De 5 beste Nederlandse liedjes volgens Guus Meeuwis

Welke Nederlandse liedjes behoren absoluut tot ons culturele erfgoed? In het Groot Nederlands Songbook stelt DWDD met behulp van haar gasten het canon van de Nederlandse liedkunst op. Guus Meeuwis schreef zelf mee aan een aantal moderne Nederlandstalige klassiekers. Iedereen kent 'Per Spoor' (Kedeng Kedeng) en Nielson rekent 'Brabant' tot zijn favorieten .  Maar wat vindt Guus nou de beste liedjes van vaderlandse bodem? Hij tipt voor DWDD Extra nog vijf Nederlandstalige liedjes die uitzonderlijk goed zijn.

"Dit nummer heeft een warm plekje in mijn hart omdat ik het heb gezongen in het beroemde Parijse theater ‘Olympia’, dé chansontempel en zo’n beetje de huiskamer van Brel. Alles daar ademt Brel. Zo is bijvoorbeeld de muur van de kleedkamer, waar hij dus zelf vaak geweest is, bekleed met zijn teksten. Zat ik daar tussen zijn teksten, op de stoel waar hij ook gezeten heeft… Op het podium heb ik dit nummer in het Nederlands gezongen. Ik had het al vaak gehoord, ook vaak gezongen, maar door die plek was het andere koek. Daar zag ik in wat een geweldig lied het toch is. Het voelde bijzonder. En nederig." 

"Natuurlijk moet ook Boudewijn de Groot erin. Ik heb de plaat ‘Hollandse Meesters’ gemaakt, samen met New Cool Collective, om de Nederlandse liedjes die mij aan het hart gaan op te nemen. Niet alle liedjes waren daarvoor geschikt, want het moest gearrangeerd kunnen worden voor een groot orkest. We hebben toen gekozen voor ‘Annabel’, ‘Meisje van 16’ en ‘Als de rook om je hoofd is verdwenen’, dus nu wil ik de klassieker der klassiekers van Boudewijn erin zetten en dat is ‘Avond’. Onwaarschijnlijk goede tekst, accuraat en met pathos gezongen. Het is overtuigend en oprecht, een must voor zo’n nummer. Hij is heer en meester van dat liedje, niemand kan het brengen zoals hij. Er is geen ander." 

"De Dijk! Ik ben ingestapt bij het album ‘Niemand in de stad’ uit 1988. Ik kende ze natuurlijk wel, maar door die plaat werd ik echt gepakt. Mijn ontdekkingsreis door de Nederlandstalige muziek begon met Doe Maar en alles wat in de jaren ‘80 uitkwam: Toontje Lager, Goede Doel. Toen ging ik op zoek naar de luisterliedjes, dus kwamen Boudewijn de Groot, Herman van Veen etc. erbij. Maar de Dijk liet horen dat Nederlandstalig niet per sé een kleinkunst-gevoel hoefde te hebben. Daar kon ik ook mee aankomen bij mijn klasgenootjes. De Dijk leerde mij dat Nederlandse muziek tijdloos is en tegelijkertijd kan meegaan met de tijd." 

"Ik zet ook een nummer van Rowwen Heze erin: 'November'. Jack Poels is een groot tekstdichter. De kracht en de klasse van Rowwen Heze is dat zij al heel hun artiestenleven lang zo dicht bij zichzelf blijven en dat volhouden. Het Limburgs is misschien niet voor iedereen te verstaan, maar wel voor iedereen te begrijpen. Da’s knap. Ik heb gelukkig ook een tijdje in Limburg gewoond, dus ik kan het verstaan. 'November' is echt een fantastisch liefdesverhaal, prachtig op muziek gezet." 

"De laatste. Grootmeester Frank Boeijen met ‘De Verzoening’. Een volbloed Nederlands chanson. Frank kan zo goed zingen, zo mooi teksten schrijven en zo goed muziek maken. En dan is het ook nog zo’n fijne man, het hele pakketje klopt aan alle kanten. Ik vind hem echt één van de grootsten, hij verdient meer waardering. Zijn liedjes zijn een soort diesels, ze sijpelen langzaam je lijf in en gaan nooit meer weg. Icoon van de jaren ’80 pop, maar één die het minst in de schijnwerpers stond. Waarschijnlijk een bewuste keuze van hem, gezien zijn persoonlijkheid, maar dat doet niets af aan de kwaliteit van wat hij maakt. ‘De Verzoening’ is uit die periode echt een hoogtepunt."