#MijnEindeWereld met Gert Jan en Sonja

In #MijnEindeWereld delen wij elke week een bijzonder verhaal met jullie over mensen die het einde van de wereld hebben opgezocht. Deze week spreken we Gert Jan en Sonja, die met hun Land Rover Defender, Milady Landy, fulltime de wereld over willen reizen. Ze leven volledig vanuit hun auto en hebben geen vaste route uitgestippeld. Momenteel reizen ze door Armenië en willen ‘zeker nog 10 jaar reizen’. 

Waarom maken jullie deze reis?

“We willen fulltime, zoveel mogelijk over land, de wereld rond met onze Milady Landy, onze Landrover camper. We zijn in 2019 vertrokken naar Marokko. We reisden via Frankrijk, Spanje, Portugal en hebben uiteindelijk de oversteek gemaakt naar Marokko. Sindsdien zijn we bijna altijd onderweg geweest, met een kleine onderbreking door Covid dan. In Nederland werkten we allebei, hadden we een huis en kinderen. We hadden een druk leven, zowel op werk als sociaal. Hierdoor leefden we soms een beetje langs elkaar. In 2016 hebben we een sabbatical genomen van een half jaar om te reizen door Afrika. We zijn toen met de auto in 6 maanden door 12 landen gereisd. Dat beviel eigenlijk heel goed. We hadden van tevoren al verwacht dat die reis ons leven zou veranderen, we hadden alleen niet verwacht dat het zou leiden tot de keuze om fulltime te gaan reizen. Tijdens die reis ontdekten we dat we het eigenlijk heel fijn vonden, zo samen onderweg. Toen we terugkwamen zeiden we dan ook: “Dit willen we veel meer doen.” Maar we moesten nou eenmaal na 6 maanden weer aan het werk. We dachten: “Wat moet het toch fijn zijn als je kan reizen zonder die vaste afspraken en zonder eindtijd.” We hebben gekeken hoe het met onze financiën en toekomst zat en kwamen tot de conclusie dat we eerder wilden stoppen met werken en er gewoon voor wilden gaan.”

Was het moeilijk om alles achter te laten?

“We hebben ons huis verkocht en leven nu vanuit de auto. De luxe missen we absoluut niet. Er komt zoveel nieuws voor in de plaats. We hebben ons werk altijd met heel veel plezier gedaan, en natuurlijk mis je je kinderen, de clubjes en je vrienden. Maar het reizen, het genieten van de omgeving en de nieuwe mensen die we ontmoeten maken het allemaal waard. Je moet wel echt wennen aan het minimale leven. Je bent zo gewend om alles maar te hebben, maar je hebt heel veel niet nodig. Nu heb ik drie setjes zomerkleren, drie setjes winterkleren en een paar schoenen en daar doe ik het mee. We vinden het wel fijn dat we makkelijk contact kunnen houden met onze kinderen. Ze zijn nu maar één videocall weg. Zij raken er ook aan gewend dat we niet voortdurend in de buurt zijn. En als we terug in Nederland zijn, nemen we alle tijd voor ze.”

Hebben jullie altijd al zo’n liefde voor reizen gehad?

“We gingen wel altijd kamperen in de zomervakantie en ook toen we elkaar nog niet kenden, reisden we veel. Sonja had altijd in de zomer twee maanden vakantie. Ze heeft toen met haar backpack alle Griekse eilanden bezocht. Gert Jan is altijd een kampeerder geweest en hield ook van interrailen. We zijn altijd wel nieuwsgierig geweest naar andere culturen, andere mensen, andere omgevingen. Onze reis heeft dat alleen maar versterkt. We zijn nieuwsgierig en leergierig. We hebben geluk dat we het alle twee heel graag willen, daarom is het ook fijn om te doen. We hebben wel eerst verschillende testjes gedaan. De reis door Afrika was een test of we het samen zouden volhouden. We hebben ook nog door Scandinavië gereisd om te kijken of we ook een kouder klimaat zouden aankunnen. Sindsdien brengt de spontaniteit ons op onze bestemming.”

Hoe ziet een gemiddelde dag eruit?

“We hebben nu 25.000 kilometer gereden in 9 maanden. We reizen gemiddeld zo'n 80 kilometer per dag, maar soms blijven we ook ergens langer. Meestal staan we rond een uur of 8 op en ontbijten we. Als we gaan rijden, proberen we rond 9 uur te vertrekken. We rijden dan ongeveer anderhalf uur en stoppen weer even, voor de lunch of om wat bezienswaardigheden te bekijken. Er is onderweg veel te zien, we maken tijdens onze reizen graag kennis met mensen, natuur en cultuur. We bezoeken hier in Armenië veel kloosters en kerken. In Georgië was veel natuur, dus daar hebben we een keer 4 dagen door een natuurpark gereden. We kiezen vaak onderweg een plek waar we willen overnachten. We hebben alles in de auto, dus we hebben niet zoveel nodig. Een bed, een keuken en een zithoekje. Het is klein, maar groot genoeg voor ons. In de landen waar we de afgelopen maanden zijn geweest mag je gewoon wildkamperen, dus we zitten nergens aan vast. We koken bijna altijd zelf en in de avond lezen we of spelen we spelletjes. We zijn verslaafd aan het spel Skip-Bo, dat spelen we echt elke dag. Als we in de natuur zitten, maken we een vuurtje en koken we daarop. We kijken ook weleens tot 2 uur ‘s nachts een serie, gezellig in de auto. Eigenlijk hebben we niet echt een dagroutine. Ontbijt, lunch en avondeten zijn de enige vaste dingen.”

Welke obstakels zijn jullie tegengekomen en hoe hebben jullie deze aangepakt?

“Tegenslagen zijn vooral de auto die gebreken krijgt. Het is een oude auto die nu 545.000 kilometer heeft gereden, daar moet je goed voor zorgen. Soms zijn dingen versleten en moet je een garage opzoeken om dingen te laten repareren. Maar dat is niet erg, dat hoort erbij. Een garage opzoeken is zelf vaak ook een heel avontuur. Je rijdt een stad binnen en moet vaak wel twee of drie adressen af om een goede garage te vinden. En ze spreken hier bijna geen engels, dus we zijn heel goed geworden in het praten met Google. Als er iets is met de auto, weten we: het kan vandaag opgelost zijn, maar het kan ook een week duren. We passen ons plan gewoon aan. Soms pakken we dan even een hotel, als de reparatie lang duurt. Ik denk niet dat we dingen gauw als een tegenslag zien. Je moet wel flexibel zijn. Je kunt niet altijd blijven uitgaan van plan A. We zouden bijvoorbeeld eigenlijk na de zomer naar Mongolië reizen, maar omdat we Rusland niet door willen kan dat niet. Plan B was om naar Iran te gaan, maar daar vinden we de situatie ook niet fijn. Dus nu hebben we plan C, om vanuit Turkije de boot naar Israel te nemen en vanaf daar het Arabisch schiereiland te verkennen. Elke tegenslag brengt een mogelijkheid. We hebben door de “tegenslagen” zoveel dingen gedaan die we eigenlijk niet zouden doen, dat zijn ervaringen die we heel erg koesteren.”

Welke lessen hebben jullie geleerd tijdens jullie reis?

“Dat het allemaal niet zo haastig hoeft. We waren best druk in ons werkzame leven en hebben daar afstand van moeten nemen. We hebben in Nederland een heel gestructureerd leven, maar dat is helemaal niet nodig. Je kunt prima rijden op een weg waar een put in zit. Het is hier allemaal niet zo perfect, maar dat geeft niet, dat heeft zijn charme. We leren ook veel van elkaar. Sonja kan dingen soms spannend vinden en zich er druk om maken. Gert Jan is veel zorgelozer en kan mij dan geruststellen. Maar ik ben soms ook een beetje een rem voor Gert Jan, want hij is soms erg enthousiast en wil dan alles maar doen. We hebben geleerd onze grenzen te verleggen. En je leert jezelf goed kennen, want je komt jezelf echt tegen.”

Welke boodschap willen jullie anderen meegeven?

“You have one life, live it. Dat staat ook op onze auto. We horen zoveel mensen die een droom hebben en steeds zeggen: eerst nog dit, dan ga ik het doen. Maar voor je het weet is het te laat. Ik denk dat dit met alles zo is. Volg je hart, als dat kan. De voorwaarde is dat je jezelf goed moet kennen, je zelf gelukkig moet zijn, je moet jezelf heel graag zien, je moet de ander heel graag zien, en dan komt het wel goed. Natuurlijk mis je je kinderen, natuurlijk is het lastig om alles achter te laten, maar daar wen je aan. Mensen vragen wel eens: “Waar ga je nu precies naartoe?”. Dan antwoord ik: “We reizen naar de horizon.” Het maakt niet uit. We zien vandaag wel waar we vandaag uitkomen. Dat geeft je heel veel vrijheid. Als je zo’n soort reis maakt moet je je vrij voelen om met de dag te reizen, om te reizen naar de horizon.”