook al hebben we een fiets om op naar school te gaan. De zorgen die wij hebben, maken dat armoede slecht is voor de concentratie en onze prestaties op school. Ik denk dat u dat best kunt begrijpen.
Wij zijn de nieuwe generatie. Wij hopen dat jullie er vandaag voor kiezen om naast cadeaus te investeren in onze toekomst! Wij willen een toekomst waarin wij kinderen kunnen terugkijken op een gelukkige jeugd. Want wij willen ons niet afvragen of onze ouders het wel redden en of er morgen, overmorgen, en de dag erna, nog een dak boven het hoofd is.
Mijn moeder en ik wonen nog in een gewoon huis, maar ik weet dat er in Amsterdam 730 kinderen in de opvang zitten omdat ze samen met hun ouders dakloos zijn geworden. En dat veel kinderen opgroeien met ouders die niet weten hoe ze de armoede alleen kunnen ontstijgen. Omdat het ze niet lukt om uit de uitkering te komen of te weinig geld verdienen.
Voor die realiteit vroeg ik 5 maart aandacht, samen met meer dan 100 moeders en kinderen. Vandaag doe ik dat weer. Ik wil u vertellen wat wij echt willen. Wij willen een normaal bestaan. Een huis en voldoende eten en drinken.
Wij willen ons niet continu zorgen hoeven te maken over nieuwe rampen, dag na dag. Voor een op de vijf ouders is dat nu niet vanzelfsprekend en dus ook niet voor ons! Dit is dus, waarom ik hier ben vandaag.
Wij willen een ouder die economisch zelfstandig is. Want laten we niet vergeten dat het de ouder is die het kind in bed legt, geruststelt en cadeautjes geeft, niet de overheid!
Dus, geachte iedereen, denk alsjeblieft verder dan cadeaus. Investeer óók in het duurzaam tegengaan van armoede onder kinderen. Besteed geld aan ouders die het moeilijk hebben. Dát is pas een cadeau: geen liefdadigheid, maar een goed beleid.
Wij willen kansen!
Cc-foto: Andrew Khoroshavin