Schoonmaken

Elena vraagt zich plotseling af hoe het met de schoonmaakmiddelen in haar huis zit.  Hoe groen zijn die, nu ze voor Groen Licht werkt. Ze trekt haar gootsteenkastje open en schrikt plotseling van de hoeveelheid flessen met knalkleuren en waarschuwingstekens. Chloor, ammonia, ovenreiniger enzovoort.

Ze pakt alles in en reist af naar de Universiteit van Utrecht. Daar wacht Aldo Brinkman van de scheikundejongens. Hij weet alles van de chemie achter de schoonmaakmiddelen. De functie van schoonmaakmiddelen is om vuil en viezigheid op te lossen in water zodat het door het putje gespoeld kan worden.

Hij ruikt aan spiritus. Dat is gewoon alcohol. Die zou je kunnen drinken en daarom hebben ze er een beetje ondrinkbare alcohol bijgedaan om te zorgen dat je dat niet doet.

En dikke bleek dan? Je moet er niet te veel van gebruiken maar het is prima afbreekbaar.

De afbreekbaarheid van oppervlakteactieve stoffen in was- en schoonmaakmiddelen wordt in Europa geregeld in de Detergentenverordening . Deze Europese wetgeving stelt volledige biologische afbreekbaarheid verplicht voor alle oppervlakteactieve stoffen in was- en schoonmaakmiddelen. Volledige biologische afbraak betekent dat de stof door micro-organismen (bacteriën) volledig tot koolzuur, water en eventueel minerale zouten wordt afgebroken. 

Elena gaat schoonmaakmiddelen kopen in een biologische winkel. Ze is best genegen om duurzame spullen te kopen maar wat zijn die duur! Ze neemt een fles mee naar Aldo.

De ingrediënten in de fles zijn min of meer dezelfde als in een gewone allesreiniger.

Belangrijke bestanddelen van schoonmaakmiddelen zijn de ionogene oppervlakteactieve stoffen. Een ander woord voor zeep. Zeep wordt van plantaardige of dierlijke vetten gemaakt. Die zitten in allebei.

Het verschil tussen het biologische en reguliere middel kan de verpakking zijn bijvoorbeeld.

Volgens Aldo is het prijsverschil marketing. Voor het oppervlaktewater maken ze niks uit. Als je zorgt dat je gewoon niet teveel van de middelen gebruikt, doe je veel meer voor het milieu.

Op internet barst het van de filmpjes met schoonmaaktips. Helena probeert er één uit. De tegels schoonmaken met azijn. Bij haar werkt het niet echt.

Terug in het lab. Aldo vertelt dat het woord chemisch en natuur voor verwarring zorgen. Natuurazijn wordt gewoon gemaakt via een chemisch proces en de werkzame stof in schoonmaakazijn en natuurazijn is precies dezelfde. Aldo gelooft niet in de zogenaamde natuurlijke middeltjes. Gewoon minder gebruiken. Dat is zijn devies.

We staan bij een grote rioolwaterzuivering.  Uiteindelijk komt het afvalwater met de schoonmaakmiddelen in het rioolwater terecht. Bert Palsma van Stichting Onderzoek Waterzuivering (STOWA) beaamt voor het grootste deel het verhaal van Aldo. Schoonmaakmiddelen hebben geen prioriteit. Geneesmiddelen en bestrijdingsmiddelen staan hoger op de lijst. Schoonmaakmiddelen zijn goed afbreekbaar maar wat we niet precies weten zijn de geurstoffen, de parfums, en eventueel de kleurstoffen die aan de schoonmaakmiddelen zijn toegevoegd. Waarschijnlijk kunnen ze geen kwaad maar er is te weinig onderzoek gedaan om dat zeker te weten. Fabrikanten geven het niet altijd precies door. Als je het er niet ingooit hoeft het er ook niet uitgehaald te worden. Dan blijven de kosten van de zuivering laag en het oppervlaktewater schoner.

Chloor en ammonia klinken ernstig maar worden probleemloos uit het water gehaald. Let wel op dat je het niet buiten in het hemelwater gooit maar in de afvoer zoals toilet of gootsteen.