Opnieuw deed Olga Zuiderhoek een greep uit haar platenkast. Met deze keer als overkoepelend thema: een muzikaal pleidooi voor tolerantie. Én er was een live opvoering van één van de platen.Hieronder zetten we de drie platentips van Zuiderhoek nog eens op een rijtje.
Terwijl Zuiderhoek voor haar platenkast stond om haar collectie te bestuderen, bedacht ze zich iets. Haar kast staat vol met platen die ze zelf heeft uitgezocht. In volledige vrijheid heeft ze haar platenkast gevuld, naar haar wens. Ze hoeft geen platen te verstoppen wanneer er visite komt en ook naar onze uitzending kan ze alles meenemen wat ze wil. Als ode aan die vrijheid nam ze daarom een paar platen mee.
Paper roses, paper roses
Oh, how real those roses seemed to be
But they're only imitation
Like your imitation love for me
Dit is de songtekst van het refrein uit het nummer ‘Paper Roses’. De Amerikaanse zangeres Anita Bryant werd in 1940 geboren en heeft dit nummer in 1960 gezongen. Ze werd later internationaal bekend als anti-homo activiste. Een controversieel thema dat Zuiderhoek aan het hart gaat. Ze vertelde gisteren dat Nederland zo’n beetje het meest homo tolerante land is wat er bestaat. En dat is iets wat we moeten koesteren.
“We moeten die emancipatie beschermen en zelfs koesteren.”
Waar Anita Bryant zich duidelijk uitlaat over haar afkeer tegen homo’s, doet de Zangeres Zonder Naam het tegenovergestelde. Deze Nederlandse zangeres kwam met een tegengeluid waarin ze strijdt voor vrijheid en rechten. Voor Zuiderhoek is een protestlied als deze een typering voor het Nederland waarin ze is opgegroeid.
Maar beste vent hou gerust van je vriend
En strijd voor je rechten
Desnoods er voor vechten
Waar je zou van beschuldigd heb jij niet verdiend
Maar beste vent hou gerust van je vriend
En strijd voor je rechten
Desnoods er voor vechten
Waar je zou van beschuldigd heb jij niet verdiend
Hierboven lees je de songtekst van het refrein van het nummer ‘Luister, Anita’. De melodie doet onschuldig vermoeden, maar de zangeres provoceerde met de tekst van dit nummer. Zangeres Zonder Naam, oftewel Mary Servaes-Bey, was iemand die haar moeilijke jeugd tot een inspiratiebron voor haar smartlappen gebruikte. Behalve smartlappen heeft ze de nodige protestliederen uitgebracht. Ze leefde van 1919 tot 1998 en nam in totaal dik vijfhonderdvijftig nummers op.
De laatste plaat die Zuiderhoek voor ons meebracht is voor haar een stukje geschiedenis. Mathilde Santing zingt in deze cover over een liefdesrelatie. In plaats van de traditionele manier dat de vrouw zingt over haar liefde voor een man, spreekt Mathilde over ‘she’. Terwijl de orgel in het lied de aandacht van de meeste mensen trekt, raakte Zuiderhoek onder de indruk van de progressieve tekst.
I’ve grown accustomed to her face
She almost makes the day begin
I've grown accustomed to the tune
That she whistles night and noon
Her ups, her downs
Her sighs, her frowns
Are second nature to me now
Like breathing in and breathing out
I was serenely independent and content before we met
Surely it could always be that way again
And yet
I've grown accustomed to her looks
Accustomed to her voice
Accustomed to her face
Deze songtekst komt dus uit het nummer ‘I’ve Grown Accustomed to Her Face’. De Nederlandse zangeres Mathilde Santing kwam dit nummer gisteren voor ons zingen. Kijk haar optreden hieronder terug.
Zuiderhoek staat de komende tijd weer in het theater met haar voorstelling ‘Maar wat er ook gebeurt er klinkt muziek’. Kijk hieronder het gesprek met Zuiderhoek uit de uitzending van gisteren terug.