#MijnEindeWereld met Esther

In #MijnEindeWereld delen wij elke week een bijzonder verhaal met jullie over mensen die het einde van de wereld hebben opgezocht. Deze week spreken we Esther. Zij is bijna tien jaar geleden ontslagen uit Nederland omdat zij te veel reisde. Momenteel staat Esther nergens ingeschreven en reist zij met haar handbagage de hele wereld over. Zolang ergens internet is, kan Esther er wonen.

Waar ben je op dit moment?
"Op dit moment rij ik in een 9-persoonsbusje dat ik net heb schoon gemaakt door het landschap van Puglia, Italië. Ik heb namelijk net een inspiratie-trip achter de rug waarin ik mensen mijn versie van Puglia heb laten zien. Ik ben hier nu drie weken, maar ik ben eigenlijk altijd op reis. Dat is meteen ook mijn grootste verhaal, ik woon namelijk nergens permanent en sta nergens ingeschreven. Ik denk dat ik één van Nederlands eerste ‘digital nomads’ was, nog voor het woord populair werd. Ik woon dus waar ik ben en dat is nu drie weken in Italië. Ik heb hier een stukje olijfboomgaard gekocht voor de lol, maar dat bleek zo’n hit te zijn dat ik nu olijfolie verkoop. Ik maak dus momenteel mijn eigen olijfolie en mensen willen mijn honderd jaar oude olijfbomen adopteren waarvoor ik een platform heb opgezet. Verder ben ik een trullo, een soort Italiaanse ‘tiny house’, aan het bouwen zodat mensen hier ook kunnen verblijven en kunnen genieten van het prachtige landschap. Ook help ik mensen om een stukje grond of een trullo te kopen hier in Puglia. Zelf heb ik net een appartement uit het jaar 1200 gekocht in het dorp gekocht wat ik ga opknappen en heb daarvoor Italiaans moeten leren om de bouwvergaderingen te kunnen doen. Dit ga ik alleen wel allemaal vanuit Zuid-Afrika doen want vanaf volgende week ben ik de hele winter daar. Alle bezigheden hier in Italië zijn een heel klein gedeelte van wat ik allemaal doe, want ik reis eigenlijk elke maand en doe nog honderd andere dingen." 

Wanneer ben je begonnen met reizen?
"Ik reis al vanaf mijn zeventiende, want -zoals misschien wel meer- wilde ik de wereld ontdekken. Ik heb altijd voor mezelf gewerkt, wat het voor mij makkelijk maakte om te werken waar ik maar wilde. Toch heb ik wel een aantal jaar een huis in Amstelveen gehad omdat ik voor mijn broertje heb gezorgd die twaalf jaar jonger is. Toen mijn broertje op een gegeven moment ouder werd en op zichzelf ging wonen, ben ik meer gaan reizen. Na een aantal jaren ben ik door de gemeente uitgeschreven uit mijn eigen koophuis omdat ik te veel reisde. Ik ben dus officieel ontslagen uit Nederland. Dat was in 2013, maar eigenlijk ben ik al sinds 2006 bijna niet meer in Nederland. Vanaf 2013 besta ik dus officieel niet meer, ik mag mij namelijk nergens inschrijven want om je ergens te mogen ingeschreven moet je er minimaal vier maanden per jaar overnachten. Ik slaap meestal nergens langer dan twee weken. Twee weken is eigenlijk al erg lang voor mij."

Waar komt de behoefte om te reizen vandaan?
"Waar komt de behoefte vandaan om op één plek te blijven? Ik weet het niet. Ik ben van nature erg nieuwsgierig en voel mij op meerdere plekken thuis. Toen ik begon met reizen wilde ik natuurlijk de hele wereld ontdekken en ik ben toen in meer dan honderd landen geweest. De laatste tien jaar ga ik voornamelijk veel terug naar plekken die voor mij als thuis voelen. Het voelt dan ook niet als weggaan en terugkomen, maar ik ga van de ene plek waar ik mij thuis voel naar de andere plek waar ik mij thuis voel. Soms komt daar dan opeens een plek bij waar ik verliefd op word zoals hier in Puglia, Italië."

Hoe ziet een dag van jou eruit?
"Door het vele reizen en alle verschillende bezigheden van mij is geen enkele dag hetzelfde. Ik ben altijd wel een paar uur per dag aan het werk. Ik doe dan bijvoorbeeld coaching calls met mensen die ik help om hun boek te schrijven. Ik bel ook met mijn virtual assistants die over de hele wereld zitten en probeer ook nog genoeg te blijven sporten. Verder hou ik van lekker eten dus ik ben altijd wel in een lokaal restaurant of op een lokaal marktje te vinden. Vandaag moest ik bijvoorbeeld een bouwvergadering doen voor mijn trullo en het busje schoonmaken dat ik had gehuurd voor het inspiratie weekend. Elke dag is anders want twee dagen geleden was ik in de olijfolieperserij omdat mijn olijven net geplukt waren. Toen moest ik de olijven naar de perserij brengen en zorgen dat de blikken op transport werden gezet. Geen dag lijkt op de vorige en ik geniet van de variatie."

Wat zijn obstakels die je bent tegengekomen?
“Internet. Als er geen goed internet is, is dat voor mij echt een obstakel. Als mensen denken of zeggen dat het internet goed is, maar dat blijkt niet zo te zijn dan heb ik wel een probleem. Zodra ergens internet is kan ik er leven, want met internet kun je alles regelen wat er geregeld moet worden. Ironisch genoeg geldt voor mij dat ik echt geen richtingsgevoel heb, ondanks het vele reizen. Ik overdrijf het niet als ik dat zeg. Zonder een navigatie app ben ik echt verloren. 

Voor mensen die ook willen reizen en werken heb ik dan ook meteen een hele praktische tip: ga er niet altijd meteen vanuit dat er ergens goed internet is! Ook niet als je host of verhuurder zegt dat zij het beste internet van het land hebben. De infrastructuur van zo’n land zou namelijk wel eens heel slecht kunnen zijn. Dan kan jouw verhuurder nog wel het beste internet van het land hebben, maar dan kun jij nog steeds geen video call doen met je baas. Wat ik heb geleerd is: vraag altijd je host om een speedtest te doen en jou een screenshot te sturen van de internetsnelheid. Zo heb je objectieve informatie en weet je zeker dat jij je werkzaamheden op die plek kunt verrichten."

Wat zijn de mooiste plekken waar jij bent geweest?
"Op dit moment ben ik helemaal verliefd op Puglia, maar ik heb ook lang in het centrum van Mallorca gewoond wat ik ook echt een heerlijke plek vind. Beide hebben de olijf- en amandelbomen, de rode aarde en van die gestapelde stenen muurtjes. Dat is eigenlijk toch wel waar ik mij het fijnste voel. Verder heb ik lang op Curaçao gewoond en die warme blauwe zee heeft natuurlijk ook weer iets heel bijzonders. Toch blijft Amsterdam ook gewoon mijn hart bekoren. Ik heb allemaal plekken die ik geweldig vind om andere redenen, wat misschien ook direct het antwoord is op de vraag waarom ik zo veel blijf reizen. Je kunt namelijk in Nederland blijven en klagen over de files of het weer, maar dan ga je ergens heen waar het warm is en dan mis je weer de stad en de gezelligheid. Ik kan niet op één plek alles vinden en waarom zou ik dan genoegen nemen met minder. Als ik de stad zat ben dan ga ik de natuur in en als ik klaar ben met de rust dan zoek ik de drukte op."

Heb je het gevoel gehad alsof je aan het einde van de wereld hebt gestaan?
“Regelmatig, vooral als het bereik wegvalt. Eerst is het dan even paniek want ik kan geen dingen opzoeken, niet verbinden met het internet en niet bellen. Maar dan opeens komt er een soort rust over mij heen en kan ik de vogels horen fluiten. Ik voel dan de rust van het land. Het is dan alsof de aarde aan mijn trekt. Net als met de wortels van een boom, alsof de aarde zegt: “doe maar even rustig aan, nu even hier zijn.” Dat is wat ik het allerfijnste gevoel vindt, dat je even alles vergeet en even helemaal in het nu bent. Het voelt dan echt alsof ik in ‘the middle of nowhere’ ben, alsof ik aan het einde van de wereld sta.”

Kijk je nu anders naar Nederland?
“Jazeker. Ik zie nu eigenlijk alleen maar de leuke dingen van Nederland. Ik weet dat iedereen op het moment erg veel problemen heeft met Nederland. Voor mij is dat anders, want als ik er heen ga dan geniet ik van wat er is en kijk ik niet zo zeer naar wat er niet is. Ik denk dat ik heel erg heb leren relativeren door zo veel te reizen. Van alle plekken zie ik de mooie dingen en ik hoef niet zo te focussen op de dingen die niet helemaal perfect zijn omdat ik toch over een paar weken weer vertrek. Dat is dus heel anders dan dat je ergens woont, of wanneer je het gevoel hebt dat je ergens aan vast zit. Ik voel mij een beetje een buitenstaander die met een open blik naar alles kan kijken. Daardoor kan ik de leuke, bijzondere en gekke dingen zien die je misschien niet meer opmerkt als je er woont. Ik heb mij altijd als de buitenstaander gevoelt en dat voelt goed voor mij.”

Wat heb je geleerd van leven aan het einde van de wereld?
"Een aantal dingen. Allereerst om niet te veel vast te houden aan dingen. Ik verzamel ervaringen en geen bezittingen. Verder ben ik een minimalist. Ik reis alleen met handbagage de hele wereld over en dat kan prima! Ik draag echt niet elke dag hetzelfde, maar ik heb geen tien paar schoenen en drie handtasjes. De grootste les was het niet hechten aan bezittingen, wat je zo veel flexibiliteit geeft. Ik heb wel eens geschreven: “onzekerheid is mijn comfortzone geworden.” Ik denk dat dat ook wel een grote les voor mij is geweest. Velen proberen zich vast te houden aan hun comfortzone, maar voor mij is constante verandering de enige zekerheid die ik heb. Ik heb mijzelf heel goed leren kennen. Hierdoor weet ik waar ik energie van krijg, wat mij energie kost, waar ik goed in ben, waar ik niet goed in ben en wat ik wil en niet wil. Dit heeft mij heel erg geholpen om snel beslissingen te kunnen maken en om mijn intuïtie te kunnen volgen."

Heb je een boodschap die je anderen zou willen meegeven?
“Het eerste is, probeer al zo veel mogelijk te minimaliseren. Zo voorkom je namelijk, ook als je wel op één plek wilt blijven, dat je het gevoel krijgt alsof je geleefd wordt door je bezittingen. Kijk dus eens naar je kleren en bezittingen. Wil je wel zo veel geld uitgeven aan je huis of aan je auto, als je eigenlijk ook op reis wil? Dat is tegenstrijdig dus kies waar je je middelen in stopt. Zowel je geld als je aandacht, energie en tijd. 

Het tweede is, als je deze manier van leven eens een keer wilt uitproberen, doe dat dan. Ga er niet te veel tegenaan hikken en probeer het niet te veel te plannen. Ga eens een keer op een ‘workation’ of bezoek een ‘co-living’ plek. Probeer eens een huizenruil of huur een huis in het buitenland om er een maand te werken. Doe het gewoon eens een keer om te kijken of het je aanspreekt. Anders ben je misschien langere tijd erg naar een droom toe aan het werken terwijl dat misschien helemaal niet bij je past. Misschien merk je namelijk dat je liever af en toe eens op vakantie gaat en dat is ook oké. Er wordt wel eens gezegd dat het gras van de buren altijd groener is maar als je je eigen grasveldje water geeft dan wordt het ook groen. Bedenk dus goed wat je wilt, zoek het verder uit en stop daar je energie in. Probeer het eens uit en maak het niet te groot. Ga niet alles uitzoeken, doe het gewoon en al doende leert men. Je kunt namelijk niet alles in het leven plannen."

Hoe zie je je toekomst voor je?
“Ik denk ongeveer hetzelfde zoals ik nu leef, maar ik had ook nooit verwacht dat ik hier in Puglia zou zitten en een olijfboomgaard zou hebben. Ik ga er dus vanuit dat er vast nog een hoop verassingen op mijn pad komen. Als continuïteit verwacht ik dat er steeds nieuwe dingen op mijn pad blijven komen. Nieuwe ideeën, nieuwe plannen, nieuwe meevallers, nieuwe tegenslagen. Om concreet te zijn, vlieg ik volgende week naar Zuid-Afrika. In maart ben ik altijd op Curaçao waar ik een schrijfweek verzorg. In mei geef ik dan weer een inspiratie week hier in Puglia, die ik combineer met een schrijfweek op Mallorca. En in het najaar, rond november staat de olijfoogst vast dus dan ben ik ook weer in Puglia. Verder staan mijn opties open en kijk ik wel waar het leven mij brengt."