Wat moet je lezen ná True Crime-thriller In Cold Blood?

Wouter Cajot is één van onze boekenpanelleden en in het dagelijks leven de grote baas van Boekhandel 't Stad Leest. Hij zit in de auto als we hem bellen. Wij zijn benieuwd, na het verhaal van Connie Palmen over Capotes 'In Cold Blood' (1966), of hij nog een aantal goede True Crime -boekentips voor ons heeft. Omdat hij niet zelf een onderdeel van een True Crime-roman wil worden, zet hij die even aan de kant en tipt hij uit het blote hoofd drie goede boeken die je kunt lezen ná 'In Cold Blood'. Of nou ja, uit het blote hoofd: zijn vrouw Sofie, mede–eigenaar van de boekhandel, roept vanuit de bijrijdersstoel ook nog wat suggesties.

1. Gomorra - Roberto Saviano
‘Het is een ooggetuigenverslag van de Napelse onderwereld, maar wie Gomorra leest denkt continu: dit kan niet waar zijn. Ik heb de serie die er later van gemaakt is ook gezien en die komt al helemaal over als fictie. De personages lijken stuk voor stuk uit The Sopranos weggelopen. Maar dat is dus niet zo. Alles is echt gebeurd. Je kunt dit ook alleen maar schrijven als je het hebt meegemaakt, je kunt dit haast niet verzinnen. Saviano klapt echt uit de biecht over zijn vriendjes van vroeger en dat is meteen ook de reden dat hij nog altijd ondergedoken zit. Gedurende zijn leven zal dat helaas ook niet meer veranderen, denk ik. Die achtergrondinformatie maakt het lezen van dit boek op zich al een indrukwekkende ervaring. Maar het fijne is dat Gomorra bovendien waanzinnig goed geschreven is.’

2. Made in Sweden - Anders Roslund & Stefan Thunberg
‘Toen ik dit boek las, bewonderde ik de gedegenheid van de research van de auteurs. En toen ging ik googelen. Blijkt Thunberg gewoon de oudere broer te zijn van de drie bankovervallers waar ‘Made In Sweden’ over gaat. Die bankovervallers zitten nu echt in de gevangenis. De broers wisten een heel lange tijd uit handen te blijven van de politie doordat ze hun overvallen heel goed planden. Made in Sweden leest daardoor ook echt als een handleiding voor bankovervallers: hoe begin je aan een bankoverval, voor dummies. Het is dat ik mijn handen al vol heb aan de boekhandel. Een veel veiligere carrièrekeus ook.’

3. De Welwillenden - Jonathan Littell
‘Eigenlijk is dit niet echt True Crime. ‘De Welwillenden’ gaat namelijk over Max Aue die als lid van een Einsatzgruppe een ‘eindoplossing voor het Jodenprobleem’ zocht. Het zal dus in de boekhandel eerder bij literatuur of geschiedenis staan. Maar je weet wel dat dit verhaal echt gebeurd is en er worden details in beschreven waardoor je denkt: dit kun je bijna niet verzinnen. Of je research is heel goed óf er zit in je familie een héél foute kerel. Ik ben er echt een paar keer fysiek onwel van geworden. Bij passages over hoe een kogel meer schade aanricht in een mensenlichaam als je een kruisje in de punt krast bijvoorbeeld. Of het stuk waarin een SS’er uitlegt dat je, dit is nog vóórdat er gaskamers waren, mensen dicht tegen elkaar aan moet platsen, zodat met één kogel drie mensen vermoord kunnen worden. Het is het meest verschrikkelijke boek dat ik ooit heb gelezen, maar ik wilde het tóch uitlezen.’

Wouter wil eigenlijk weer gaan rijden, maar bedenkt zich dan nog iets: ‘Sowieso denk ik dat eigenlijk elke thriller in potentie wel True Crime zou kunnen zijn. Ik lunchte ooit met Tess Gerritsen, een Amerikaans thriller-schrijver. Zij schreef het boek ‘De Chirurg’ en is zelf chirurg. Dus ik vroeg haar hoe ze alle gruwelijkheden in haar boek nu verzint. Ze zei me toen dat ze het als uitlaatklep gebruikte, maar ook: ‘ja, ik zou de perfecte moord kunnen plegen. Ik zou iemand, met mijn medische kennis, om kunnen brengen en laten verdwijnen. Sterker, ik heb ooit een patiënt verzocht een andere dokter te nemen, omdat hij me te veel vragen aan het stellen was die informatie konden geven over hoe je zo’n perfect moord kon plegen en ik hem daartoe in staat achtte.’ Dus ja, er staan misschien wel een aantal thrillers in de boekhandel onterecht niet onder het kopje True Crime.'

De uitzending met Connie Palmen gemist? Kijk hier het fragment terug: