De Wereld Draait Door is gestopt. De talkshow met Matthijs van Nieuwkerk had op 27 maart 2020 de allerlaatste uitzending. 15 seizoenen lang is DWDD op de buis geweest. Je kunt hier op de site nog uitzendingen en fragmenten terugkijken.
Gaat deze gigantische afsluitdijk Europa redden van de stijgende zeespiegel?
12-02-2020
• leestijd 2 minuten
•
924 keer bekeken
• 
Afbeelding: dr. Sjoerd Groeskamp
Terwijl er recordtemperaturen worden gemeten op Antarctica en er nog nooit zo veel CO2 is gemeten in de lucht als nu, slagen onze wereldleiders er maar niet in om daadkrachtig op treden om de klimaatcrisis te bezweren. In plaats van de uitstoot te verminderen, wordt er jaarlijks een nieuw record aan broeikasgassen de atmosfeer in gepompt.
Volgens Petteri Taalas, secretaris-generaal van de Wereld Meteorologische Organisatie (WMO) is er: "Geen enkel teken van een vertraging, laat staan van een daling van de uitstoot van broeikasgassen, ondanks alle beloftes van het klimaatakkoord van Parijs." Een van de gevolgen van het opwarmen van het klimaat is een stijging van de zeespiegel, zoals Rutger Bregman onlangs al betoogde in DWDD. Taalas waarschuwt eveneens voor het wassende water en zegt in NRC: "De laatste keer dat de aarde te maken had met een vergelijkbare CO2-concentratie was 3 tot 5 miljoen jaar geleden. Toen was het 2 tot 3 graden warmer en stond de zeespiegel 10 tot 20 meter hoger dan nu."
Als we zo doorgaan, en daar heeft het alle schijn van, zullen grote delen van West Europa in de toekomst onder water komen te staan. Daarom bedachten dr. Sjoerd Groeskamp, oceanograaf aan het Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee, en zijn Duitse collega Joakim Kjellson van GEOMAR een ambitieus plan. Zij onderzochten de mogelijkheid om een stevige dam te bouwen tussen Noorwegen en Schotland, en tussen Frankrijk en Engeland.
De twee dammen van respectievelijk 475 kilometer (Schotland - Noorwegen) en 160 kilometer (Frankrijk en Engeland) zouden meer dan 25 miljoen Europeanen tegen een zeespiegelstijging van enkele meters moeten beschermen. Volgens de wetenschappers bedraagt de 250 tot 500 miljard euro die dat zou kosten, ‘slechts’ 0,1 procent van het Bruto Binnenlands Product van alle landen die beschermd worden door zo’n dam. Het plan voor een ‘Noord-Europese Afsluitdijk’ is technisch goed te realiseren, denken de wetenschappers. Het feit dat de zee voor de kust van Noorwegen ruim 300 meter diep is hoeft volgens hen ook geen onneembare horde te zijn, omdat er ook boortorens gebouwd worden op plekken waar de zee wel 500 meter diep is. Een ernstiger bezwaar zien zij in de enorme gevolgen die het indammen van de Noordzee voor flora en fauna zou hebben. Want het komt erop neer dat wat eerst zee was uiteindelijk in een binnenmeer met zoet water verandert.
Ze hopen dan ook dat het nooit nodig zal zijn om hun plan uit te voeren, zegt Groeskamp in een interview op NIOZ:
“Behalve een mogelijke oplossing, is het ontwerp van zo’n extreme dam vooral een waarschuwing. Het laat zien hoe gigantisch het probleem is dat boven ons hoofd hangt. De kosten en de consequenties van zo’n dam zijn inderdaad enorm. Maar wij hebben berekend dat de kosten van niets doen tegen zeespiegelstijging uiteindelijk nog veel hoger zullen zijn. Deze dam is dan ook vooral een pleidooi om nú iets te doen tegen de klimaatverandering. Als we niks doen, is deze extreme dam misschien de enige oplossing.”
Volgens Petteri Taalas, secretaris-generaal van de Wereld Meteorologische Organisatie (WMO) is er: "Geen enkel teken van een vertraging, laat staan van een daling van de uitstoot van broeikasgassen, ondanks alle beloftes van het klimaatakkoord van Parijs." Een van de gevolgen van het opwarmen van het klimaat is een stijging van de zeespiegel, zoals Rutger Bregman onlangs al betoogde in DWDD. Taalas waarschuwt eveneens voor het wassende water en zegt in NRC: "De laatste keer dat de aarde te maken had met een vergelijkbare CO2-concentratie was 3 tot 5 miljoen jaar geleden. Toen was het 2 tot 3 graden warmer en stond de zeespiegel 10 tot 20 meter hoger dan nu."
Als we zo doorgaan, en daar heeft het alle schijn van, zullen grote delen van West Europa in de toekomst onder water komen te staan. Daarom bedachten dr. Sjoerd Groeskamp, oceanograaf aan het Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee, en zijn Duitse collega Joakim Kjellson van GEOMAR een ambitieus plan. Zij onderzochten de mogelijkheid om een stevige dam te bouwen tussen Noorwegen en Schotland, en tussen Frankrijk en Engeland.
De twee dammen van respectievelijk 475 kilometer (Schotland - Noorwegen) en 160 kilometer (Frankrijk en Engeland) zouden meer dan 25 miljoen Europeanen tegen een zeespiegelstijging van enkele meters moeten beschermen. Volgens de wetenschappers bedraagt de 250 tot 500 miljard euro die dat zou kosten, ‘slechts’ 0,1 procent van het Bruto Binnenlands Product van alle landen die beschermd worden door zo’n dam. Het plan voor een ‘Noord-Europese Afsluitdijk’ is technisch goed te realiseren, denken de wetenschappers. Het feit dat de zee voor de kust van Noorwegen ruim 300 meter diep is hoeft volgens hen ook geen onneembare horde te zijn, omdat er ook boortorens gebouwd worden op plekken waar de zee wel 500 meter diep is. Een ernstiger bezwaar zien zij in de enorme gevolgen die het indammen van de Noordzee voor flora en fauna zou hebben. Want het komt erop neer dat wat eerst zee was uiteindelijk in een binnenmeer met zoet water verandert.
Ze hopen dan ook dat het nooit nodig zal zijn om hun plan uit te voeren, zegt Groeskamp in een interview op NIOZ:
“Behalve een mogelijke oplossing, is het ontwerp van zo’n extreme dam vooral een waarschuwing. Het laat zien hoe gigantisch het probleem is dat boven ons hoofd hangt. De kosten en de consequenties van zo’n dam zijn inderdaad enorm. Maar wij hebben berekend dat de kosten van niets doen tegen zeespiegelstijging uiteindelijk nog veel hoger zullen zijn. Deze dam is dan ook vooral een pleidooi om nú iets te doen tegen de klimaatverandering. Als we niks doen, is deze extreme dam misschien de enige oplossing.”