De Wereld Draait Door is gestopt. De talkshow met Matthijs van Nieuwkerk had op 27 maart 2020 de allerlaatste uitzending. 15 seizoenen lang is DWDD op de buis geweest. Je kunt hier op de site nog uitzendingen en fragmenten terugkijken.
1977, discojaar in Nederland
20-11-2017
•
leestijd 3 minuten
•
2227 keer bekeken
•
In het magische jaar 1977 beleefde de discomuziek wereldwijd haar hoogtijdagen. Discotheken schoten als paddestoelen uit de grond, ook in Nederland. DWDD dook in de wereld van de Nederlandse discomuziek en onze grootste discotheek in het jaar 1977.
De term 'disco' stamt af van discotheek, niet andersom! Discotheek betekent in het Oudgrieks 'bewaarplaats van schijven'; oftewel platen. De eerste echte discotheek – zoals we die nu kennen - stond in Frankrijk; dat was La Discothèque aan de Rue de la Huchette in Parijs, uit 1941! Waar New York in ’77 de deuren opende van de disco aller disco’s, Studio 54, deed Nederland het in dat jaar met discotheken als Cartouch in Utrecht, Dansen bij Jansen in Amsterdam én Bristol in Rotterdam.
Een impressie van discotheek Cartouch in 1977:
Radio-dj’s naar Bristol
Bristol bestond van 1975 tot 1983 en stond bekend als de grootste discotheek van Nederland, met een capaciteit van zo’n 3000 man. Het was ook de eerste echte disco in Rotterdam én de eerste in Nederland met een verlichte vloer. Ed van Katwijk, dj van het eerste uur van discotheek Bristol, kijkt terug op een mooie tijd. “Vanaf de eerste dag was het afgeladen (vol).” De eerste plaat die de dj draaide was “naar alle waarschijnlijkheid Spanish Hustle van The Fatback Band”. Bristol stond er ook om bekend dat ze de radio-dj’s in Hilversum muzikaal opvoedden. “Alle bekende dj’s van die tijd kwamen vaak bij ons kijken. Ad Visser, Ferry Maat, Krijn Torringa, noem ze maar op. Dan draaide ik wat bijzonders en dan vroegen zij of ze het mochten meenemen.” Als één van de weinigen in die tijd kocht Ed van Katwijk platen in het buitenland, waaronder de VS, en draaide die in Bristol. “Het was import voor ons en later werden dat grote hits”, zegt Van Katwijk. Eén van de hoogtepunten in het bestaan van Bristol noemt Van Katwijk het optreden van The Sugar Hill Gang. “In die tijd waren wij ook de eerste met een rollerskate-disco in Nederland. Het was fantastisch en alles was leuk, en die hoge hakken werden ook echt gedragen, dat was echt heel mooi”, aldus dj Ed van Katwijk die dit jaar al 50 jaar dj is.
Patricia Paay destijds in discotheek Bristol:
Nederlandse discomuziek
Hoewel iedereen op de wereld eind zeventiger jaren wist wat disco was, klonk de Nederlandse versie ervan toch iets anders dan de Amerikaanse. Disco uit Amerika had toch een hoorbare basis in de funk en soul. De Nederlands/Europese benadering van de muziekstijl klonk wat speelser en hijgeriger; je zou ook commerciëler kunnen zeggen. Voorbeelden van Nederlandse disco uit die tijd zijn Luv, Boney M, Patricia Paay en misschien in iets mindere mate Teach In.
Luv'
Luv' werd in 1976 opgericht door producer Hans van Heemert, Pier Souer en manager Han Meijer. Initiator van Luv' was toch Van Heemert. Hij kwam op het idee voor de band omdat hij op tv de Duitse damesgroep Silverconnection zag en daar allesbehalve gecharmeerd van was. Van Hemerts idee was om een meidenband samen te stellen waarvan met gewone meiden die voor de fans benaderbaar bleven. Luv' moest een blonde (Marga Scheide), brunette (José Hoebee) en donkere (Patty Brard) zangeres hebben. Daarna scoorde Luv' internationaal vele hits en My Man, hun single uit 1977, was daarvan de allereerste.
My Man van Luv':
Boney M
Een andere grote disco-act met min of meer een Nederlandse invloed was Boney M. Deze act werd in het leven geroepen door de Duitse producer Frank Farian. Boney M bestond uit zangeressen uit Groot Brittannië en Duitsland én zanger Bobby Farrell uit Nederland. Allen hadden een Caraïbische achtergrond. Farian bleek niet zo’n frisse persoonlijkheid te zijn en ruzies tussen hem en Bobby Farrell waren dagelijkse kost. Farian verklaarde Farrell alleen gekozen te hebben om zijn persoonlijkheid en opvallende dansstijl, niet om zijn zang. Producer Farian werd in 1990 bekend door het Milli Vanilli-schandaal, het duo Milli Vanilli zong de nummers eigenlijk niet zelf in, maar maakte gebruik van andere artiesten die op de achtergrond bleven.