Jeroen, Dja en Wies bouwden een ecologische recreatiewoning

Wies de Koeijer (28), Jeroen Postma (34) en Dja Lu (30) bouwden een ecologische vakantiewoning in het bos van Neede. Waar leeftijdsgenoten huizen kopen in een oververhitte woningmarkt bouwden zij zelf een recreatiewoning en verhuren het maar 140 nachten per jaar, de rest van de tijd zijn ze er zelf: “Het is een ontmoetingsplek voor mensen die verbinding met zichzelf en de aarde zoeken”. Waarom voelen zij op zo’n jonge leeftijd zo de drang om op deze manier een woning te bouwen en wat heeft ze geïnspireerd?

Waar begon het allemaal?

Jeroen: "Dja en ik kennen elkaar van Facebook. Ik maakte toen kristalhangers en Dja wilde deze graag ook. Zo ontmoette we elkaar en er ontstond een bijzondere klik. Nu zijn we ongeveer 6 jaar verder als stel. Wies en ik kennen elkaar via een gezamenlijke vriend.

Wies: "Maar de reden waarom we in contact met elkaar bleven, is vooral omdat Jeroen mij kon inspireren. Hij stond voor mij, toentertijd, interessant in het leven. Hij voelde zich goed over zichzelf en hij zat goed in zijn vel. Hij had daarvoor al 4 jaar lang aan zichzelf gewerkt en zich zo uit een diep dal gehaald. Daarom ging ik yoga met hem doen en woonde ik workshops van hem bij. Ik liep met allerlei vragen rond: ‘Wat werkt voor mij?, ‘Waarom heb ik zoveel moeite met dingen?’ et cetera. Ik wist dat ik allemaal dromen en veel kwaliteiten heb, maar ik wist niet zo goed wat ik daarmee aan moest. Jeroen gaf mij verschillende inzichten over het leven en op die manier ontstond er een fijne vriendschap."

Wat is het idee achter de ontmoetingsplek?

Jeroen: “De recreatiewoning is bedoeld als een belangrijke ontmoetingsplek voor creators (mensen die zelf de regie over hun leven nemen red.) om bij elkaar te komen. Maar ook om te kijken wat ze daarna willen doen of waar ze naartoe willen. Sommigen gaan mee in een kantoorbaan, hypotheek en het kopen van een huis. Erg veel mensen hebben moeite met het leven in onze samenleving. Met pillen en medicatie kun je het wel allemaal onder controle houden, maar de hele maatschappij is best wel ziek. Hier willen we een plek creëren voor mensen die er klaar voor zijn om iets nieuws te creëren.

Denk aan heling, bezinning, wil voor verandering en het nieuwe.We willen mensen laten zien dat alles kan, ook als je vertrouwt op je hart in plaats van je hersenen.

We verhuren de woning 140 nachten per jaar. Onze huurders zijn mensen die willen genieten van de omgeving of workshops over zelfontwikkeling willen volgen. Verder zijn we er zelf. We hebben wel een thuisbasis en dat is in de buurt. Maar dit is zeker een thuis voor ons. Het geld dat we verdienen aan de woning, gebruiken we om leningen af te lossen en als investering voor volgende projecten. Dit project hebben we met crowdfunding en schenkingen vanuit Wies’ familie gefinancierd.”

Vanwaar de interesse voor zelfontwikkeling?

Wies: "Ik volgde een master op de universiteit. Dat heb ik een half jaar volgehouden. Ik merkte de twee werelden erg sterk: aan de ene kant was ik bezig met landbouw en planten, aan de andere kant was ik steeds aan het studeren. Ik voelde me langzaamaan ‘wakker worden’. Ik ging onder andere steeds minder nadenken over mijn keuzes en steeds meer vanuit mijn hart handelen. En ik voelde heel sterk het verschil: dingen die ik vanuit mijn hart deed of niet. Als ik vanuit mijn hart handelde, voelde ik me goed. Vanuit mijn hoofd minder. Ik merkte erg sterk hoeveel meer invloed het handelen vanuit mijn hart, op mijn geluk had: ik werd heel veel blijer."

Hoe verliep het bouwen van de woning?

Jeroen: “Aan het begin gingen we hier met hout bij de caravan staan, met de intentie om hier te wonen. We dachten: “We hebben dit stuk land gekocht, dus dan mogen we er ook gewoon mee doen wat we willen.” Maar uiteindelijk leerden we ook weer daarin een balans te vinden. We accepteerden dat we bijvoorbeeld een vergunning moeten aanvragen. Je moet je wel aan de regulering houden want ook al is het je grond, je moet nog steeds aan het beleid houden. Je mag er nog steeds niet alles mee doen wat je wilt. Dat is heel raar, eigenlijk. Het is niet dat we kwade intenties hadden, we wilden gewoon een voedselbos maken, maar dat was ook weer een goede les. Toen hebben we een appartement in het centrum gehuurd en leerden we weer een beetje burger zijn. Uiteindelijk hebben ze ons een vergunning gegeven om dit te bouwen. Ik had heel erg het idee dat we vanuit onze idealen hiernaartoe kwamen om keihard onze eigen weg te willen inslaan, maar we moesten toch weer even met de wielen op de grond landen.”

Waarom vinden jullie het belangrijk om ecologisch te bouwen en hoe ziet dit er voor jullie uit?

Jeroen: “Omdat het een gezonde manier is om ergens te zijn. Je stopt ergens energie in en krijgt dat ook weer terug. Dat gebeurt ook met materialen. Je wilt het liefste dat, dat ook prettig is. Is een huis van staal en steen fijn voor je lijf of een huis van aarde? Of van planten of van hout? Dat zijn allemaal voorkeuren. Het ecologisch bouwen past simpelweg meer bij mij. Dus dat we natuurlijke materialen gebruiken en je organische vormen ziet. Dat het ook prettig voelt. Dat je over iets heen kan aaien en dat je dat waardeert. Dat je dat ook voelt en denkt van: “Wat mooi dat je er bent.” Zo wil je zelf denk ik ook behandeld worden.”

Dja: “Als ecologisch bouwen betekent dat we duurzaam omgaan met de materialen en dat je dat ook terug gaat zien in de omgeving, dan moedigt me dit wel erg aan. Ik word gevoed bij het idee om meer bossen en flora en fauna terug te zien komen. We zijn gewoon onderdeel van het ecosysteem. Je lichaam is onderdeel van de aarde en we hebben gewoon die verbinding. En als je daar als ecologisch bouwer aan kan bijdragen, dan geloof ik dat je dat ook gaat merken in hoe je je voelt en de luchtkwaliteit. Ook wordt het een mooiere omgeving om te zien. Dat is wel erg voedend. Hoe dat eruitziet, is zoveel mogelijk rekening houden met je resources en wat voor afdruk of voetafdruk je achterlaat. Denk aan werken met materiaal dat anders afval zou zijn of dingen hergebruiken of lokale materialen zelf in het huis verwerken. Dat is een prettige samenwerking met de aarde.”

Waar zijn jullie nu het meest trots op?

Jeroen: "Voor mij is het wel, wat er aan fysiek resultaat uit mijn handen is gekomen. Het artistieke. De kozijnen heb ik zelf gemaakt, de dakrand waar ik tegenaan kijk, die verbindingen vind ik erg tof. Bij alles waar ik naar kijk, denk ik: “Wauw, wauw, wauw.”

Dja: “Ik ben niet per se een bouwer en ik was ook een stadsmeisje. Dus ik ben er ook wel erg trots op dat ik me gewoon wat meer op mijn gemak voel in de natuur. Ik vind het ook mooi om te zien dat mensen het ook leuk vinden om te zien en het waarderen. Daar kan ik wel heel erg blij mee zijn. Dat het gewoon een mooie plek is en dat ik hier ben, met de natuur en gelijkgestemden. Dat we hier workshops hebben gehad met andere mensen die ook interesse hebben in natuurhuisjes bouwen. Het geeft allemaal zo’n community gevoel en ik ben er heel erg trots op dat ik daar onderdeel van mag en kan zijn. Om het te mogen ervaren. Ik waardeer heel erg hoe het onderdeel is van het dagelijks leven.”

Wat zijn de toekomstplannen?

Wies: “Op welke manier dan ook kunnen bijdragen aan nog meer paradijsjes als deze. Het zou bijvoorbeeld gaaf zijn om een klein dorpje te kunnen bouwen van dit soort woningen. Er is bijvoorbeeld best wel een grote woningnood in Nederland. De bouwsector is nog niet heel duurzaam en ecologisch bouwen wordt steeds interessanter. Eventueel een soort community bouwen van dit soort woningen, dat vinden wij interessant. Dat proberen we een beetje te kneden.”

Dja: “Het lijkt me leuk als er meer plekken komen waar je ook echt mag wonen en waar er meer verbinding met de aarde is. En dat je je eigen eten kan verbouwen, vlak bij je huis, en dat kan delen met anderen. Ik ga daar ook wel van aan: van de droom om te helpen om nog meer van dit soort plekken te creëren. Ik weet ook dat we niet alleen zijn en dat er mensen zijn die zich hierin interesseren en hier in de buurt voedselbossen aan het planten zijn.”