De VoorHoede: Soufiane Elazizi

In de online rubriek De VoorHoede spreken we activisten, voorlopers en/of wereldverbeteraars. Waarom doen ze wat ze doen? Waar strijden ze voor? Wat drijft hen? En wat kunnen we van ze leren?

Deze editie: de 22-jarige Soufiane Elazizi of beter bekend als Souf. Vier jaar geleden kreeg hij de diagnose SCA-Type 2, een ziekte die ervoor zorgt dat de communicatie tussen zijn zenuwen en spieren verslechtert. Voor mensen met deze ziekte is de prognose van levensverwachting niet groot. Je kan Souf kennen van zijn deelname aan het programma ‘Je Zal Het Maar Hebben’. Daarnaast werkt hij bij Albert Heijn Valkeniersplein in Breda. Hij staat bekend om zijn optimisme en vrolijkheid en wil met zijn stichting #DoesSouf daarom zo veel mogelijk mensen helpen.

Vier jaar geleden heb ik te horen gekregen dat ik een hersenaandoening heb, SCA-Type 2. Mijn zusje, vader en twee ooms zijn aan diezelfde ziekte overleden. Het is een progressieve ziekte, ik ga steeds verder achteruit. Ik heb de stichting opgericht omdat ik mensen wil helpen en mensen gelukkig wil maken. Ik hoop dat ik bij iedereen een glimlach op het gezicht kan brengen.

Ja, het is echt heel mooi dat we al zoveel geld hebben opgehaald. Ik had niet gedacht dat het zo goed zou lopen. Met kleine bedragen kun je meer mensen gelukkig maken en hoe meer mensen we gelukkig kunnen maken hoe beter. Het geld kan bijvoorbeeld zijn voor schoolreisjes, schoolboeken of een keer een verjaardagscadeau langsbrengen bij iemand in het ziekenhuis. Echt van alles. Het geluk zit meer in de kleine dingen. Geld is helemaal niet belangrijk. Zo sta ik ook zelf in het leven. De kleine dingen brengen een glimlach.

Ik doe echt nog van alles. Ik werk en ben bezig met de stichting. Ik moet wel veel rusten, heel veel rusten eigenlijk. Maar het gaat redelijk, ik mag niet klagen. Het kan altijd slechter.

André, de supermarktmanager die mij veel bijstaat, blijft verantwoordelijk voor de stichting. Hij heeft nu twee banen eigenlijk, dus hij is er heel druk mee.
En vandaag (25-03) wordt de stichting officieel gestart en kunnen we eindelijk écht mensen gaan helpen.

Voetballers. Ik vond Nouri, voor hij het ongeluk kreeg, een hele goede voetballer. Hij was echt een held van mij. En ik heb laatst ook met Ziyech mogen bellen. Normaal zie je hem alleen op tv of bij Ajax en nu sprak ik hem gewoon, dat was echt heel mooi!

Afgelopen twee jaar heb ik echt mooie dingen mogen doen. Ik heb mogen parachutespringen, duiken, racen, echt van alles. Dus nu is mijn grootste droom nog om zo veel mogelijk anderen te kunnen helpen, misschien wel met hun bucketlist.

Geniet van het leven, geniet vooral van de kleine dingen in het leven. En leef vandaag, want morgen is niet beloofd.

Dat kan op www.doessouf.nl. Daar staat alle info over mij, mijn ziekte en de actie.