Leesadvies van Philip Huff aan prinses Amalia

Vorig seizoen schoof schrijver Philip Huff al een keer bij ons aan om een boek aan te raden aan onze minister van Buitenlandse Zaken: Wopke Hoekstra. Gisteren schoof hij wederom aan, maar ditmaal om leesadvies te geven aan niemand minder dan onze kroonprinses Amalia. Welk boek raadde hij aan? En waarom?

Hij raadt Amalia aan het boek ‘Dit soort kleinigheden’ van Claire Keegan te lezen. Het verhaal speelt zich af in 1985 in Ierland. De lezer volgt een man – een kolen- en houthandelaar - met vijf dochters en een vrouw. Het is bijna kerst en de stad waarin het gezin woont verkeert in een recessie. De man doet elke dag zijn rondes langs zijn klanten en ziet de armoede alom: lange rijen bij de uitkeringsgerechtigden, dichtgespijkerde winkels en mensen die hun elektriciteitsrekening niet kunnen betalen. Op een dag moet de man naar het grote klooster toe, aan de rand van de stad. Hij treft daar in het kolenhok een vrouw aan, volledig verwaarloosd. Alhoewel de situatie van zulke vrouwen ontegenzeggelijk erg te noemen is, is dat niet waar het boek hoofdzakelijk over gaat. De focus ligt op wat je doet als je zoiets ziet. Kijk je weg of sta je op en verzet je je tegen de heersende macht?

En precies die diepere laag van het boek is waarom Huff dit boek gisteren aan prinses Amalia aanraadde. Vorige week dinsdag was het in Nederland Prinsjesdag. Prinses Amalia was er voor het eerst bij om haar vader de Troonrede voor te zien lezen. Koning Willem-Alexander sprak het land, net als ieder jaar, toe over de stand van het land. Huff was hier kritisch over, omdat de Koning een flink aantal keer het woord “samen” in de mond had genomen tijdens de Troonrede, maar Huff zijn twijfels heeft over de uitvoering van dat “samen”. Huff benadrukte dat Amalia volgens hem nu al een andere koers aan het varen is dan haar (groot-)ouders. Een NOS-artikel kopte op 11 juni al: “Prinses Amalia ziet voorlopig af van toelage van 1,6 miljoen euro”. In de brief die Amalia hierover schreef naar Mark Rutte zei ze het ongemakkelijk te vinden dat ze er "weinig als tegenprestatie tegenover kan stellen en andere studenten het zoveel moelijker hebben, zeker in deze onzekere corona-tijd". Het was tot dan toe nog nooit eerder gebeurd dat een lid van het koningshuis afzag van een toelage.

De link tussen het boek en het daarvan aanraden aan prinses Amalia is dus het altruïsme dat zowel bij de hoofdpersoon in het boek, als bij Amalia op te merken valt. Amalia kiest er volgens Huff bewust voor om niet de buikspreekpop van een neo-liberaal te zijn, maar in plaats daarvan zelf keuzes te maken op basis van haar eigen overtuigingen. De man in het boek doet dat ook.

Met dit boek hoopt Huff Amalia dan ook aan te moedigen om vaker beslissingen te nemen die laten zien dat ze het anders gaat doen dan haar voorgangers, en dat ze de medemenselijkheid voorop zal stellen in de keuzes die ze moet maken als kroonprinses en straks als koningin.