Furia S01: onheilszwangere thriller voor de fans van Homeland

De Noors-Duitse serie is niet perfect, maar heeft wel de vinger knap aan de pols van de tijdgeest.

Overal loert het gevaar van extremisme, zoveel is duidelijk na het zien van de sterke Noors-Duitse thrillerserie Furia. Gelukkig zijn er ook overal schaarse heldinnen als de koelbloedige agente Ragna, die er alles aan zal doen om het vergieten van (te veel) bloed te voorkomen.

Geloofden we echt in de betere wereld die mensen als Barack Obama of Angela Merkel ons beloofden? Het is een confronterende vraag waarmee de eerste aflevering van Furia opent - eentje die bovendien alleen maar actueler geworden lijkt sinds de oorlog in Oekraïne. 'Sinds hun woorden is alles alleen maar uit elkaar gevallen', concludeert de voice-over zelf. 'De enige groepen die machtiger werden, waren de groepen die verdeeldheid zaaien.'

Het spannende Furia is niet perfect, maar heeft wel de vinger knap aan de pols van de tijdgeest. De manier waarop de bewoners van het Noorse dorpje Romsdalen reageren op buitenlanders vertoont bizar veel overeenkomsten met de racismerel in Giethoorn die Zembla onlangs aan het licht bracht. Natuurlijk is het niet netjes van de lokale dorpsjeugd om een fikkie te stoken in het asielzoekerscentrum, betoogt de lokale bromsnor. 'Maar we hebben vroeger allemaal toch weleens kwajongensstreken uitgehaald?'

In deze omgeving probeert agent Asgeir (Pål Sverre Hagen) te aarden, die om mysterieuze redenen naar het bergdorp is weggepromoveerd. Door het onderzoek naar de dood van een extreemrechtse tiener kruisen de paden van Asgeir en undercoveragent Ragna (Ine Marie Wilmann). Zij heeft zich een positie binnen een extremistische cel verworven met haar opruiende weblog Furia, waar zij veel applaus krijgt voor teksten als 'het Europese lichaam is vergiftigd door de islam'. Alleen door met Asgeir samen te werken kan zij mogelijk een schimmig masterplan, dat veel slachtoffers moet gaan maken, voorkomen.

De spannende serie lijkt duidelijk in het gat te willen springen dat Homeland twee jaar geleden na acht seizoenen achterliet. Ragna heeft veel overeenkomsten met de coole, koppige maar ook wel erg solistische Carrie Mathison, die ook tot het gaatje ging om de wereld wat veiliger te maken. De makers hebben hun best gedaan om de acht afleveringen vol te stoppen met flink wat cliffhangers, dubbele agenda's en onverwachte wendingen. Zeker in de tweede helft van de serie, als het eindspel van de radicale engnekken duidelijk wordt, begeeft Furia zich in dat opzicht wel erg op het terrein van 24 , inclusief de onvermijdelijke 'mollen', politieke intriges, gekraakte laptops en tikkende timers.

Het is ergens jammer dat de maatschappelijke boodschap over paranoia, populisme en xenofobie die de samenleving splijt steeds verder op de achtergrond raakt. Waar in de eerste afleveringen nog terloops geduid wordt waar de angst voor het vreemde vandaan kan komen, voert uiteindelijk vooral de race tegen de klok de boventoon. Toch is het oneerlijk om Furia om die reden af te schrijven. Daarvoor is het verhaal te doorwrocht en ga je gaandeweg toch te veel van Ragna en al haar onvolkomenheden houden. De wereld anno nu biedt vermoedelijk genoeg stof voor een tweede serie, waar het (enigszins) open einde ook weinig subtiel naar lijkt te hinten.

Furia S01, vanaf zaterdag 20 april 2024 wekelijks op Canvas en tevens in zijn geheel op NPO Plus