Klein koolwitje

Het klein koolwitje is een echte fladderaar. Je ziet ze bijna het hele jaar van bloem naar bloem dwarrelen. Met hun lange tong slurpen ze zoete nectar, diep uit de bloem. En ze zijn ook altijd op zoek naar planten om eitjes op te leggen. De naam zegt het al: een koolwitje zoekt daarvoor onder andere naar koolplanten. Daar houden de kleine rupsjes heel erg van! 

• De gele eitjes worden in een kluitje gelegd.  
• De rupsen zijn lichtgroen.
• Vlinder heeft vier witte vleugels met vier zwarte stipjes.

Er bestaan verschillende witjes. Het klein koolwitje is wit met vier zwarte stipjes, meestal op de voorste twee vleugels. Op de bovenkant van de voorste twee vleugels zit een zwart randje. Bij het groot koolwitje is die zwarte rand een stuk groter. De vlinder zelf is ook wat groter. Dan heb je ook nog het geaderd witje. Die heeft een soort lijntjes op de vleugels, waardoor het wel een blaadje van een boom lijkt

Vlinders doen een paar keer in hun leven een geweldige verkleedtruc. Uit een eitje komt een rups. Die rups eet de hele dag blaadjes van kool (als het tenminste de rups van het koolwitje is). Dan pakt de rups zichzelf in met een soort ‘spinnendraadjes’ en wordt het een pop. En uit dat popje, dat eigenlijk niet veel meer is dan een propje, kruipt dan na een één of twee weken een prachtige vlinder!

Net zoals er vogels zijn die over lange afstanden trekken, doen sommige vlinders dat ook. De atalanta bijvoorbeeld, komt in de lente vanuit het warme zuiden naar ons toe en vlucht in de herfst weer voor de kou terug. Het klein koolwitje trekt ook wel. In de geschiedenisboeken zijn verhalen te vinden van groepen van miljoenen koolwitjes die over zee ons land binnenkwamen. Op Terschelling zagen mensen ooit een keer hoe miljoenen koolwitjes juist de andere kant op vlogen: die trokken de zee op. Maar waarheen?

Van maart tot september kan je in de klas zien hoe een eitje een rups wordt, hoe een rups een pop wordt en hoe een pop een vlinder wordt! Bij de Vlinderstichting (een groep mensen die vlinders onderzoekt en beschermt) kan de juf of meester eitjes, rupsen en poppen van het groot koolwitje bestellen. (Het groot koolwitje is een soort neef van het klein koolwitje). En na een tijdje kan je dan met z’n allen echte vlinders vrijlaten in de natuur. Supertof!

De vlinderstichting deelt al sinds 1987 vlinderpakketten uit, waarbij klassen zelf de eitjes van het groot koolwitje kunnen opkweken in de klas. Amber van Amsterdam van de Vlinderstichting verzorgt voor ons een speciale koolwitjesles bij de Sint Jacobusschool in Valburg. 'Een klein of een groot koolwitje, dat maakt voor kleine kinderen misschien niet zoveel uit' zegt van Amsterdam. Luister naar de reportage: