5 moderne kunstwerken uit een nachtmerrie

Donderdag te gast: Adriana Gonzalez Hulshof, kunstspecialist en directeur van het Amsterdam Art Weekend . Zij vertelt over het werk van de jonge Amerikaanse kunstenaar Jordan Wolfson. Afgelopen maanden was in Het Stedelijk zijn werk Colored Sculpture een groot succes: een enorme marionettenpop van een klein jongetje, dat hangend aan kettingen door de ruimte wordt gesmeten of juist lijkt te dansen. De ‘chucky in chains’ reageert middels sensoren op het publiek. De installatie onderzoekt hoe de digitale wereld en de fysieke werkelijkheid zich tot elkaar verhouden. 

1. Stelarc – Suspension 2012. Ook bij deze performancekunstenaar staat de relatie tussen techniek en de fysieke werkelijkheid centraal, maar hij focust zich op hoe die relatie zich verhoudt tot het lichaam. Zijn eigen, welteverstaan. Hij onderzoekt “alternatieve, intieme en onvrijwillige interfaces met het lichaam”. Zo liet hij door chirurgen een oor op zijn arm plaatsen, waarmee de hele wereld mee moest kunnen luisteren via internet. Het beroemdst is echter zijn performance waarin hij zichzelf ophangt aan vleeshaken, een performance die hij in 2012 herhaalde.

Voor de echt sterke magen hier de link naar een video van de performance: https://www.youtube.com/watch?v=QAHagdSBATM  

2. Marina Abramović & Ulay - The Other: Rest Energy (1980). Marina Abramović ken je misschien als de glamoureuze kunstenaar die samenwerkte met popartiesten als Jay Z en Lady GaGa. Tussen 1976 tot 1988 vormde zij samen met Ulay, met wie ze ook een liefdesrelatie had, een illuster duo. In hun performances stelden zij hun fysieke en mentale uithoudingsvermogen op de proef. Niet zelden met gevaar op verwonding of erger. Kijk maar naar dit werk waarin de pijl uit de boog gericht is op het hart van Abramović. Je hoort hun hartslag stijgen als de boog gespannen wordt. Een commentaar op relaties? 

3. Tony Oursler – Axe Head (2006). Oursler bedient zich van vele verschillende media. Hij maakte furore met zijn gezichtprojecties op ‘poppen’, vaak niet meer dan een stoffen bol die boven wat kleding uitsteekt.  De projectie vervormt het gezicht, met een naargeestig en vervreemdend effect tot gevolg. Tel daarbij op de vaak agressieve en unheimische teksten die worden uitgesproken en een aangrijpend werk is compleet. Kijk maar naar ‘Axe Head’.

4. Oscar Peters - Chainsaw. Dat techniek angstaanjagend kan zijn bewijst het werk van Peters: bewegende installaties die vaak zelfs de beschouwer lijken te bedreigen. Zo liet hij in 2008 een kettingzaag vervaarlijk ronddraaien op een mechanisch onderstel van een kinderattractie. Heeft iemand een kwartje? (Let op: hard geluid)  

5. Niet gevaarlijk, wel luguber. De Britse kunstenaar Marc Quinn nam ‘zelfportret’ erg letterlijk. Hij maakte met zijn eigen bloed een beeld van zijn hoofd. 4,5 liter bloed, dat enkel in bevroren toestand zijn vorm behoudt. Zijn zelfportret kan dus alleen bestaan dankzij een technisch hulpmiddel, de vriezer, en vormt  daarmee een commentaar op onze afhankelijkheid van techniek. Hij heeft meerdere versies gemaakt, een mooie weergave van vergankelijkheid. Aanschouw ‘Self’ (2001).