#MijnEindeWereld met Jelmer

In #MijnEindeWereld delen wij elke week een bijzonder verhaal met jullie over mensen die het einde van de wereld hebben opgezocht. Deze week is Jelmer aan het woord. Hij vertrok een paar jaar geleden naar Australië om de vrijheid op te zoeken. Daar kwam hij onverwachts in de outback op een cattle farm terecht. Hier ervaarde hij hoe het was om ver weg van de bewoonde wereld te zijn en het te moeten doen met de dingen die hij had. Zijn avontuur heeft hem veel geleerd en hem veranderd als persoon.

Hoe zag je leven eruit voordat je op de outback aankwam?

“Ik ben opgegroeid in Nederland en heb daar tot en met mijn studententijd gewoond. Maar toen ik klaar was met mijn studie had ik nog helemaal geen zin om te gaan werken. Ik wilde ontsnappen aan het 9-tot-5 leven, maar had ook niet echt een plan voor wat ik wel wilde. Ik ben zonder iets te plannen naar Australië vertrokken. Daar kon ik verblijven bij familie, maar ik trok eigenlijk gewoon het hele land door."

Hoe kwam je op een cattle station terecht?

“Ik had nog niet zo’n goed idee bij wat de outback nou eigenlijk was, maar ik wist wel dat het enorm uitgestrekt en laag bevolkt was. De communities zijn daar klein, je kunt niet zomaar ergens verblijven, dus ik zocht een baan zodat ik ergens terecht kon. Ik kwam op Facebook bij toeval een groep tegen waar banen op de boerderijen van de outback werden aangeboden. Je krijgt dan kost en inwoning voor je werk op de boerderij."

Hoe zag je leven er op de outback uit?

“We hadden verschillende werkzaamheden, maar we deden vooral mustering, welding en fencing. Mustering betekent dat je de koeien uit het weiland naar binnen haalt. Hiervoor stonden we vaak voor zonsopgang op, want soms moesten we erg ver rijden. Het verste weiland was wel 10 kilometer verderop want de hele boerderij was 20.000 hectare. Mustering vulde dus echt wel een hele dag. Op andere dagen reden we over het land om hekken te checken en te repareren. We haalden dan ook onkruid weg en controleerden dat het vee genoeg beschermd was tegen de wilde dieren in de omgeving, zoals wilde honden."

Wat is er zo bijzonder aan het wonen op de outback?

“De outback is heel wild. Het is niet te vergelijken met Nederland, het is heel uitgestrekt. Het dichtstbijzijnde dorpje bij onze boerderij was 40 kilometer verderop, met een inwonersaantal van 90 mensen. Daar was dan een benzinestation met een klein winkeltje, maar geen grote supermarkt. De onverharde wegen veranderen direct in een modderbad als het regent. Het kwam dus nog wel eens voor dat we meerdere dagen vastzaten op de boerderij. De cultuur op de outback is geweldig. In het weekend komen alle boeren uit de omgeving samen in de pubs. Een aantal keer per jaar worden er paardenraces en rodeo’s georganiseerd. Bij ons op de boerderij hadden ze ook zo’n race track dus ik kreeg dat helemaal mee. Iedereen uit de omgeving komt dan netjes gekleed, zet geld in op paarden en viert feest. Of er waren schapen shows, waarbij boeren hun beste schapen meenamen om een prijs te winnen voor de beste wol. Het is een hele kleine community, dus je voelt je direct thuis.”

Welke obstakels kwam je tegen tijdens je verblijf op de cattle farm?

“Niet zo veel. Ik zat daar gewoon heel goed in mijn vel. Ik leefde in een soort grote caravan met een andere jongen die er ook werkte. Het is compleet zorgeloos daar. De enige zorg was dat ik één keer per week mijn boodschappen moest halen. Je kan ook niet echt zeuren. Er is toch niemand die je komt helpen. Je moet gewoon je eigen dingen oplossen en weer door. Ik kon me altijd wel makkelijk over negatieve dingen heen zetten. Soms had ik wel zo’n realisatie van: wat ben ik aan het doen, ik sta voor m’n lol met 40 graden in de volle zon, 12 uur per dag staal te lassen. Maar daar word je hard van en je kijkt ook meer terug op de hele ervaring, in plaats van de kleine dingen.”

Heb je belangrijke levenslessen geleerd op de outback?

“Het is voor iedereen heel goed om een keer zoiets te doen. Iedereen loopt altijd te klagen als het leven niet mee zit, maar dat kon daar dus niet. Je leert dingen aan te pakken, je wordt er actiever van. Daar moest ik wel eerst een knop voor om zetten, maar zodra dat gebeurde, zat ik enorm lekker in mijn vel. Je leert meer de kleine dingen waarderen. Je hebt daar immers niks. Die mentaliteit heb ik echt terug meegenomen.”

Welke boodschap wil je anderen meegeven?

“Reizen is goed voor je. Je groeit op in een land, in de Westerse wereld, in één cultuur. Je hebt eigenlijk een heel klein wereldbeeld. En al je meningen zijn gebaseerd op dat kleine wereldbeeld. Het is goed om daar eens weg te gaan, om je beeld te verbreden. Je ervaart culturen op zo’n andere manier en je staat wat meer open voor de wereld. Je hebt niet zo snel een mening klaar voor van alles. Maar ook op persoonlijk vlak is reizen goed. Tijdens het reizen kom je jezelf tegen. Je komt uit je comfort zone, want reizen kan ook heel eng zijn. Je kan als mens alleen maar ontwikkelen als je door moeilijkheden gaat. Reizen brengt je in onbekende situaties die je forceren om te groeien. Je moet er dan gewoon doorheen en er iets van maken.”