Ravage in Turkije en Syrië na aardbevingen

In de nacht van afgelopen zondag 5 op maandag 6 februari vond de eerste aardbeving in Turkije plaats. In de ochtend die op deze nacht volgde vond er nog een aardbeving plaats, die een kracht had van 7,8 op de schaal van Richter. Op maandag en dinsdag waren er ook nog flinke naschokken. Er voltrekt zich sinds de bewuste nacht een ramp in Turkije en buurland Syrië. 

Bram Vermeulen was vijf jaar lang correspondent in dit gebied en schoof maandag bij ons aan. Vermeulen maakte in Van in 2011 een aardbeving mee met een kracht van 6 op de schaal van Richter. Het stadscentrum van de plek waar hij toen zat was bij die kracht al zo goed als verwoest. Laat staan bij een kracht van 7,8. Vermeulen noemde de situatie in de getroffen gebieden in Turkije en Syrië "apocalyptisch".

De beelden van instortende gebouwen, vluchtende mensen, gigantische stofwolken en bergen puin gaan de wereld over. Mensen huilen, schreeuwen en vluchten. En mensen zoeken. Ze zoeken met alle kracht die ze bezitten naar familieleden en vrienden die onder het puin zijn bedolven. Vandaag staat het dodental al op meer dan 11.000. Daarnaast zijn er nog vele duizenden gewonden. De overlevenden zitten in wanhoop en verdriet in de kou.

Ook Trouw-columnist Emine Uğur schoof maandag bij ons aan. Een groot deel van haar familie woont in het getroffen gebied, namelijk in Gaziantep. Zij kreeg de betreffende nacht een bericht van haar nicht dat er een aardbeving was geweest, nog niet wetende wat de omvang ervan was. Zij en haar broer zijn toen rond gaan bellen en appen naar hun familie. Ze bereikten iedereen, behalve hun neef en zijn vrouw. Die woonden in een gebouw dat is ingestort. De gevluchte familieleden waarmee ze nog contact konden hebben zaten maandag in hun auto, in een moskee, in een overheidsgebouw of in een school. Hun huizen konden en durfden ze niet terug in.

Uğur vertelde maandag dat hulpverlening lastig is, allereerst vanwege de grootte van het getroffen gebied. Logistiek gezien is het ook lastig dat veel snelwegen door de bevingen en schokken opgebroken zijn. Daardoor zijn deze onbegaanbaar. In sommige gebieden sneeuwt het bovendien flink en de materialen om de sneeuw te ruimen zijn er ook niet. Kijk het gesprek van maandag hieronder terug.

Trouw-columnist Emine Uğur was gisteren opnieuw bij ons te gast. Sommige familieleden van Uğur zitten sinds maandag in hun auto’s. De brandstof van de auto’s raakt nu echter op, waardoor ze de auto's niet meer kunnen verwarmen. Eten hebben ze ook niet (meer). Hun telefoons raken leeg en opladers en/of stopcontacten zijn er niet. Van haar neef die in een ingestort gebouw woonde, had Uğur gisteren nog steeds niets vernomen.

Ook Syrië is getroffen. Hoe ernstig weten we alleen een stuk minder. Journalist Sinan Can zat gisteren ook bij ons aan tafel en legde uit dat we de omvang van de ramp daar nog niet kunnen zien, vanwege het gebrek aan informatie en beeld. Af en toe sijpelt er wat informatie of beeld binnen via the White Helmets – een vrijwilligersorganisatie. Rami Ramou heeft familie in Syrië en hij vertelde gisteren bij ons aan tafel dat de organisaties die wilden helpen niet naar binnen kwamen. Het emotioneerde hem zichtbaar. Can benadrukte nog dat de Syriërs beperkt materieel hebben. Ook hebben ze geen medicijnen, geen ziekenhuizen en geen hulp.

Kijk het gesprek van gisteren hieronder terug.

In Nederland zijn op verschillende plaatsen inzamelingsacties gestart. Mensen verzamelen kleding en kijken wat voor middelen er - hoe - die kant op kunnen. Maar geld is eigenlijk het belangrijkste op dit moment. Wil je doneren voor de slachtoffers in Turkije en Syrië? Ga naar giro555.nl.