Het VoorBeeld: Rein Rijke

Als fotograaf was ik al een tijdje “op zoek” naar een project waarin ik mijn liefde voor de natuur en voor extreme sporten samen wilde laten komen. In 2015 vroeg ik een mede-kitesurfer in Tanzania naar zijn favoriete plek. Tot mijn grote verbazing noemde hij de vulkaankrater op het eiland waar hij woonde. Diezelfde dag ben ik die krater opgerend om te kijken wat er mogelijk was en ik weet nog goed het moment dat ik in mijn eentje op die kraterrand stond te juichen toen ik naar beneden keek. Het idee voor ‘The Last Line’ was geboren.

Tot op de dag van vandaag struin ik regelmatig Google Earth af op zoek naar bijzondere plekken waar het waterlandschap uniek is. Inmiddels is het foto- en filmproject The Last Line een prachtig project geworden waar ik samen met professioneel kitesurfer Roderick Pijls werk aan een serie waar ik hem laat kitesurfen op bijzondere meren, zeeën en rivieren. In plaats van te focussen op de negatieve berichten over klimaatverandering, willen wij juist laten zien hoe bijzonder mooi onze planeet is.

De foto die je hier ziet is gemaakt net nadat Roderick op het giftig hete meer Lake Natron in Tanzania heeft gekitesurft. Lake Natron is een meer ten noorden van Tanzania en is van nature erg heet en alkalisch (65 graden met een pH-waarde van 12). Na maanden van voorbereidingen zijn we in 2018 naar Tanzania gereisd om een poging te wagen om op het meer te surfen. We reden vier dagen non stop door de bush, sliepen in een tentje naast lachende hyena’s, werden na afloop gearresteerd op verdenking van spionage en als fotograaf had ik bij aankomst bij het meer te maken met een grote teleurstelling; het meer was niet rood. In de afgelopen 25 jaar kleurde het meer bloedrood in het droogseizoen, maar door de klimaatverandering had het een week voordat wij aankwamen ontzettend hard geregend, waardoor het meer zijn rode kleur niet meer had. Daarom moest ik het beeld dat ik als fotograaf voor ogen had loslaten en de foto maken zoals het meer er tegenwoordig uitziet. Het was spannend, want Roderick moest een beschermend pak aan voor de foto. Op de foto komt hij net van het water.

Meer foto’s van het project The Last Line zijn hier te vinden.

Ondanks alle reisbeperkingen door Covid-19, wilde ik invulling blijven geven aan The Last Line. Tijdens mijn zoektocht kwam ik al snel dit gebied in het Noordoosten van Nederland tegen. Ik probeer vooraf altijd een voorstelling te maken van hoe ik de foto wil hebben en bij het zien van dit gebied leek het me heel gaaf om bij laag water in de vaargeul te gaan kitesurfen. Op satellietbeelden had ik gezien dat er veel mooie geulen ontstaan als het water zich bij laag water terugtrekt, maar ik had niet kunnen vermoeden dat het er zo uit zou gaan zien.

Tegenwoordig maak ik regelmatig gebruik van een drone voor het maken van foto’s, het is echt een aanvulling voor de beelden die ik maak. Overigens was deze foto bijna mislukt. In de middag had ik samen met kitesurfer Roderick Pijls al een kitesessie gedaan waar ik hem over een aquaduct liet kiten en ik was vergeten de batterijen van de drone te wisselen. Om bovenstaande plek te bereiken moesten we een uur door zompige modder lopen dus even snel teruggaan was er niet bij. De drone kon gelukkig nog negen minuten vliegen en het leverde deze surrealistische foto op van een kitesurfer in een (voor mij) on-Nederlands landschap.

De liefde voor de bergen en buiten zijn, heb ik al van jongs af aan meegekregen vanuit huis, maar ik ben pas op latere leeftijd in aanraking gekomen met de alpiene sport. De bergsport is voor mij een perfecte metafoor voor hoe ik als fotograaf werk. Aan de ene kant ben ik altijd op zoek naar spanning en avontuur en tegelijkertijd wil ik dat zo veilig mogelijk doen. Daar zit een spanningsveld en juist dat maakt mijn vak zo mooi.

De foto die je hier ziet is gemaakt bij de overschrijding van Aiguille d'Entrèves (3.604 m), een prachtige graad in het Mont Blanc gebied, op de grens van Frankrijk en Italië. De omgeving is erg fotogeniek en hoewel dit misschien niet mijn “mooiste” alpiene foto is, betekent deze foto veel voor me. Samen met mijn klimmaatjes, die ik leerde kennen tijdens de eerste alpiene cursus, hebben we vele mooie bergen beklommen. Samen op een berg staan, is voor mij een ultieme vorm van geluk. Juist dit zijn de momenten dat ik mijn camera graag pak en foto’s maak. Inmiddels ga ik regelmatig voor verschillende klanten naar de Alpen om foto’s te maken. Hangend aan een wand of klauterend over een graadje, de camera heb ik altijd bij de hand. Regelmatig schraapt mijn camera bij een lastige passage langs rotsen en dan huilt mijn fotografen-hart een beetje. Het is een cliché maar de natuur is echt de baas en juist dat maakt het een prachtig speeltuin, of het nou ergens diep in de bush van een gifmeer in Tanzania is, of boven op een berg.

Benieuwd naar meer werk van Rein? Neem een kijkje op zijn website of Instagram.