De Pin Up Club: het programma waar niemand naar keek, maar wat iedereen gezien had

Jef Rademakers was te gast. Tv-regisseur, producent, tekstschrijver en bedenker van een aantal formats, bijvoorbeeld ‘Klasgenoten’ en ‘De Geloof, hoop & liefde show’ die werd onderscheiden met een Nipkowschijf. Maar het programma dat tegen wil en dank aan Rademakers’ naam verbonden zal zijn is natuurlijk de ‘Pin Up Club’.

De ‘Pin Up Club’ was het eerste erotische programma op de publieke Nederlandse tv. Phil Bloom was weliswaar in 1967 al naakt op tv verschenen in het VPRO-programma ‘Hoepla’, maar dat werd algemeen beschouwd als ‘artistieke uiting’; een kunstzinnige actie, vrij van wellust.

Datzelfde gold voor de film ‘Turks Fruit’, die in 1982 werd uitgezonden door Veronica. De TROS had dat in 1978 op het laatste moment niet aangedurfd, maar Veronica-directeur Rob Out verlegde graag grenzen. Hij zond een jaar later de softpornografische speelfilm ‘Emmanuelle II’ uit, die met enige fantasie ook nog voor kunst kon doorgaan. Maar op 14 oktober 1987 was daar de eerste ‘Pin Up Club’.

In een zwoele, broeierige sfeer was in de Pin Up Club naakt te zien. Niet te expliciet, Nederland was nog niet klaar voor porno. Maar er waren filmpjes te zien van, voornamelijk, dames, schaars gekleed dansend op muziek of bijvoorbeeld in een ‘wet t-shirt contest’. Met commentaarstem van Jos Bergenhenegouwen, de laatste twee jaar door Rob de Mink, die op zijn zachtst gezegd nu nogal op de lachspieren werkt. Wendy van Wanten las kijkersbrieven voor, die stiekem door de makers zelf geschreven werden, Vanessa (Connie van Breukhoven) liet zich van haar muzikale kant zien. Vanaf seizoen twee was ‘We Cheer You Up’ (join The Pin-up Club) van Barbarella de begintune, die natuurlijk een hit werd.

Kijkt u zelf even naar de schokkende gebeurtenissen van weleer:

Rademakers noemt zijn show “het programma waar niemand naar keek, maar wat iedereen gezien had.” De uitzendingen zorgden natuurlijk voor een hoop rumoer. Gelovigen spraken er schande van, maar er kwam ook kritiek vanuit progressieve hoek; er waren bijna alleen maar vrouwen te zien en dan enkel als lustobject. Ook de politiek roerde zich, er werden Kamervragen gesteld. Vooral het jonge GroenLinks onder leiding van Paul Rosemöller opent een frontale aanval tegen het eerste echte blootprogramma op de televisie. Vrouwenlichamen mogen volgens hen niet geëxploiteerd worden en daarom wordt in een fractievergadering besloten dat de partij voor een verbod op het programma is. Rosemöller: “Wij kozen voor het principiële verzet tegen bloot op de buis. En in plaats van er een punt achter te zetten, gingen we verder op deze doodlopende weg. Pas na een vreselijk optreden bij Sonja Barend zijn we er mee gestopt.”

Hieronder een ander fragment bij Sonja Barend aan tafel. Haar panel, met daarin een jonge Humberto Tan, bespreekt het programma: "het zal ons niet uit de broek krijgen hoor”.

Rademakers is nog altijd verbaasd over ‘de preutsheid en hypocrisie’ rondom het programma. Hij vraagt zich af waarom toen in de kiosk wel de Playboy mocht liggen, maar op tv geen softe erotiek getoond mocht worden. 
In de huidige tijd is seks alomtegenwoordig, het Instagram-account van een popster als Rihanna is sexier dan de Pin Up Club, waardoor de show in onze ogen eerder schattig dan lustopwekkend overkomt. Toch was het een mijlpaal in de geschiedenis. Rademakers: ”Seksueel ontluikende jongeren keken, net als hun ouders en ook de opa's gingen wat later naar bed. Het was volgens de Dienst Kijk- en Luisteronderzoek het meest opgenomen programma op de Nederlandse tv ooit. Het zorgde voor een bevrijding, bloot kon, bloot mocht!''.

Meer lijstjes, exclusieve interviews met gasten en webseries? Bekijk dan hier DWDD Extra!  

Bronnen:  pzc.nl , NPO Focus , HP De Tijd .